Wie volgende week als 59ste winnaar van de Amerikaanse presidentsverkiezingen uit de bus komt, weet niemand. Alleen Gabriela Hearst is zeker van een plaatsje (in de dressing) van het Witte Huis.
Dit deel van het debat zult u zelden in het nieuws vinden. Na bijna elk publiek optreden van een presidentskandidaat in de VS verschijnen online uiteenzettingen waaraan politieke analisten een puntje kunnen zuigen. Wie had wat aan? Waar kun je dat modemerk kopen? En ook: wat kunnen we daaruit afleiden?
Onderdruk uw zucht, die modeanalyse is niet zo oppervlakkig als ze lijkt. Een kledingstuk verraadt vaak meer dan woorden. Omdat mannengarderobes, op de occasionele sneaker of hoody na, nog steeds tamelijk uniform zijn, ligt de vestimentaire focus bij publieke events vooralsnog op de vrouwen. In de aanloop naar de Amerikaanse presidentsverkiezingen volgende week dinsdag, in het bijzonder op die in en rond het Witte Huis.
Wie meer tegengestelde stemmen verbindt dan een politicus durft te dromen, is ontwerpster Gabriela Hearst. In haar fanbasis zitten zowel celebrity’s (Nicole Kidman, Oprah Winfrey), royals (Kate Middleton, Meghan Markle) als Amerikaanse politici uit zowel Democratische als Republikeinse hoek.
Als Melania Trump mijn kleren wil, dan kan ze die kopen.Gabriele Hearst
Toen Jill – de echtgenote van Democratisch presidentskandidaat Joe – Biden haar man bijstond tijdens diens eerste presidentsdebat in september, diepte ze een smaragdgroene zijden cocktailjurk van Hearst op uit 2017. Terwijl zowel Melania Trump als presidentsadviseur Ivanka Trump in het openbaar in Hearsts broekpakken en elegante jurken verschenen. Van een ‘pax moda’ gesproken.
Ecologische mode
De Trump-vrouwen in Gabriela Hearst zien is eigenlijk even opmerkelijk als een liberaal die zonder ironie in een met hamers en sikkels versierd shirt zou pronken: een cultuurclash. Hearst is een 43-jarige New Yorkse ontwerpster van Uruguayaanse komaf. Sinds ze haar luxelabel in 2015 oprichtte, ging het snel.
Op haar cv glimmen zowel de Woolmark International Prize (2017) als de Womenswear Designer of The Year Award (2020). Sinds 2019 heeft de luxegroep LVMH een aandeel in haar merk, dat gedubd wordt als de Amerikaanse tegenhanger van Hermès.
Tegelijkertijd evolueerde Hearst tot de primus van de ecomodeklas. Met traceerbare, natuurlijke materialen en een afkeer voor kunststoffen werd ze het bewijs dat luxe en ecologisch bewustzijn samengaan.
Al hangt daar soms wel een stevig prijskaartje aan vast. Voor haar trenchcoat vervaardigd van Turkse tapijten betaal je net geen 13.000 euro. Bovendien zijn haar boetieks plasticvrij en haar kleren klimaatneutraal, net als haar modeshows. Ze is de eerste ontwerpster die dat dit jaar voor elkaar kreeg.
Anti-Trump
Kortom, alles waar Hearst voor staat – van haar migratieachtergrond tot haar ecologisch bewustzijn – druist in tegen het politieke discours van de Trumps. Als haar werkwijze dat niet duidelijk maakt, dan wel haar inspiratiebronnen. Zo las de eerste collectie die ze in 2017 op de New York Fashion Week voorstelde (daarvoor deed ze zelfstandige events) als een feministisch pamflet.
Met coltruitjes uit de sixtieshoogdagen van de zwarte politiek activiste Angela Davis en met kostuums als ode aan enkele net verkozen vrouwelijke senatoren, onder wie de toen nog onbekende Democraat Kamala Harris. Diezelfde Harris is vandaag zowel de eerste vrouwelijke, de eerste Indiase als de eerste Afro-Amerikaanse runner-up in de geschiedenis van de Amerikaanse presidentsverkiezingen.
Toen Ivanka Trump in datzelfde 2017 naar een G20-top in Argentinië trok in een wit Gabriela Hearst-pak, was de online verbazing dan ook groot. In datzelfde jaar maakte Hearst ook fijntjes duidelijk aan The Wall Street Journal dat ze Melania Trump nooit zou kleden, ook al mocht ze het vragen: ‘Als ze de kleren wil, dan kan ze de kleren kopen.’ En dat deed de first lady ook, meermaals.
Vorige maand nog verscheen Melania in een polkadotjurk op een conferentie. De ironie wil dat Hearst eerder die maand, nadat ze naar Parijs was afgezakt voor haar eerste modeshow, de vliegtuiguitstoot compenseerde via een Peruaanse regenwoud-ngo. Tegelijk stak ze haar modellen in geüpcyclede stoffen en droeg ze zelf een groen gebatikt campagneshirt van de Democratische partij.
De liefde is duidelijk onbeantwoord, maar gevraagd naar Melania blijft Hearst diplomatisch: ‘Ook al ga ik niet akkoord met de politieke overtuigingen van haar man, ik ben altijd vereerd als iemand mijn kleren draagt. Het is de kwaliteit die hen volgens mij aantrekt, je voelt je er als vrouw sterk in.’ Sterke vrouwen verzekerd dus, nu nog zien welke ‘sterke man’ daar in het Witte Huis aan vasthangt.
