Nog één week ondraaglijk lichte koterijen in Knokke.
Elke dag checkt de Knokse fotograaf Servaas Van Belle het weerbericht. Als het mistig wordt, stapt hij in zijn auto om overal in België vervallen koterijen te fotograferen in het veld. In CC Scharpoord toont hij een 30-tal foto’s van anonieme barakken en godvergeten stalletjes. Monumentale fata morgana’s van non-architectuur, als metafoor voor ons bric-à-braclandje.
Wat een contrast met Frieke Janssens’ nieuwe fotoreeks ‘Lightness’, gemaakt in opdracht van Knokke-Heist, die boven hangt. Potige zeebonken, kranige oudjes, voluptueuze naakten of bezorgde zakenlui: ze fotografeerde haar personages zwevend boven de zee. Willen ze de zwaartekracht trotseren, de Knokse oppervlakkigheid ontstijgen of vinden ze troost in escapisme? Janssens speelt met ambiguïteit in haar magisch-realistische fotoreeks, waarvoor Ozark Henry een 3D-geluidsinstallatie bedacht. Is Frieke Janssens’ werk lichtvoetig? Of hoort de fotografe bij de zwaargewichten van België? Een kwestie waar je het best niet te licht over gaat.
