Hout vasthouden: lambrisering maakt een glorieuze comeback. Neen, geen gewhitewashte ‘planchetten’ in chaletstijl. Wel stijlvolle wandbekleding in donker hout.
Wim Dejonghe wist zijn onderhandelingsplek wel uit te kiezen. Toen de Belgische zakenman vorig jaar de fusie tussen de advocatenkantoren Allen & Overy en Shearman & Sterling leidde, sprak hij het liefst af in de Seagram Building, het iconische gebouw van Ludwig Mies van der Rohe en Philip Johnson in New York. Voor de excellente keuken van het restaurant, maar vooral voor het chique interieur. ‘Elke keer dat ik er zat te onderhandelen, viel me die prachtige, warme lambrisering in notelaar op. Ik stuurde een foto naar mijn architect, Emiel Vercruysse. En ik kreeg meteen zin om in mijn nieuwe appartement in Brussel ook zulke houten wandpanelen te plaatsen.’
Dat zinde Vercruysse wel. De jonge architect bekleedde de muren van de hal en de woonkamer met een donkere lambrisering van berkenhout. ‘Wim wilde dezelfde sfeer als in New York, maar we hebben de lambrisering meer in art-decosfeer ontworpen. Dat paste beter bij de stijl van zijn appartementsgebouw aan het Brugmannplein in Elsene’, zegt Vercruysse.
Huizen zijn geen kille showrooms meer, maar cocons die je in een andere wereld doen belanden.
Dejonghe had het goed aangevoeld: Emiel Vercruysse en zijn architectenkantoor Decancq Vercruysse werken graag met houten wandbekleding. Zelfs in zijn eigen woning in Kortrijk is de salon volledig in eik ingepakt. ‘Hout maakt een ruimte zoveel warmer en het voelt veel natuurlijker aan dan een witte muur. We laten de lambrisering vaak bewust niet kamerhoog doorlopen, zodat de ruimte een menselijke schaal krijgt.’
Vercruysses broer, Karel-Jan, leidt sinds kort mee Kordekor, een high-end maatwerkbedrijf uit Kortrijk. Hij merkt dat lang niet alleen zijn broer als architect de jongste tijd lambrisering intekent. ‘Die vraag komt steeds vaker. De tijd dat interieurs strak moesten zijn, ligt achter ons’, stelt hij vast. ‘Er is een groeiende behoefte aan gezelligheid. Architecten en interieurontwerpers willen weer meer ambacht en vakmanschap laten zien.’
Latte dressing
In januari bombardeerde Vogue donkerhouten lambrisering tot een van dé interieurtrends van 2024. ‘Quiet luxury manifesteert zich in onze huizen op dezelfde manier als in onze garderobe. Donker hout creëert een verfijnde en chique look die warmte, charme en karakter toevoegt aan je interieur’, stond er. Volgens het Britse blad Livingetc is de lambris-revival te danken aan de steeds snellere en luidere buitenwereld: ‘Daardoor wordt ons huis een oase om tot rust te komen. Het aardse karakter van een lambrisering in donker hout draagt daar sterk aan bij’, schrijven ze. Extra leuk is dat die diepe chocoladetinten heel mooi combineren met warme neutrals als beige of camel, kleuren die nu ook hip zijn. En ook die trend zien we terug in de mode, onder de noemer ‘latte dressing’.
Interieurtrends worden geboren op plekken waar latte’s worden gedronken: in hotels, bars of restaurants. Daar zie je de donkere lambrisering steeds vaker opduiken, omdat ze meteen voor sfeer zorgt, zeker bij gedempt licht. In de bar en het restaurant van het nieuwe Hôtel des Grands Voyageurs in Parijs word je omarmd door chique houten wanden met kokette wandlampjes. Interieurarchitect Fabrizio Casiraghi is een grote fan van lambrisering. Ook andere smaakmakende Parijse bureaus zoals Necchi Architecture, Friedmann & Versace of Hugo Toro experimenteren ermee, zowel in horeca- als privéprojecten. Ga eten bij ‘Pur’, Toro’s vernieuwde sterrenrestaurant in het Park Hyatt-hotel in Parijs, en je snapt meteen wat we bedoelen. Of boek Suite 2 van Les Suites Cinabre in Parijs: je slaapt in een privéappartement met een badkamer in een glossy kastanjekleurige lambrisering. Zeg nu zelf: waarom zou een badkamer als een kille slagerij moeten aanvoelen als die ook de allure van een luxueuze living kan hebben?
Pretty posh
‘Donkere interieurs met diepe kleuren, kamerbreed tapijt en houten wanden zijn inderdaad weer bon ton’, bevestigt Nicolas Bloch, die met zijn branding-agency King George interieurtrends spot. ‘Huizen zijn geen kille showrooms meer, maar cocons die je naar een andere wereld brengen. Houten wanden kunnen een warm contrast bieden, vooral in huizen met grote glaspartijen. Overdag brengen die veel licht binnen, maar ‘s avonds veranderen ze in donkere, koude vlakken.’
