De zaterdag van Caroline Vercauteren, de onderneemster achter de vegan slagerij BonMush: op haar personal trainer slaan, een megatuk doen en feesten tot het hoogtepunt.
In ‘Mijn Sabato’ delen bekende en minder bekende personen wat hun zaterdag bijzonder maakt.
‘Het is mijn grote droom om op zaterdag kunstgaleries te bezoeken.’ Caroline Vercauteren (34) was apotheker, tot ze in 2017 de slagerij en charcuteriegroothandel in Ieper overnam van haar schoonouders. Om het bedrijf futureproof te maken, turnde ze het om in een vegan slagerij, waar ze broodbeleg en smeersalades maakt op basis van oesterzwammen. ‘Ons eerste product, een vegetarische ‘sea salad’, lanceerden we in maart 2020. Intussen zijn er twaalf producten, met als nieuwste een worstenbroodje. Van een veggie burger zagen we aanvankelijk af, tot sterrenchef Gert De Mangeleer er een vroeg voor zijn restaurant Babu.’
Na het winnen van de Women Award dit jaar werd Vercauteren in oktober ook genomineerd voor de Bold Woman Award van het champagnehuis Veuve Clicquot. ‘Bold omschrijft me goed. Ik ben een lefgozer. Met BonMush mikken we op de flexitariër.’
7.50 uur | ‘Ik sta op met een zwaar hoofd. Niet door de alcohol, wel door de stress van de voorbije week. Ontbijten doe ik niet, gewoon omdat ik daar geen zin in heb. Ik doe niet echt aan intermittent fasting, maar in de praktijk komt het daar wel op neer.’
8.10 uur | ‘Ik ben niet supersportief, maar sinds 1 januari 2020 draag ik meer zorg voor mijn lichaam. Ik rij naar Gent om te sporten. Van afstanden maak ik geen probleem, en ik moet toch in de buurt zijn. Mijn ouders wonen in Lochristi. Mijn moeder pikt elke vrijdag de kindjes op van school, waardoor mijn man en ik de avond alleen hebben.’
9.00 uur | ‘Ik arriveer bij Lean, waar Thomas Kumps mijn personal bokstrainer is. Kloppen op hem en de frustraties van de week afreageren, dus. Soms wissel ik af met een uurtje pilates in Pilates Studio Kortrijk van Katrien Deblon. Als ik op die mat lig, denk ik: dit is het zalige leven. Na afloop een shake, en ik ben gelukkig.’
‘Vroeger had ik een zware voet. Maar sinds ik een Tesla heb, heeft mijn man daarop de snelheidsrestricties ingeschakeld. Daar kan ik mee leven.’Caroline Vercauteren
10.15 uur | ‘Ik haal de kinderen op bij mijn ouders. Marie-France is vier, Celeste zes. Door het open autoraampje praten we bij: een klein familiemomentje.’
10.30 uur | ‘Ik spring binnen in mijn lievelingswinkel Pand13 in Lochristi. Ze hebben er onder meer Sea New York, Ulla Johnson en See by Chloé. Stevig shoppen is mijn guilty pleasure. Ik koop nooit single pieces, altijd een hele tenue.’
11.30 uur | ‘Ik rij terug naar huis. Vroeger had ik een zware voet. Lang gedacht dat de trajectcontrole tussen Kortrijk en Ieper niet werkte. Maar sinds ik een Tesla heb, schakelde mijn man de snelheidsrestricties in. Ik kan ermee leven, ik doe er nu 50 in plaats van 45 minuten over.’
12.30 uur | ‘Thuis eten we bijna altijd veggie, op restaurant niet. Ik maak een recept van Foodbag, de Belgische kookbox. Zij zijn klant bij ons en wij bij hen. In twintig minuten is het klaar. De chefs zijn allemaal vrouwen die taal- en letterkunde studeerden, maar switchten naar voeding. Achteraf stuur ik een berichtje naar de vrouw die het recept heeft bedacht.’
14.00 uur | ‘Bedtijd. Alle vier trekken we onze pyjama aan en kruipen we onder de wol. Niet voor een kwartiertje, maar voor twee uur. Een overblijfsel uit Thomas’ studententijd. Tukkie, noemden zijn vrienden hem. Onze oudste begint te protesteren tegen onze supertuk. Maar ik hou de boot voorlopig af. Het doet te veel deugd.’
16.00 uur | ‘We beslissen wat we nog gaan doen. Het is mijn grote droom om kunstgaleries te bezoeken. Recent leerde ik Val Smets kennen, een jonge kunstenares die schilderijen maakt met oesterzwammen in zalige kleuren. Ze werkt in Brussel en Helsinki. Een bezoek staat gepland.’
‘Om 14.00 uur kruipen we met het gezin onder de wol. voor een supertuk van twee uur.’Caroline Vercauteren
‘We maken koffie en nemen de krant. Een tijdlang hadden we The Financial Times. Wegdromen bij het weekendmagazine How To Spend It, heerlijk. Voor de rest lees ik amper, maar ‘Making Your Way’ van Marion Debruyne en Katleen De Stobbeleir heb ik al vier keer verslonden. Een prachtboek voor ondernemers, dat ik ook voortdurend aan vrienden geef.’
19.00 uur | ‘We zijn goed opgeladen, want ‘s avonds is het vaak feest. We organiseren zelf een diner of gaan ergens naartoe.’
1.00 uur | ‘We zijn party animals, maar het typeert ons wel dat we op het hoogtepunt naar huis gaan. Dat heb ik mijn man moeten aanleren: ‘s ochtends staan de twee muisjes er weer.’
