De zaterdag/sabato van lingerieontwerpster Murielle Scherre: afschuwelijk traag pannenkoeken bakken, de stal uitmesten en de dag eindigen met een minigevecht.
‘Zaterdag is mijn enige voorspelbare dag. Ik moet ervoor vechten, maar het is een rustpunt, vooral als mijn dochter bij mij is.’ Op 26 februari opent in het Modemuseum Hasselt de expo ‘DressUndress’, over naakt in de mode. ‘Zodra ik museumdirecteur Karolien De Clippel ontmoette, had ik een professionele crush’, zegt medecurator Murielle Scherre (44). ‘Ik ben ook al twintig jaar bezig met hoe mensen hun lichaam tonen en de dynamiek die dat genereert. Deze expo mee cureren was een feest. Het gaat over de enkel of de ontblote borst ín de kleding. En over de toeschouwer. Voor wat op de rode loper wordt toegejuicht, word je in de supermarkt opgepakt.'
'De modewereld is zeer enggeestig over inclusie. Mijn lief en ik maakten een installatie die de witte, magere en binaire cismodellen countert: een observatie van diverse lichamen. Vorig jaar stelde ik een gender-non-conforme collectie voor, met nieuwe modellen. In Hasselt kun je naar hun lijven staren. We interviewden hen ook. Over hoe zij gender-non-conformiteit uitdrukken.’
9 AM - ‘Een luxe van de zaterdag is het ontbreken van de wekker. Mijn negenjarige dochter Rocci Lia vliegt op mij en steelt mijn donsdeken. Ik ben snel wakker.’
9.30 AM - ‘We bakken afschuwelijk traag pannenkoeken en maken tekeningen. Het loopt uit in een veel te laat, maar stevig ontbijt. Dat is nodig om straks niet van ons paard te waaien.’
11.30 AM - ‘Soms is mijn lief Jan er ook – we wonen in twee huizen. Hier, in het oud militair hospitaal van Oostende, wonen we letterlijk in de duinen. Nog voor we kleren aan hebben, gaan we soms in zee. Hier ook heeft Jan me ten huwelijk gevraagd, met violen en alles erbij.’
1.30 PM - ‘Rocci Lia en ik trekken onze rijbroek aan en vertrekken naar de manege in Bredene. Paardrijden is dé remedie om je kind niet naar de sportclub te moeten brengen en dan te zitten wachten. We rijden allebei, elk in ons tempo, en helpen elkaar. Ik vind het belangrijk dat we niet toekomen bij een opgezadeld paard, om dan een uurtje rondjes te draaien. Trainer Greet Minne is fantastisch. We helpen haar met opzadelen. Volgens mij zijn paarden goden, verkleed als dieren. Er een band mee uitbouwen is speciaal en intens. Ze voelen mensen uitstekend aan. Ze zijn niet onder de indruk van je dure laarzen, wel van je energie en intenties. Na een bijna-dodelijke val reed ik twintig jaar niet. Sinds ik dankzij mijn dochter weer rijd, ga niet meer op reis. Ik trek 14 volle dagen naar de manege.’
6 PM - ‘Na het rijden blijven Rocci Lia en ik zolang mogelijk na. Er staan zo’n veertig paarden en we helpen met afzadelen, materiaal schoonmaken, eten geven, stallen uitmesten. Het stopt hier nooit. Soms breekt er eentje uit.’
8 PM - ‘Terug thuis maken we samen de beste vegan lasagne ter wereld. Ik vind het belangrijk dat mijn dochter weet wat er in ons eten zit. Ik eet geen vlees en melkproducten, wel vis.’
9 PM - ‘Doodop gaan we in bad. Samen de fijne tintelingen in onze vermoeide spieren voelen: ook dat is een mooi zaterdagmoment.’
10 PM - ‘Wie naar de fabelachtige kinderanimatieserie ‘Hilda’ op Netflix kijkt, voelt dat er verfijnde, gevoelige mensen achter zitten. Dit is zó mooi en anders, weg van het schreeuwerige, met zachte kleuren en niet-stereotiepe, goed uitgewerkte personages. Hilda’s huisdier Twijgje is een mix van een hond en een hertje. Al binget Rocci Lia de hele reeks ineens, ze zal er een rijker mens van worden.’
11.30 PM - ‘Ik moet Rocci Lia naar bed slepen, een minigevecht. Ook ik heb altijd moeite om de dag af te ronden. Er valt zoveel te beleven. Meestal werk ik stiekem nog wat. Jarenlang draaide ik op vijf, zes uur slaap. Slaapgebrek wordt verheerlijkt, maar is een topformule om je eigen ondergang te delven. Punt is: ik doe dingen die ik graag doe, dus is het moeilijk ze niet te doen. Vóór middernacht in bed liggen, is moeilijk haalbaar.’
‘DressUndress’: van 26/2 t/m 20/11. modemuseumhasselt.be
