Minstens even belangrijk als wat er op het bord ligt, is voor Sergio Herman de architectuur, de kunst en het interieur. Wij kregen een rondleiding in zijn pas geopende 'Le Pristine' in Antwerpen.
AIRrepublic Antwerpen, een tweede, Antwerpse versie van Sergio Hermans brasserieconcept in Cadzand. Dat idee lag op tafel toen drie jaar geleden de familie Dheedene, eigenaars van onder meer de boetiek Verso en het modeagentschap Fashion Club 70, de chef contacteerde. ‘Maar dat concept is naar mijn gevoel te veel geconnecteerd met de zee. Antwerpen moest meer urban, meer werelds zijn’, legt Sergio Herman uit. ‘Een uitstap naar de stad moet een feest zijn.’
Dat feestje kreeg de naam Le Pristine. Met het Franse lidwoord legt hij de link met de glamour van Parijse hotels en brasseries, zoals hotel Costes. Pristine betekent zoveel als ‘ongerept’, wat verwijst naar de keuken.
Twee ongerepte regio’s worden op het bord gecombineerd: de Italiaanse (die goed gekend is bij het modevolkje) en de Zeeuwse (die Sergio dan weer in de vingers heeft). Maar zeg niet zomaar ‘restaurant’ tegen Le Pristine. Behalve een plek om te lunchen en te dineren is het ook een bar, een verlengstuk van de Verso-boetiek, een shop én een podium.
Nadat Herman met The Jane al een aardig designclubje op de been bracht – met onder meer werken van Studio Job – wist hij voor Le Pristine een nog indrukwekkender lijstje samen te brengen in het decor dat plaats biedt aan ongeveer tachtig couverts. ‘Ik ben niet alleen een liefhebber van alles wat mooi is’, aldus Herman.
‘Ik wou mezelf in Le Pristine heruitvinden.'Sergio Herman
‘Het was belangrijk om mezelf heruit te vinden, om iets anders te doen dan in al mijn andere concepten.’ En in tijden als deze, waarin beurzen en exposities niet of slechts in verkleinde versie kunnen plaatsvinden, is ook voor de designers zelf een luxerestaurant een welgekomen uithangbord.
Space Copenhagen
‘De Scandinaviërs, dat zijn de Japanners van Europa’, vindt Sergio Herman. Dat hij voor de renovatie van het indrukwekkende pand aan de Lange Gasthuisstraat voor het Deense architectenduo Space Copenhagen koos, heeft nog een andere goede reden. Op het palmares van Signe Bindslev en Peter Bundgaard, de twee partners die samen het creatieve bureau vormen, staan immers een paar indrukwekkende namen.
De renovatie van het legendarische SAS Hotel in Kopenhagen, het nieuwe The Stratford Hotel in Londen, maar vooral: de inrichting van Noma, lange tijd het beste restaurant ter wereld. Voor Space Copenhagen is het een eerste project in ons land, al kent u hen wellicht van hun meubeldesigns die ze tekenden voor onder meer Gubi, &Tradition en Stellar Works.
‘Toen de twee architecten hun plannen kwamen voorstellen voor Le Pristine, kreeg ik de tranen in mijn ogen’, aldus Sergio Herman. ‘Iedereen was simpelweg omvergeblazen door hun presentatie. Zij hebben als geen ander het gigantische potentieel van deze ruimte gezien.’
‘We hebben ons voor het ontwerp vooral laten inspireren door de stad zelf’, vertelt Bundgaard. ‘Antwerpen is een stad met een rijke geschiedenis, zowel in de kunst als in de modescene. We hebben geprobeerd het kleurenpalet van de Vlaamse meesters te vertalen naar een moderne setting die toch ook dat avant-gardistische modegevoel uitstraalt.’
‘We wilden niet te afgelikt werken, de littekens van het pand mogen duidelijk zichtbaar zijn.’Sergio Herman
Grote linnen panelen in gedempte aardetinten zijn het resultaat, net als een ietwat ruwe vloer in Belgische blauwe hardsteen en een dramatisch ogende draaitrap in beton. ‘We wilden niet te afgelikt werken. De littekens van het pand mogen duidelijk zichtbaar zijn, ze geven een ziel aan dit restaurant’, aldus Bundgaard. ‘Het mooiste compliment dat ik al kreeg over deze verbouwing is dat het lijkt alsof het restaurant hier al jaren staat’, zegt Herman.
