Op het Flageyplein in Brussel opent Barracuda, het eerste restaurant van de Franse Big Mamma-groep in België. Wij gingen erheen en spraken met head designer Apolline Lugger.
Wie over het Flageyplein loopt, hoeft geen seconde te twijfelen waar restaurant Barracuda zich precies bevindt. De kitscherige gordijnen, de sfeervolle vintage lampjes, de grote letters boven de deur en een porseleinen poema die de gasten verwelkomt. Binnen, in het ‘Maison de la Radio’, wordt het zaalpersoneel opgezweept op de beats van George Michael, terwijl in de keuken nog volop nieuwe toestellen worden getest. En Apolline Lugger, die heeft vooral oog voor de verlichting. Ze is hoofd design bij Studio Kiki, de interne ontwerpdivisie van de Franse Big Mamma-groep. ‘De juiste sfeer creëren, daar maken we een erezaak van. Verlichting is daarbij superbelangrijk. We werken altijd met drie sferen: lunch, aperitief en avond. Voor elk van die momenten bestaat een ideaal licht, en dat kom ik vandaag nog even dubbelchecken.’
Lugger arriveerde pas vanochtend vanuit Londen, waar ze vijf jaar geleden als Parijse naartoe verhuisde om het designteam te gaan leiden. ‘Met een team van vijftien mensen houden we ons alleen bezig met de inrichting en decoratie van de Big Mamma-restaurants.’ Inmiddels zijn er 26, van Parijs en Londen over München, Milaan, Barcelona en Berlijn. Allemaal stralen ze die typische Italiaanse flair uit, het handelsmerk van Big Mamma.
Apolline is de vrouw van Victor Lugger, de man die Big Mamma in 2013 oprichtte samen met Tigrane Seydoux. Lugger noch Seydoux heeft Italiaanse roots, en toch zijn al hun restaurants door en door Italiaans, zowel op als naast het bord. ‘Wie aan lekker eten denkt, denkt aan Italië. Wie aan interieur denkt, denkt ook aan Italië. Het land is een eindeloze bron van inspiratie, we hebben nooit spijt gehad van de richting die we zijn ingeslagen’, aldus Lugger. ‘Maar’, voegt ze toe, ‘Tigrane zegt altijd dat we nooit mogen berusten in een goed concept. De dag dat we denken dat we goed bezig zijn, is de dag dat we ten onder gaan.’
Italiaanse postkaart
Hoewel alle vestigingen diezelfde Italiaanse basis delen, kun je Big Mamma er niet van beschuldigen telkens dezelfde succesformule te herhalen. Elk restaurant heeft een eigen vibe, eigen accenten, kleuren en designs. ‘We beginnen telkens opnieuw met een wit blad’, aldus Lugger. ‘Voor Brussel hebben we ons laten inspireren door het strakke karakter van het gebouw. Hier, in het ‘Maison de la Radio’, voelden we een art-decovibe, die we in het interieur hebben doorgetrokken. We hebben ons voor het moodboard laten inspireren door een wit-groen terras dat we in Italië zagen – als een soort Italiaanse postkaart. Zodra dat moodboard op punt staat, sturen we het team van Studio Kiki op pad om de juiste materialen en objecten te vinden.’
Met bestelwagens gaat het dan richting Boulogne en omstreken, om op vintagemarkten bij het krieken van de dag enkele topstukken te kunnen meepikken. ‘De goudkleurige vrouwen met een lamp in hun handen zijn echt perfect voor Barracuda’, aldus Lugger, die via WhatsApp voortdurend op de hoogte wordt gehouden van nieuwe vintage vondsten. ‘Dankzij die vintage items creëer je meteen een heel huiselijke sfeer in het restaurant. Niet alle lampen zijn dezelfde, niet alle kastjes of vazen zijn dezelfde, en net daardoor voelt het echt en authentiek aan.’
Studio Kiki is een internationaal gezelschap, met mensen uit Frankrijk, het VK, Nederland, Libanon, Portugal en Italië, die elk een andere kijk op interieurs hebben. ‘Wat voor de ene kitsch is, is voor de andere een schat’, aldus Lugger. ‘Die wisselwerking is fantastisch. Sommigen werkten zelfs in de filmindustrie, waar ze decors bouwden. Ook daar is sfeerschepping essentieel. Alleen blijft hun werk nu iets langer overeind staan.’ (lacht)
The A-Team
De naam Barracuda doet je misschien denken aan een grote, gevaarlijke vis, maar verwijst eigenlijk naar de Franse naam voor het personage B.A. Baracus uit de jarentachtigserie ‘The A-Team’. Van die stoere kleerkastfiguur hangt er een subtiel sfeerbeeld aan de toiletten, naast een portret van de manager van Barracuda, die ook een ereplek in de gang kreeg. ‘Humor is de rode draad in al onze designs. We nemen onszelf niet te serieus. En dus hangen we een parelhalssnoer rond de nek van een standbeeld, lijsten we foulards in als kunstwerken en zoeken we de grens op van wat als ‘mooi’ wordt gepercipieerd. De zwart-gouden tegeltjes in de hall en de toiletten? Die zijn zo lelijk dat ze weer mooi worden.’
