Tien jaar lang bouwde de Brusselse Pascaline Lefebvre de meest fabuleuze decors voor privéfeesten. Met dezelfde zin voor fantasie ontwierp ze haar eigen interieur.
De geur denk je er zo bij. Al twintig jaar had er niemand meer in de pastorie van het klooster in Oudergem gewoond. Het interieur zag er verschrikkelijk uit, maar toch viel meubelontwerpster Pascaline Lefebvre als een blok voor het pand, ‘omdat het zo’n enorme charme had’.
‘Het cliché klopt echt: eigenlijk hebben we vier muren en een ziel gekocht. Want in twee jaar tijd hebben we de pastorie helemaal verbouwd én uitgebreid’, vertelt ze.
‘Van het typische ‘religieuze’ interieur hebben we een hedendaags familiehuis gemaakt. Met respect voor de originele gevels, want die zijn geklasseerd. Ook in het interieur wilde ik die combinatie van oud en nieuw.’
Hoezo? Alles is hier toch nieuw?
PASCALINE LEFEBVRE: ‘Ja, maar dat merk je niet. De eiken parketvloer ziet er origineel uit, maar is kunstmatig verouderd. De planken liggen wel in een traditionele Hongaarse punt, maar dan met rechte hoeken.'
'De granitovloer is een typisch materiaal voor keukens, maar ik wilde graag met grote marmersnippers in een specifieke kleurcombinatie werken. Ik heb me telkens op klassieke interieurelementen of materialen gebaseerd, maar ik gaf er een hedendaagse draai aan. Zo behield het huis zijn oude ziel.’
Wat is het topstuk uit je interieur?
PL: ‘Ik speel graag met de verwarring tussen waardevol en waardeloos: het maakt een woning wat ongedwongener. Ik hou er niet zo van als alle elementen in een interieur té goed bij elkaar passen.'
Mijn feestdecors mikten op een woweffect, in mijn huis wil ik net het omgekeerde.Pascaline Lefebvre
'Het meest bijzondere stuk in ons huis is wellicht de eettafel. Ik heb die gevonden in de garage van de grootmoeder van mijn man en had meteen een coup de coeur. De tafel, de stoelen en de commode zijn van Henry Van de Velde. De tafel was in vreselijke staat, maar het lakwerk is helemaal gerestaureerd. Met de artisan die dat deed, werk ik nu samen voor mijn eigen meubels.’
Je stond tien jaar aan het hoofd van Idéo, een Brussels bureau dat exuberante feestdecors bedenkt. Beschouw je je eigen interieur ook als een decor?
PL: ‘Nee, mijn feestdecors mikten op een woweffect: het moest nooit eerder vertoond zijn. In mijn huis wil ik net het omgekeerde: de hall heb ik bewust sober gehouden, zodat het huis ruimte na ruimte blijft verrassen.'
'Voor die feesten maakten we werkelijk alles, tot en met de luchters en de tafels. Soms werkten we met teams van twintig man wekenlang aan één event. Voor één feest maakten we alles in papier: zelfs de bloemen, de tafellakens en de plafondsculpturen waren origami-ontwerpen. Voor een Egyptisch themafeest hebben we een immense piramide gebouwd waaruit dansers en vuurspuwers tevoorschijn kwamen.'
'Ik moest telkens heel creatief zijn om iets compleet nieuws te bedenken, want het publiek kwam soms naar meerdere evenementen. In die tien jaar heb ik met zoveel verschillende materialen en ambachtslui gewerkt… Die knowhow kwam heel goed van pas in mijn interieur.’
Waarom heb je de eventbranche verlaten?
PL: ‘Ik was er een beetje op uitgekeken. De voorbereidingen – vaak in het weekend – waren heel intensief en de klanten enorm veeleisend. Ik heb mijn zaak verkocht omdat ik een kindje verwachtte en ik met mijn gezin een tijdje in het buitenland woonde. Je moet weten: ik had al een diploma interieurarchitectuur vóór ik in de eventsector dook.'
'Ik speel graag met de verwarring tussen waardevol en waardeloos.'Pascaline Lefebvre
'Maar door mijn ervaring met decorbouw en mijn artistieke achtergrond – ik kom uit een familie van estheten en kunstverzamelaars – benader ik interieurarchitectuur toch anders dan mijn collega’s.’
Hoe anders pak je het wel aan?
PL: ‘Ik ben zelden blij met wat ik in de catalogi van interieurmerken vind. Ik ontwerp de dingen liever zelf. Ik weet wel: herkenbare stijliconen stellen veel mensen gerust, maar ik wil mezelf verrassen met ideeën die je nergens anders uitgevoerd ziet. De handgrepen, de wastafel, de luchters: het zijn allemaal pièces uniques, ontworpen voor hier.'
'Mijn huis was één groot laboratorium voor experimenten met materialen of afwerkingen. Ik vind het interessant om materialen nét iets anders te gebruiken dan gewoonlijk. Het zit hem in details, hoor, je merkt het niet meteen. Neem nu de keuken. Daar is de natuurstenen spatwand behandeld zodat de witte aders nog mooier uitkomen. De keukenkasten zijn afgewerkt met massieve houten latjes. Geen rechte, maar driehoekige.'
'Niet evident, want daardoor hadden de zware deuren atypische scharnieren nodig. Het keukeneiland lijkt van metaal, maar de deuren zijn afgewerkt met een staalcoating, gespoten op hout en achteraf gepatineerd. Een uniek procedé, waar ik speciaal een artisan voor heb gezocht én gevonden. Mijn huis is een ode aan dat craftsmanship. Net als mijn meubels trouwens.’
Je huis is je eerste realisatie als interieurarchitect. Voor herhaling vatbaar?
PL: ‘Ik heb wel wat aanvragen voor keukens en interieurs gekregen, maar ik wil me nu liever op mijn meubels concentreren. In 2018 postte ik een eerste meubelontwerp op Instagram en binnen de week had ik vijf aanvragen binnen.'
'Hout, messing, staal, natuursteen, email: aan sommige modellen werken evenveel ambachtslui als er met mijn eigen keuken bezig geweest zijn. Qua research vergen die unieke stukken enorm veel tijd, maar het resultaat is meer een sculptuur dan architectuur. Momenteel ontwerp ik voor klanten of voor architecten die iets unieks willen. Maar ik zou in de toekomst graag mijn werk eens exposeren in een galerie.’
Instagram: @pascalinelefebvre
