Zijn drie Berlijnse conceptstores The Corner definiëren wat hip is. Maar zijn bergchalet in Gstaad richtte interieur- en kunstverzamelaar Emmanuel de Bayser liever modern-rustiek in.
De komende weken verblijft Emmanuel de Bayser geregeld in zijn chalet nabij Gstaad. De eigenaar van de drie Berlijnse conceptstores The Corner snakt naar rust in de Zwitserse natuur. Het voorbije jaar werkte hij tegen de deadline aan de renovatie van de grootste vestiging aan de Französische Strasse. ‘Het interieur was vijftien jaar oud en typisch Berlijns: industrieel en een tikje kil. Tijd voor een update, vond ik. Ik wilde er een warmere boetiek van maken, in een jarenveertigsfeer, met rondingen en zachte materialen. Vandaar de samenwerking met de Parijse ontwerpstudio Pierre Augustin Rose, bekend van zijn sofa’s’, zegt hij. ‘The Corner is nu een conceptstore die aanvoelt als een gezellig appartement. Je kunt er nog altijd een jurk, een handtas, een sofa, een meubel van Rick Owens of servies van Ann Demeulemeester kopen, maar er zijn ook zetels waarin je rustig een boek kunt lezen. In die huiselijke setting staat ook veel meer kunst dan vroeger. Je shopt tussen bustes van de Duitse beeldhouwer Thomas Junghans en totems van de Fransman Nicolas Lefebvre. En die sculpturen combineren we met fragmenten van beelden uit de klassieke oudheid, afkomstig van de Parijse Galerie Chenel.’
‘Ik heb altijd al in grote steden als Parijs, Berlijn en Milaan gewoond en gewerkt. Maar na twintig jaar had ik dringend nood aan meer contact met de natuur. Toen het drie winters geleden zo koud was in Berlijn, besloten mijn partner Jozef (Voelk, medeoprichter van The Corner, n.v.d.r.) en ik: dit is de laatste winter die we hier doorbrengen. In januari 2019 begonnen we onze zoektocht naar een huisje in de natuur. We keken rond in Zuid-Frankrijk en in Normandië, waar we bijna een huis kochten met een fantastisch zeezicht. Tot we – gelukkig net op tijd – in Le Figaro lazen dat er in zee een windmolenpark aangelegd zou worden, pal in ons zicht.’
‘Jozef had er vrienden, die ons aanraadden om er eens rond te kijken. Eigenlijk wisten we precies wat we zochten: een penthouse met een fantastisch uitzicht. We konden er een bezoeken, op drie kilometer van Gstaad, met panorama op de stad én op de bergen. Het chalet had vijf kamers: veel te veel voor ons. Het houten dakgebinte zag je niet, omdat er een vals plafond was gemaakt voor een zolder, die niet gebruikt werd. Eigenlijk was het penthouse compleet te renoveren. Maar we voelden allebei het potentieel. Dus beslisten we heel snel.’
‘Wie wil, kan hier een zeer mondain bestaan leiden. We hebben vriendinnen die elke dag lunchen, dineren en uitgaan. Maar we kennen hier ook Duitsers die bewust niemand zien en niks anders doen dan wandelen. Gstaad is echt best of both worlds. De m’as-tu vu-sfeer van de nouveaux riches in Courchevel hangt hier niet. Maar het is ook niet Verbier, waar de echte skiërs van 8.00 uur ’s morgens tot 18.00 uur ’s avonds op de latten staan. Ik behoor sowieso niet tot die groep, want ik verkies toch langlaufen. In Gstaad verblijven meer oude families, die hier al generaties lang komen genieten van de rust en de natuur. Als je hier gaat wandelen, kom je onderweg alleen chalets en boerderijen tegen, geen hoogbouwskihotels.’
‘Tijdens de pandemie hebben we hier anderhalf jaar gewoond. We hadden geen enkele reden om in Berlijn te blijven, want onze winkels moesten dicht. We konden gelukkig overleven dankzij de Amerikanen en Aziaten, die zich verveelden en heel veel online bestelden. We beleven hier zalige tijden. Elke dag ga ik twee uur met de hond wandelen. In de lente en zomer staan overal in de bergen prachtige veldbloemen. Ik kom altijd thuis met enorme zelfgeplukte boeketten.’
‘Het is veel rustieker ingericht dan onze andere woningen in Parijs en Berlijn, ja. Ik wilde hier niks gesofistikeerds, wel iets elegants, comfortabels en gezelligs, met veel hout. Vandaar de tafels van Axel Vervoordt, het meubilair van Pierre Jeanneret en Rick Owens, gecombineerd met Scandinavische designers als Paavo Tynell en Flemming Lassen. En Charlotte Perriand, die ook een groot bergliefhebber was.’
‘Het technische deel lieten we over aan een lokale architect, maar het interieur is helemaal onze creatie. Dat kwam nogal ‘artisanaal’ tot stand. We maakten eerst een maquette van het penthouse in karton en piepschuim en zetten er dan miniatuurmeubeltjes in. Twee maanden lang speelden we met ons ‘poppenhuis’, tot het interieur goed zat. Dachten we, want zodra we ter plekke waren, bleek alles toch maar voor tachtig procent bij elkaar te passen. Het probleem met Zwitserland is: je kunt niet zomaar meubilair of kunstwerken terugsturen, zodra je ze hebt ingevoerd. De douane is een heel gedoe. Dus moesten we op voorhand goed nadenken welke items we zeker in Gstaad wilden. Helemaal anders dan in Parijs, toen ik vaak meubels of kunstwerken uitprobeerde in de ruimte. Wat niet paste, stuurde ik gewoon terug. Hier in Zwitserland werkt het zo niet.’
‘Ons chalet is onze escapeplek: een plek om ons terug te trekken. Maar doordat er al foto’s op Instagram circuleren, krijg ik nu al de vraag van mensen om hun chalet of appartement in te richten. Alsof ik daar de tijd voor heb! Het probleem is: in Gstaad en omstreken zien veel chalets er hetzelfde uit, als XL hotelsuites. Met aparte materialen en modern meubilair maakten wij er iets persoonlijks van. Interieurs inrichten is niet mijn metier, maar ik vind het wel leuk. Dus misschien moet ik het toch een kans geven. Maar discussiëren met een klant die twijfelt tussen rode of gele zetelstof, dat zie ik echt niet zitten. Vintage meubilair adviseren zou ik wél kunnen, denk ik. Ik merk hoe langer hoe meer: Gstaad was de juiste keuze voor ons. Het is de perfecte plek om meer tijd in de natuur door te brengen.’
Als fervent kunstverzamelaar komt Emmanuel de Bayser ruimschoots aan zijn trekken in het Zwitserse Gstaad. Na enkele pop-ups opende Gagosian er in februari 2022 een permanente galerie met een solo van Damien Hirst. Bij Hauser & Wirth kun je vanaf 17 december volgens afspraak naar een expo van de Zuid-Afrikaan William Kentridge. Patricia Low, die onder meer Antony Gormley, Jeff Koons en Wim Delvoye vertegenwoordigt, heeft ook een galerie in Gstaad. En het is ook de thuisbasis van het kunstfestival Elevation 1045.
Surf voor meer info over de Berlijnse conceptstores The Corner van Emmanuel de Bayser naar thecornerberlin.de.