Space Copenhagen mag dan wel het hele concept van Le Pristine hebben ontworpen, het Antwerpse architectenbureau Verhamme + De Vel stond in voor de dagelijkse uitvoering. ‘Ja, dat is als tweede viool spelen, maar er is niks mis met een goede tweede viool’, aldus Marc Verhamme. ‘Zo’n project als dit is voor ons heel leerrijk, je kunt niet elke dag samenwerken met internationale grootheden als Space.’
Sabine Marcelis
Wanneer Sergio Herman over zijn nieuwe restaurantconcept vertelt, valt het begrip ‘vrouwelijke touch’ geregeld. Een touch die verder gaat dan de zachtroze kaarsen op de tafels. Het is de onvervalste elegantie van Signe Bindslev van Space Copenhagen, die eigenhandig de kleuren van het linnen kwam uitzoeken in Antwerpen, en van Sabine Marcelis, een designer die Herman al een tijdje in het vizier heeft.
De chef-kok omringt zich niet alleen in zijn restaurants met kunst en design, ook privé vindt hij het fijn om zich te verdiepen in nieuw talent.
‘We kennen elkaar al langer’, vertelt Marcelis. ‘In samenspraak met Sergio en de architecten van Space heb ik voor Le Pristine een grote bar ontworpen, helemaal in het roze.’ Marcelis deed dat in haar geliefde harsmateriaal, het zogenaamde ‘cast resin’ waarmee ze ook haar Candy Cubes fabriceerde, decoratieve blokken die onder meer in de Celine-boetieks prijken. ‘De roze kleur kan dankzij het hars in een gradiënt aangebracht worden, en door de verlichting krijgt de bar zo een zekere transparantie.’ Of ‘sensueel’, zoals Herman zelf de roze bar omschrijft.
Maarten Baas & Bertjan Pot
‘Maarten is een heel goede vriend van ons.’ Het is een zin die Herman wel vaker gebruikt om de band met kunstenaars en designers te omschrijven. De chef-kok omringt zich niet alleen in zijn restaurants met kunst en design, ook privé vindt hij het fijn om zich te verdiepen in nieuw talent. ‘Heel vaak, wanneer ik word geraakt door bepaalde objecten, dan blijkt het ook te klikken met de artiest die erachter zit.’ In het geval van Maarten Baas en Studio Bertjan Pot gaan die sympathieke persoonlijkheden schuil achter expressieve ‘Leds Clay’-verlichting en een receptiemeubel dat met de willekeurig geplaatste lichtpunten van een andere planeet lijkt te komen.
maartenbaas.com / bertjanpot.nl
Rotganzen
Hoe prop je een discobal tussen twee stenen zuilen? Het lijkt het begin van een flauwe mop, maar het is de dagelijkse uitdaging van Rotganzen, het Nederlandse designcollectief rond Robin Stam, Joeri Horstink en Erik Schilp. Met hun ‘Quelle Fête’-discoballen maken ze bizarre kronkels langs hoeken, tussen zuilen en tegen muren. De schijnbaar levende ballen werden op maat gemaakt voor Le Pristine. ‘Ze passen perfect bij het motto van Le Pristine dat het een feest moet zijn om hier te dineren’, aldus Herman.
Rinus Van de Velde
‘Ik was meteen verliefd op dit werk’, geeft Sergio Herman toe, die de houtskooltekening ‘As much as you are forever connecting’ van Rinus Van de Velde voor het eerst kon aanschouwen in de Tim Van Laere Gallery. ‘Het werk toont een tafereel dat veel mensen in de horeca herkennen. De rush van de service is voorbij en er wordt volop opgeruimd en nagepraat richting volgende service. Ik vind dat het kunstwerk ook een Italiaanse flair uitstraalt.’
Frederik Molenschot
Wie een plaatsje wil veroveren op het ruime terras achteraan het restaurant, kan niet naast een andere eyecatcher kijken: een hangende sliert blauwe Parmezaanbollen. Het is het kunstwerk ‘Hacked Cheese’ van Studio Molen.
Die studio werd in 2005 opgericht door Frederik Molenschot, een alumnus van de Design Academy in Eindhoven. De Nederlandse designer leverde ook de barlampen en de bronzen naamplaat aan de ingang.