Interieurmaakster Céline Hellin verovert België én de VS

‘There’s a reason why we met. This is gonna change your life.’

Dát kreeg Céline Hellin er te horen als 25-jarige. En dan nog van een onbekende vrouw, compleet uitgedost in Hermès. Wie was die wildvreemde Amerikaanse die de winkel binnenliep? En wat bezielde haar met haar onverwachte voorspelling? Hellin had geen idee. Maar toch raakten de twee aan de praat.

Die vrouw bleek Lorraine Letendre, een high-end interieurarchitecte uit Miami met een internationaal cliënteel. Naar haar website of Instagramaccount hoef je niet te zoeken: in stilte werkte ze voor celebrity’s of toplui uit het internationale bedrijfsleven. Dat soort klanten heeft er doorgaans geen behoefte aan om zijn interieurs te zien verschijnen in boeken of magazines. De enige namen van klanten die circuleren, zijn mode-icoon Calvin Klein en filmmaker Michael Bay, voor wie ze huizen inrichtte in de Hamptons en Los Angeles. ‘Toen ik Lorraine in Antwerpen ontmoette, vertelde ze me dat ze maandelijks naar België kwam’, zegt Hellin. ‘Ze had zelfs een appartement in de Antwerpse Vlaeykensgang, de straat waar Axel Vervoordt zijn bedrijf begon. Voor haar projecten kocht Lorraine heel vaak meubilair bij Vervoordt, die nog altijd een goede vriend is.’

Letendres profetie kwam trouwens uit: ze veranderde inderdaad Hellins leven voorgoed. ‘Lorraine vroeg me die dag nog of ik niet voor haar wilde werken. Eerst één à twee dagen per week, als haar assistent vanuit België. En later, toen ik ontslag had genomen bij Flamant, fulltime bij haar in de States.’

Hellin (40) ging op het aanbod in. Ze pendelde tussen Antwerpen en Miami om Letendres eerste designassistent te worden. Samen met de Amerikaanse en haar kleine team werkten ze aan residentiële topprojecten, vooral in New York en Los Angeles. ‘“You remind me of myself when I was younger”, zei Lorraine soms. Net als zij had ik geen diploma interieurarchitectuur op zak. Ik kon nauwelijks plannen tekenen toen ik bij haar begon. Maar ze merkte wel meteen hoe gepassioneerd ik was. Dus nam ze me al snel mee naar afspraken met klanten, toparchitecten en -aannemers. Op die meetings stelde ze me nooit voor als “my assistant”, maar als “my associate from Belgium”. Ik werkte niet onder haar, maar naast haar’, zegt Hellin. ‘Die les zal ik altijd onthouden. Ik heb nu zelf een team, maar dat zie ik nooit als mijn personeel. Wel als mijn collega’s.’

Waarom Hellin meteen zoveel vertrouwen en kansen kreeg? ‘Dat ik uit België kwam, hielp zeker. We beseffen in ons land nog te weinig dat ‘Belgium’ in de States echt een kwaliteitslabel is. Axel Vervoordt heeft ons land op de internationale interieurkaart gezet. En met de nieuwe generatie – denk aan Vincent Van Duysen, Nicolas Schuybroek, Nathalie Deboel of Benoit Viaene – hebben we zeker genoeg kwaliteit in huis om onze stempel te blijven drukken.’

Zes jaar geleden kreeg Lorraine Letendre helaas een keiharde diagnose: kanker. Ook dat maakte Hellin van heel dichtbij mee. ‘Zes maanden geleden vroeg ze me of ik haar laatste grote project nog wilde afronden, omdat ze vreesde dat ze het einde niet meer zou halen. Dat lukte net. Nu is Lorraine echt afscheid aan het nemen van het leven. Ze is omringd door vrienden en familie. De voorbije weken hielp ik haar nog het kantoor afronden, haar collectie inventariseren, haar foundation regelen en de schenkingen plannen. Kinderen heeft ze niet, ze is nooit getrouwd geweest. In mij ziet ze soms de dochter die ze nooit heeft gehad. Doordat we zo vaak samen reisden en bijna dagelijks tot ’s avonds laat doorwerkten, hadden we ook privé een zeer diepe band. We deelden veel met elkaar. Daarom is het afscheid zo zwaar. Maar ik ben blij dat ik dit nog kan doen voor haar. Als bedanking voor al wat zij voor me deed. Zij heeft in mij geloofd, op een moment dat bijna niemand in mij geloofde.’

Letendres kantoor overnemen is helemaal niet Hellins bedoeling. Maar om de transitie voor te bereiden, richtte ze een tijd geleden in Miami wel al een eigen kantoor op, samen met twee medewerkers van Letendre: Design Studio JAC. Projecten van het Letendre-kaliber hebben ze nog niet binnen. Maar wel al interieurklanten met miljoenenbudgetten, iets wat toch uitzonderlijk is naar Belgische normen. ‘We zijn met JAC momenteel bezig om een eerste outdoorcollectie te ontwikkelen. Die moet tegen eind dit jaar klaar zijn.’

