Luttele dagen voor Peter Lindbergh in september overleed, was de Duitse modefotograaf nog volop in de weer met een fotoboek dat zijn langdurige relatie met Dior illustreerde. Een selectie uit de nooit eerder getoonde beelden.
Op het eerste gezicht verschilde hun stijl dag en nacht: Christian Dior, de couturier van nette dames, en Peter Lindbergh, een fotograaf speurend naar het échte gezicht van de vrouwen voor zijn lens. Toch zijn het hun gelijkenissen, hun beider zoektocht naar schoonheid, die het modehuis en de fotograaf tot een logische match maakten.
Terwijl het Europese oorlogsleed nog in ieders versleten kleren zat, lanceerde Christian Dior in 1947 een collectie opulente jurken en jasjes. Hoe durfde hij, reageerde Parijs geschoffeerd. Maar Amerikaanse journalisten bij Harper’s Bazaar zagen een verfrissende wending in deze ‘New Look’. Eindelijk iemand die vrouwen ongegeneerd in schoonheid hulde.
Fast-forward naar Peter Lindbergh in 1988. Want hoe durfde die: in een tijd van hypergeënsceneerde modefotografie - Blush! Geföhnd haar! Glitter! - dook een Duitser op die vrouwen gewoon in hun witte hemd zette, de make-up achterwege liet en met oprechte portretten uit de donkere kamer kwam. Hoe verfrissend, dacht de redactie van de Amerikaanse Vogue, eindelijk iemand die echte schoonheid in beeld kan brengen.
Zijn eigen koers varend, vaak met zwart-witfoto’s in een filmische documentairestijl, werd Lindbergh een van dé modefotografen van de jongste decennia, zowel voor bladen als merken: Giorgio Armani, Loewe, Miu Miu… en heel veel Dior. Charlize Theron in een gouden licht voor J’adore, Robert Pattinson die net vermoeid genoeg kijkt voor Dior Homme, Marion Cotillard die zich met een handtas verschalkt in de spijlen van de Eiffeltoren, alle zijn ze van zijn hand.
Geschift
Het gaf Lindbergh genoeg gewicht om Dior, toen het modehuis de 70ste verjaardag zou vieren, te overtuigen tot een geschift huzarenstukje. Christian Dior zou in 1947 onder de indruk geweest zijn van New York door de ‘elektrische lucht’ die er hing, maar hij zou pas echt naar lucht happen mocht hij zich het avontuur kunnen inbeelden dat Lindbergh er in oktober vorig jaar regisseerde.
Meer dan tachtig originele haute-couturestukken - van de eerste door Christian Dior tot recentere van John Galliano, Raf Simons en Maria Grazia Chiuri - reisden voor een vierdaagse supermodellenshoot van hun beschermde bewaring in de Parijse archieven naar Times Square, het drukste plein ter wereld.
De straatfoto’s met topmodellen als Alek Wek en Saskia de Brauw werden het eerste deel van ‘Peter Lindberg. Dior’, een tweedelig fotoboek - het andere met archieffoto’s - dat een bijzondere dimensie kreeg doordat Lindbergh in september, in de laatste rechte lijn naar de publicatie, overleed. Hij werd 74. Een week eerder zat hij met uitgever Taschen nog samen voor de finale goedkeuringen, alsof het zo moest zijn. Zo werd de reeks, afgelopen week gepresenteerd tijdens Paris Photo, zijn laatste grote productie voor het grote modehuis. En een van zijn laatste supermodellenstunts.
Lindbergh wordt vaak gedubd als de regelrechte uitvinder ervan, toch is het te makkelijk om hem weg te zetten als de man die dé supermodellen in het leven riep. Cliché per cliché weerlegde hij de clichés. Dat modellen niet louter kleerhangers, maar menselijk zijn. Naomi Campbell, Helena Christensen en Cindy Crawford werden supersterren doordat hij hen zo persoonlijk portretteerde.
Dat modefotografie het tegengestelde van oppervlakkig kan zijn, en, uitgevoerd met de juiste instelling, ontegensprekelijk kunst benadert.
Dat niet alleen een ego, maar ook een grote portie vriendelijkheid je ver kan brengen in de modewereld, daarvan zijn de vele celebrity’s die zijn kale knikker lachend in de armen sloten het bewijs, en ook de journalisten die hij in zijn privésfeer uitnodigde voor interviews. En dat haute couture, vaak ondraagbaar geacht, dat heus niet hoeft te zijn.
De indrukwekkendste jurken kregen door de bril van Peter Lindbergh iets zodanig authentieks dat ze zelfs in een urban jungle perfect draagbaar en down-to-earth werden. Tenminste, voor wie ze kon betalen.
‘Dior/Lindbergh’ is uit bij Taschen, 150 euro