Met expressieve hout- of fineersoorten kun je ook perfect lambriseren.
Hilde Francq plaatst de lambris-revival in een bredere trend, die ze ‘pretty posh’ noemt. ‘We keren terug naar de Italiaanse elegantie. We verwelkomen weer stijl en verfijning, maar ook goeie manieren en etiquette’, voorspelt de Antwerpse trendwatcher. Lambrisering associeer je inderdaad spontaan met de stijlvolle Milanese interieurs van moderne architecten zoals Piero Portaluppi: niet toevallig de inspiratiebron voor Vincent Van Duyens jongste Molteni&C-catalogus. Portaluppi’s Villa Necchi ademt de chique, roaring sfeer van het Italiaanse interbellum. Maar er is meer dan Milaan: ook Eltham Palace, net buiten Londen, heeft een luxueus interieur met gesofisticeerde lambrisering, ontworpen als achtergrond voor weelderige feesten. Of als contrasterende achtergrond voor kunstobjecten. Dat doet donkere lambrisering als de beste: kunst of design tot hun recht laten komen. Kijk maar naar Maniera. De Brusselse galerie presenteert hedendaagse designobjecten in een thirties Brussels herenhuis vol donker hout. Gewaagd, maar pretty posh.
‘Lambrisering, een comeback? Bij Obumex zijn we er nooit mee gestopt’, lacht CEO Thomas Ostyn. ‘We merken bij architecten momenteel wel een sterke voorkeur voor massief hout en diepe mahoniekleuren. Het minimalisme verdwijnt stilaan. De klassieke architectuur komt terug, maar dan op een hedendaagse, uitgepuurde manier. Voor mij is lambrisering meer een architecturaal dan een decoratief element. Je kunt er complete wanden mee bekleden, waarin deuren of kastruimte naadloos zijn geïntegreerd. Lambriseringen vervagen de overgang tussen kast en muur’, zegt hij. ‘Ik zie het als een speelveld voor interieurarchitecten. In lambrisering kun je prachtige details verwerken, bijvoorbeeld in brons. Of je kunt een patchwork creëren van fineer met verschillende nerfrichtingen.’
Belgische (interieur)architecten beginnen te experimenteren met lambrisering, zelfs op onverwachte plekken zoals Knokke, waar zandtinten, lichte textuurverven en mortex nog steeds trending zijn. Interieurarchitect Merijn Degraeve combineerde in een Knokse dokterswoning brute betonbalken met wandbekleding in palissander: een vleugje Braziliaans modernisme aan de Belgische kust. Het architectenbureau Linsen Van Diest levert momenteel een appartement in Knokke op met plafondhoge lambrisering in notelaar en plafonds in zwarte lariks. ‘Daardoor kunnen de eigenaars ook tijdens de Belgische grijze wintermaanden van dit cosy tweede verblijf genieten’, aldus Steven Van Diest. ‘Lambrisering heeft een uitgesproken ruimtelijk effect. Een verticale nerftekening laat een ruimte visueel hoger lijken. Wij gebruiken graag houtfineer met een subtiele tekening, wat onmiddellijk zorgt voor een warme sfeer en een gevoel van luxe.’
Razzle dazzle
Dat laatste hoeft helemaal niet. Met expressieve hout- of fineersoorten kun je ook perfect lambriseren. Interieurarchitect Jean-Philippe Demeyer is op dit ogenblik bezig met een exuberant interieur, waarbij hij wandbekleding in wit ebbenhout gebruikt. Bij de Italiaanse fineerspecialist Alpi is er veel vraag naar zogenaamd ‘Ettore Sottsass’-fineer met een sterk contrastrijke nerfstructuur. Sabine Marcelis bekleedde er recent haar op maat gemaakte bed mee. De Amsterdamse DAB Studio creëerde er een hele accentwand mee in een recente realisatie, waarvan de beelden de wereld rondgingen.
Soms dient lambrisering als achtergrond om kunstobjecten mooi op te laten uitkomen. Maar soms is de lambrisering zelf het kunstwerk. Interieurarchitecte Nathalie Van Reeth verwerkte vintage Gruppo NP2-wandpanelen van Nerone & Patuzzi in haar eigen spectaculaire woning in Kalmthout. En modeontwerpster Nathalie Vleeschouwer integreerde in haar winkels eveneens knappe lambriseringen die er niet voor onderdoen. Haar dochter Felix sculpteerde die in 3D uit hout, geïnspireerd op kledingpatronen uit de collectie. Wim Dejonghe zou er spontaan door geïnspireerd raken.