Even leek covid de grote spelbreker te worden van Hellins Miami-carrière. ‘Omdat mijn visum afliep, moest ik in februari 2020 eventjes terug naar België komen. Ik wilde drie weken blijven, wat familie en vrienden bezoeken en dan weer teruggaan. Maar toen brak covid uit en sloten de grenzen’, zegt ze. Terug in Miami raakte ze niet meteen. Dus was Hellin in lockdown in Antwerpen gestrand. ‘De eerste weken nam ik rust. Ik ruimde mijn huis op, want als designverzamelaar had ik wel het een en ander vergaard. Een paar stoelen waar ik geen plaats meer voor had, bood ik spontaan te koop aan op Instagram. Amper tweehonderd volgers had ik toen, vooral vintagehandelaars en designdealers bij wie ik al stukken aankocht voor Lorraines projecten in de States. Meteen kreeg ik de vraag of ik misschien plots ook dealer was geworden.’

Omdat ze voorlopig toch vastzat in België, besloten Hellin en haar moeder eind september 2020 om mee te doen aan de Brussels Design Market in Tour & Taxis. Ze kregen een stand van 45 m² toegewezen, maar ze hadden niet genoeg stukken om die te vullen. ‘Dus speurden mijn moeder en ik sites zoals 2dehands.be en marktplaats.nl af op zoek naar goeie items. De dag vóór de beurs postte ik een teaser van onze oogst op Instagram. En al meteen kochten twee handelaars een kwart van onze stand op. Dus moest ik noodgedwongen stukken uit mijn privécollectie meenemen naar Tour & Taxis. Onze stand had veel bekijks. We verkochten echt goed. En tegen sluitingstijd kwam een Franse interieurarchitecte de rest van onze stand opkopen. De dag erna stond ze aan mijn deur om nóg eens voor een enorm bedrag te bestellen.’

Spijt van haar deelname aan de Brussels Design Market had Hellin niet: haar startinvestering was mooi terugverdiend. En ze voelde aan dat er vraag was naar stukken in haar smaak: doorleefde vintage met veel gevoel voor textuur en natuurlijke materialen. ‘Omdat ik toch vastzat in België, besloot ik verder te gaan in dat segment. Dus huurde ik samen met mijn moeder opnieuw een camionette om vintage stukken te gaan zoeken en door te verkopen, vooral aan handelaars. Een galerie had ik niet, dus stockeerde ik alles eerst thuis. Al snel stond mijn hal vol, vervolgens mijn living en dan de slaapkamer. Tot het onhoudbaar werd en ik via een vriend een loods van 1000 m² ter beschikking kreeg. Ook die werd snel te klein, en nu heb ik een depot van 2000 m². Vandaaruit bevoorraden wij dealers in België, Amerika, Australië en de rest van Europa. Ons geheim? Je aanbod coherent houden, je contacten onderhouden, discreet blijven en je prijzen correct zetten. Al heeft de coronacrisis ons zeker ook geholpen: mensen zaten zo lang thuis, dat ze eindelijk iets aan hun interieur wilden doen.’ 

In twee jaar tijd is Hellins vintagebusiness al flink geëvolueerd. Ze begon met ongesigneerde stuks tegen zeer schappelijke prijzen, maar intussen tilde ze haar niveau op. Met een team van drie mensen in dienst dealt ze nu ook in stukken van Perriand-, Chapo- en Prouvé-kaliber. ‘Ik was al een designverzamelaar vóór ik Lorraine leerde kennen. Maar dankzij haar raakte ik nog veel meer gebeten. Toen ik in Miami op haar kantoor was, nam ik ’s avonds vaak boeken uit haar collectie mee haar huis. Zo heb ik enorm veel bijgeleerd over de art deco en over 20ste-eeuws design. Het versterkte mijn passie nog.’

Naar de States reizen kan weer, dus ligt voor Hellin een nieuw dilemma op tafel: keert ze definitief terug naar Miami om haar eigen interieurbureau te runnen, als eerbetoon aan Letendre? Of doet ze verder in de vintagebusiness, en verhuist ze die op termijn ook naar Miami? ‘Ik zal die twee branches blijven combineren. Al heb ik nu geen tijd meer om zelf tweedehandswebsites af te schuimen. Ik krijg de goeie stukken van verschillende mensen getipt’, zegt ze. ‘Miami is trouwens enorm aan het veranderen. Door corona en het verplichte thuiswerk zijn veel mensen New York ontvlucht. Ze beseffen dat de levenskwaliteit in Miami veel hoger ligt dan in New York. Er is nu al een enorme instroom aan zakenlui en advocaten. Maar veel vintagedealers en interieurbureaus zijn er hier nog niet. Ik wil er de missing link zijn tussen België en de States.’

@celinehellin

Brussels Design Market: 23 en 24 april, Gare Maritime, Tour & Taxis, Brussel, designmarket.be