Maak kennis met Barbies fotograaf David Parise

Maar barbie is lang niet altijd synoniem geweest met fluoroze. Ze werd geboren in 1959, nadat Ruth Handler had gemerkt dat hun intussen al niet meer zo jonge dochter Barbara maar blééf spelen met haar babypoppen. Handler vertelde dat aan haar man, de oprichter van de speelgoedgigant Mattel, en samen besloten ze een volwassen uitziende pop op de markt te brengen, met de naam ‘Barbie’, de bijnaam van hun dochter Barbara. Die eerste barbiepop – in een eendelig zwempak met zebraprint en witte zonnebril – werd een instantsucces: in het lanceringsjaar alleen al werden er 350.000 exemplaren van verkocht.

De rest is geschiedenis. Doorheen de jaren ontmoette Barbie Ken (vernoemd naar de zoon van het gezin Handler) en haar vriendinnen Midge, Christie en Teresa. En hoewel vaak wordt gezegd dat barbie symbool staat voor antifeminisme en de overseksualisering van het vrouwenlichaam, stond ze ook voor de emancipatorische vrouw: barbie werd astronaut. Of brandweervrouw. Zakenvrouw. En zelfs vicepresident van de Verenigde Staten.

Toch houdt de New Yorkse fotograaf David Parise (70) meer van de jarenzestigversie van de barbiepop. In zijn foto’s vereeuwigt hij Barbie, Ken en consorten braafjes op het strand, bij het zwembad, op vakantie in Italië, al schuwt hij ook ‘the wild side’ van barbie niet. Of de activistische kant van de pop: terwijl ze protesteert voor het Congres in Washington... Altijd met een vleugje humor. ‘Ik knipoog graag in mijn reeksen, ook al denken mensen vaak dat ik een boodschap over probeer te brengen, een maatschappijkritiek. Neen, hoor: dat is mij veel te serieus en te doordacht. Ik schep er gewoon plezier in om verhalen te vertellen die me terugvoeren naar mijn kindertijd.’

Wat begon als een hobbyproject is vandaag Parises fulltimejob. ‘Ik heb diploma’s bedrijfs- en onderwijskunde op zak, en heb nooit een fotografieopleiding gevolgd. Toch fotografeer ik sinds mijn elfde, nadat ik een Brownie-toestel cadeau had gekregen. Al op jonge leeftijd wilde ik miniatuurfiguurtjes fotograferen, omdat andere fotografen die dat deden, mij altijd aan het lachen kregen. In 2009 nam mijn vrouw me mee naar een boekhandel op Miami Beach. Ik stootte er op een enorm roze boek, met een volledige historiek van barbie, die dat jaar haar vijftigste verjaardag vierde. Pagina na pagina doorbladerend zei ik tegen mezelf: ‘Dit interesseert me hoegenaamd niet.’ Tot ik bij het deel over de poppen kwam uit de vroege jaren 60. Opeens had ik een klik. Een openbaring.’

Parise bestudeerde de pop tot in de kleinste details, onderzocht haar outfits en de ensceneringen van die eerste barbies. Hij vond ook dat de pop groter was dan hij ze zich altijd had voorgesteld. Dus besloot hij op eBay jacht te maken op oude exemplaren, in hun prachtige jarenzestigoutfits. ‘Ik vond alles wat ik nodig had op eBay. En ik begon haar meteen te fotograferen op Miami Beach, met de typische art-decohotels daar als decor. Mijn eerste foto gaf ik de naam ‘Beach Limbo’. Inspiratie haalde ik bij de glamour uit de sixties, maar ook bij herinneringen uit mijn kindertijd.’

‘Vanaf dan nam mijn fantasie het over en ben ik nooit meer gestopt. Intussen heb ik zo’n veertig poppen, maar die zie ik hoegenaamd niet als een collectie. Ze staan dus niet mooi op een rij in mijn kast. Integendeel, mijn barbies vliegen geregeld in het water of liggen urenlang in de blakende zon. Want terwijl ik sommige foto’s in tien minuten maak, heb ik voor andere toch een paar uur nodig.’

Op zondag begon Parise zijn foto’s op een lokaal marktje in Miami te verkopen. Het was daar dat hij werd ontdekt door de eigenaars van een kunstgalerie in Southampton, New York. ‘Ze vonden dat mijn foto’s perfect zouden passen in het interieur van hun villa in de Hamptons. En omdat we toen in een economische crisis zaten – waardoor ook de kunsthandel op apegapen lag – vroegen ze of ze mijn foto’s niet mochten verkopen in hun galerie, naast werk van prestigieuze namen als Roy Lichtenstein, Alex Katz of Ross Bleckner.’

Vandaag is Parise niet langer aan een galerie verbonden. Hij verkoopt zijn werk uitsluitend via zijn eigen website. Want dankzij Instagram mag hij zich inmiddels fulltime fotograaf-ondernemer noemen. Hij heeft al meer dan 440 barbiebeelden gemaakt, op locatie of in de studio. En nog altijd bedenkt hij nieuwe verhaallijnen. ‘Barbie blijft me inspireren. En ik merk: het is gewoon leuke kunst die mensen aan het lachen brengt.’