‘Close’-regisseur Lukas Dhont | ‘Elke dag staat in teken van de Oscars’

‘Close’ is vier jaar van mijn leven. En misschien veel meer. De oorsprong van het idee situeert zich rond mijn dertiende. Plots werd duidelijk dat er verwachtingen werden gekoppeld aan het lichaam waarin ik geboren was. De film is een authentieke uitdrukking van iets waarop ik lang heb gewacht om het te vertellen, een kwetsbaar en tegelijk krachtig document, een blik op een cultuur waarin mannelijkheid en intimiteit zelden hand in hand gaan, wat ikzelf zeer sterk heb gevoeld.’

‘Close’ is niet alleen in de running voor een Oscar. De film is ook dertien keer genomineerd voor de Ensors, die op 4 februari worden uitgereikt. Eerder won ‘Close’ ook al de Grand Prix op het Filmfestival van Cannes. Daar werd Dhonts langspeeldebuut ‘Girl’ (2018) geselecteerd voor Un Certain Regard. Die film won ook de Caméra d’Or, de Prix Fipresci en de Queer Palm. ‘Een tweede werk geldt vaak als moeilijk. Ik wilde de vreugde rond ‘Girl’ herhalen en tegelijk iets nieuws doen. Dat geeft druk. Misschien was ik bij het maken van ‘Close’ nog iets onzekerder.’

9.00 uur | ‘Mijn zaterdagse guilty pleasure? Koffiekoeken. In Gent was ik gek op die van De Superette. Het is afwachten wat er na de overname gebeurt. Maar momenteel ben ik in de States: na twee weken Los Angeles land ik in New York en maak ik me klaar voor een drukke dag. We zijn volop bezig met de Oscarcampagne. Ik voel me zeer vereerd dat onze distributeur A24 uitzonderlijk een Franstalige film in Amerika uitbracht.’

11.00 uur | ‘Tijd voor de zoveelste screening. Ik leid de film in, waarna we hem tonen aan mensen uit verschillende takken van de industrie die A24 voortdurend uitnodigt: journalisten en influencers, maar ook filmmakers, acteurs, producenten en schrijvers. Recent was fotografe Nan Goldin erbij. Een deel van het publiek bestaat uit de Academy Members, die stemmen voor de Oscars. We doen er alles aan om hen naar de screenings te krijgen. Als ze thuis kijken, weet ik niet in welke omstandigheden dat gebeurt.’

13.00 uur | ‘Er volgt een Q&A. Die wordt altijd geleid door iemand anders. Recent was dat Barry Jenkins, de regisseur van ‘Moonlight’, die in 2017 een Oscar won voor beste film. Hij is een zeer gerespecteerde stem, die mijn film fantastisch vindt. We praten over de oorsprong van ‘Close’: de research van de Amerikaanse psychologe Nio­be Way, die met 150 jongens op hun dertiende en achttiende over vriendschappen praatte. Ze toont aan hoe ze tijdens hun puberteit afstand nemen van hun beste vrienden, omdat ze niet op een tedere manier over hun gevoelens en liefde durven te spreken: ze denken dat het girly, soft of gay is.’

‘Er zijn ook veel documentairemakers, en mensen die met jongeren werken. Ikzelf heb tijdens mijn opleiding aan KASK nooit gekozen tussen docu en fictie. Dat voel je ook in ‘Close’.’

14.00 uur | ‘Op de receptie praat ik na met de genodigden. Dat zijn misschien wel de belangrijkste momenten. Vergelijk het met verkiezingen in de politiek: ik moet stemmen ronselen door de kwaliteiten en emotionele kracht van mijn film te bepleiten. Hij komt uit het hart en gaat bij velen naar het hart. De film doet veel mensen denken aan persoonlijke wonden uit een relatie of vriendschap waarin fouten werden gemaakt. Tegelijk voeren we een zeer relevant debat, zeker in de VS, waar sinds juli 2022 in zes staten op veel scholen de ‘don’t say gay’-wet geldt: ouders moeten op de hoogte worden gebracht als er in de klas een kind met een andere geaardheid zit. Ik raak een zeer gevoelige snaar.’

16.00 uur | ‘Tussendoor doe ik vijf interviews met zowel de Amerikaanse als de Europese pers. The New York Times, The New Yorker en Vulture zijn al de revue gepasseerd.’

17.00 uur | ‘Ik fris me op en bel Davy, mijn lief. Dat laadt me op. In L.A. was hij erbij. Ook op mijn broer, die mijn producent is, kan ik terugvallen. Mijn pr-team in Brussel, Berlijn, New York en L.A. zorgt er ook voor dat ik zo weinig mogelijk opgejaagd door de dagen ga. Al zijn er ook bij met 25 interviews, en probeer ik altijd authentieke gesprekken te voeren. Dat vergt veel energie. Niet drinken is de boodschap. Ik ga ook naar veel andere films kijken. Om de dreigende tunnelvisie te bekampen, maar ook om de simpele liefde voor cinema te bewaren.’

18.00 uur | ‘Vaak ontmoet ik tussendoor nog iemand. Recent ging ik iets drinken met psychotherapeute Esther Perel: zeer inspirerend.’

19.00 uur | ‘Ofwel volgt er een tweede screening, ofwel ga ik naar een van de vele ceremonieën, zoals vorige zondag nog de Critics Choice Awards. Filmcritici kiezen uit de inzendingen hun favoriete films. Vaak is dat een voorbode op de echte Oscars. Sowieso is ook dit een goed moment om Academy Members en mensen die ik bewonder op een informele manier te spreken. Zo heb ik al fantastische acteurs ontmoet, van Paul Mescal over Julianne Moore tot Cate Blanchett.’

0.30 uur | ‘Ik stuur wat foto’s van de dag naar mijn moeder, neem een douche en probeer te slapen. Morgen gaat de campagne voort.’