De zaterdag van Bruno Van Gils, medeoprichter en CEO van Café Costume: met zoonlief naar de beurs, olympiërs opmeten en intiem shop- en eetplezier.
Bruno Van Gils (44)
- Oprichter en CEO Café Costume.
- Derde generatie textielfamilie.
- Kleedt de mannelijke olympiërs voor Parijs 2024.
‘Elke zaterdag leg ik de puzzel tussen wensen, verplichtingen en nieuwe ontdekkingen.’ Op het spektakeldiner ‘Catwalk to Paris’ in de Skyhall van Brussels Airport presenteerden de atleten van Team Belgium en modellen afgelopen week de kleding voor de Olympische Spelen in 2024. Café Costume levert de ceremoniële kledij voor alle mannelijke olympiërs, hun coaches, artsen en kinesitherapeuten.
‘Alles is op maat en gepersonaliseerd met een mooie voering, een creatie van kunstenaar Sammy Slabbinck. Ik ben zowel zaakvoerder als creatief directeur’, zegt Bruno Van Gils.
Hij richtte Café Costume in 2006 op, samen met zijn nichten Angelique en Saskia. Ze waren Belgische pioniers in maatwerk. Intussen heeft hij zijn familieleden uitgekocht. Vandaag verkopen dertig medewerkers in zes vestigingen jaarlijks achtduizend pakken.
8.30 uur | ‘Tijdens de week ontbijt ik niet, op zaterdag is het ontbijt heilig. De kinderen zijn vier, zes en dertien. We eten pistolets met charcuterie of gaan naar Nives in Antwerpen, waar ze kunnen buitenspelen. Ze serveren er lekkere zuurdesemcroques met een ei.’
10 uur | ‘Vaak ga ik onze stand controleren op een beurs, zoals recent op ‘I Do I Do’ in Leuven, voor trouwers. Wie staat er? Kloppen alle details? Welke concurrenten staan er? Ik neem dan geregeld mijn oudste zoon mee. Al moet ik toegeven dat ik niet van autorijden hou. Om de uren in de wagen door te komen, luister ik voortdurend naar afleveringen van ‘Nieuwe Feiten’ op Radio 1. Ik hou van de humor van Lieven Vandenhaute.’
11.30 uur | ‘Erna pikken Cesar en ik nog een tentoonstelling mee. Onlangs was dat ‘Art on Paper’ in Brussel.’
13 uur | ‘Zodra we terug zijn in Antwerpen eten we een noedelsoep in Bún. Daar zijn we allebei dol op.’
14 uur | ‘In onze shop in Antwerpen doe ik opmetingen. Enkele weken geleden had ik tijdens de olympische stage in Turkije de kans om ineens zestig olympiërs op te meten. Maar ik moet er 250 kleden. De rest komt druppelsgewijs naar hier, waar ik al mijn pasvormen heb. De pakken worden daarna in Marokko geproduceerd door The Makers, het derdegeneratiebedrijf van onze familie.’
18 uur | ‘Fitnessen doe ik tijdens de week; het weekend bewaar ik voor andere pleziertjes. Mijn partner Valerie is orthodontist. Balanceren tussen tijd voor haar, de kinderen en mezelf is een voortdurende strijd. Bovendien is in de retail zaterdag de belangrijkste omzetdag. Vandaag hebben we een kinderoppas. We gaan bij Gaetan en Wout, vrienden die de ‘experience store’ The Housewarming runnen. Hier kunnen we wat shoppen met een cava erbij.’
20 uur | ‘We verkassen naar Graanmarkt 13. De intimiteit van samen shoppen en vervolgens goed eten is het leukste wat er is. Die combinatie maakt me megagelukkig.’
23.30 uur | ‘Tijd voor een cocktail bij Revista of BelRoy’s Bijou. Ik ga het liefst naar plekken waar we bekenden tegenkomen: tijdens de week heb ik niet altijd de tijd om af te spreken. Een margarita is – net zoals een Giant-burger – mijn ultieme guilty pleasure. Tequila met zout is onweerstaanbaar. Het is een traditie om er een te drinken in elke cocktailbar waar ik kom, wereldwijd. De beste proefde ik in de panoramabar van de El Chepe-trein in Sierra Tarahumara, Mexico, tijdens een rit naar mijn geboortestad El Paso-Juárez. Daar ben ik geboren toen mijn ouders er een productiebedrijf bouwden voor de Amerikaanse markt.’
2 uur | ‘Als ik nog in Club Vaag kan belanden, is de nacht perfect. Soms gaan we op hotel, wat ik heerlijk vind. Naar The Hoxton in Brussel bijvoorbeeld. Interieurs bekijken inspireert, maar het is ook mezelf verwennen.’