Zou ze zulke tegels ook in haar eigen huis hangen? ‘Nooit van mijn leven, maar dat is net de meerwaarde van onze restaurants. Twee uur lang word je ondergedompeld in een compleet andere wereld dan thuis. Iedereen heeft vandaag de mond vol van experiences aanbieden, maar dat is exact wat de Big Mamma-groep al meer dan tien jaar doet.’
Instagramhoekjes
Een trip naar de toiletten maakt precies duidelijk wat Lugger bedoelt met een ‘experience’. De mooie lelijke tegels leiden naar ruimtes met neon teksten – in spiegelschrift. Het is pas wanneer ik effectief op het toilet zit (excuses voor de persoonlijke wending die deze reportage plots neemt) dat ik besef dat de neon quotes bedoeld zijn voor wie een selfie wil maken op, of aan het toilet. ‘Daar houden we al rekening mee tijdens het ontwerpproces’, aldus Lugger. ‘Ik ben zelf veertig, dus ik ben niet opgegroeid met Instagram, maar we zijn ons heel bewust van de kracht ervan. Daarom leggen we onszelf op dat elk restaurant minstens vijf unieke Instagramhoekjes moet hebben. Eigenlijk gaat het om het vastleggen van herinneringen. Je hoeft niet eens aan Instagram te denken. Als iemand hier buiten wandelt en vijf grappige of boeiende stuks van het interieur kan opnoemen, zijn we ook al blij, hoor.’
In steden als Londen en Parijs mag je al blij zijn als je überhaupt een plaatsje weet te bemachtigen in een van de Big Mamma-restaurants. Neem het aan van iemand die al in vijf exemplaren kon dineren: een reservatie boeken vraagt opperste toewijding en concentratie. ‘We weten natuurlijk niet of het in Brussel ook zo’n vaart zal lopen’, aldus Lugger, die uitlegt dat er meerdere redenen waren om de Belgische hoofdstad als nummer 26 te kiezen. ‘We kregen de kans om in dit prachtige pand te openen, én onze vestiging in het Noord-Franse Rijsel draait bijzonder goed. Dat gaf ons het vertrouwen dat Brussel er misschien ook klaar voor is. Bovendien wonen hier veel expats, die herkennen ons misschien van andere Europese vestigingen.’ Of Luggers echtgenoot al buiten Europa speurt naar mooie, nieuwe locaties? ‘Concrete plannen zijn er nog niet, maar we kijken zeker ook al buiten Europa naar mogelijkheden’, verklapt Lugger.
Layers of love
Behalve de Instagramhoekjes, de verlichting en de vintage/kitsch zijn er nog twee dingen essentieel bij de decoratie van de Big Mamma-restaurants. ‘De lay-out is voor elk restaurant een uitdaging. Als designteam willen we vermijden dat er zoiets bestaat als een ‘slechte tafel’. Iedereen moet overal het gevoel hebben dat ze een heerlijke avond beleven, en dat is niet evident. Elk project sluiten we af met onze ‘layers of love’. Dat zijn de finishing touches, de kleine stukken kunst of decoratie die het geheel afwerken. Een beeldje hier, een kader daar, een plant ginder. De kunst bestaat erin om net op tijd te zeggen: nu is het voldoende.’
Al is ‘voldoende’ relatief in de Big Mamma-zaken. Laten we zeggen dat ze nét te veel van die laagjes toevoegen, maar dat daarin de charme en het unieke karakter schuilgaat. De hele avond lang blijf je zaken ontdekken: een ingelijste Gucci-foulard, een portret van twee transseksuele mannen, tegels die gevuld lijken met champagne… ‘Wij checken op elke locatie wel even de gevoeligheden en religieuze gewoontes. In Londen hebben we een Mariabeeld met bokshandschoenen geplaatst, dat doe je niet zomaar overal.’ (lacht)
Je zou bijna vergeten dat er bij Barracuda ook nog wordt gekookt. Chef Francesco Fronda bereidt in zijn keuken Italiaanse klassiekers zoals vitello tonnato, pizza napolitano en tiramisu. ‘Onze chefs vinden het niet erg dat er zoveel over het interieur wordt gepraat’, zegt Lugger. ‘Op elke locatie zien ze het als een eer om voor de Big Mamma-groep te werken. Het typisch Italiaanse eten blijft de basis, en dat móét goed zitten. Maar is het interieur even belangrijk? Ik zou durven beweren van wel, ja.’
Barracuda
| Adres | Eugène Flageyplein 18A, 1050 Elsene
| Website | bigmammagroup.com
