Manusje-van-alles Michael De Cock reisde de wereld rond, maar waar verloor hij zijn hart? Dit is de zomer van KVS-directeur en auteur Michael De Cock.
Tussen het managen van de KVS door, schreef Michael De Cock (50) het boek ‘Alleen verbeelding kan ons redden’. Het ligt sinds mei in de rekken.
Deze zomer is hij de host van ‘Culture Club Zomer’ op Radio 1. Daarvoor kon je hem spotten op Tomorrowland en verslindt hij de komende tijd boeken.
Hij keerde onlangs terug uit Barcelona, waar hij onder meer voor een schrijfresidentie ‘à l’aise’ verbleef. Enige tijd geleden regisseerde hij er ook een stuk. Verder werkt hij met veel goesting aan zijn projecten voor september 2024 en april 2025.
Wat is je secret summer getaway in België?
‘Vroeger was dat de Rodeberg in het West-Vlaamse Heuvelland, voor mij het Toscane van Vlaanderen. Daar ging ik weleens naartoe om in teamverband scenario’s te schrijven. Het is er fantastisch mooi.’
‘Nu is dat de tuin van mijn ouderlijke huis in Kontich. In mijn verbeelding loopt het kind dat ik was daar nog rond. De nostalgicus in mij wordt emotioneel als ik erover vertel. Ik zie nog voor me hoe ik verkleed als Zorro kwam aangelopen, uitgleed en in de modder viel.’
Je reist veel. Wat waren je meest memorabele reizen?
‘Ik beëindig mijn boek ‘Alleen verbeelding kan ons redden’ in San Pedro de Atacama, in de woestijn in Chili. Regisseur Manuela Infante, een vriendin, vertelde me eens dat ze ooit in de woestijn wil wonen. Toen leek me dat onmogelijk, maar nadat ik daar een week alleen heb doorgebracht, inclusief mijn vijftigste verjaardag, begrijp ik wat ze bedoelt. Mensen van over de hele wereld stromen daar toe, met geisers, bergen en de Valle de la Luna als decor. Een inspiratiebron.’
‘De tweede reis speelt zich af in Zuid-Frankrijk. Op mijn twintigste heb ik tijdens mijn studie Romaanse talen met Erasmus een jaar in Caen, Normandië, verbleven. Met mijn toenmalige vriendin en een vriend van de universiteit heb ik na het academiejaar drie weken in een huis in het zuidelijke Uzès doorgebracht. Totaal onverwacht. Op het dakterras dronken we pastis en luisterden we naar Tom Waits. We gingen naar de Pont du Gard, nog altijd een van de mooiste dingen die ik heb gezien. Als een echte romanticus schreef ik er gedichten in het Frans en maakte ik notities voor de boeken die ik ging schrijven.’
Wat is je favoriete zomerkledingstuk?
‘Een gouden jaren 50-hemdje, gekregen van diezelfde vriend tijdens een memorabele reis in Texas.’
Wat is je go to-zomernummer?
‘‘Despacito’ van Luis Fonsi en Daddy Yankee. Als dat nummer door de boxen knalt, word ik euforisch. In het diepste van mijn gedachten ben ik een latin lover.’
Welk boek tip je voor deze zomer?
‘‘Aan Chesil Beach’ van Ian McEwan, omdat ik het in de zomer las. Over een verliefd jong koppel, waarbij de vrouw niet in staat is seks te hebben en de man niet het geduld heeft. Een simpel boek, maar zo mooi en tegelijk schrijnend en tragisch. Lezen over het onvermogen van de mens trekt mij altijd aan.’
Wie is je favoriete reisgenoot?
‘Als het er meerderen mogen zijn: mijn vriendin en mijn kinderen. Ik koester fijne herinneringen aan onze gezinsreizen.’
‘Mijn vriendin (sopraan Ana Naqe, red.) en ik delen dezelfde passies. We houden van lekker eten, van kunstige plekken bezoeken en van een portie chaos. Als we erop uit trekken, is dat niet dagen op voorhand tot in de puntjes georganiseerd. Onze trip naar Bordeaux koester ik. Die was simpel, impulsief en fijn.’
‘Alleen met een van de kinderen op stap gaan vind ik ook zalig. Mijn oudste dochter heeft tijdens de coronacrisis een jaar in Granada gestudeerd. Ik ben haar daar een paar keer gaan bezoeken. Dat soort reistijd is qualitytime. Je leert elkaar op een fijne manier nog beter kennen.’
Hoe ziet je ideale zomerdate eruit?
‘Onder een stralende zon een stad bezoeken en ‘s avonds naar de opera gaan. Een fysieke afstand van thuis is belangrijk, want die creëert een zorgeloosheid die je nog extra kan laten genieten van elkaar.’
