Restaurant Aster in Brussel | ‘Ik bleef hongerig en verward achter’

Voor hun eigen project hebben Logier en Gryson de bescheiden setting van een voormalige pizzeria in de Brusselse Dansaertstraat uitgekozen. Veel lijkt er niet veranderd. De lange tafels, de betonnen vloer en de ruwe bakstenen muren van La Belle Equipe heeft het duo gewoon overgenomen. In de open keuken – een klein werkblad, een houtskoolvuur aan de zijkant – is Logier hard aan het werk. Hij kookt helemaal alleen een degustatiemenu (zes gangen, 68 euro) voor zo’n twintig gasten.

Het begint veelbelovend. Lauwe makreel, een beignet van daslook en forel met de eerste erwtjes: we proeven de lente. Tegelijk duiken gerechten op waarbij een mens zich afvraagt waarom de jonge chef het zo ver gaat zoeken. We mogen een bundeltje koolbladeren in een eidooier met geraspte kaas dopen. Volgens de ober is het een vegetarische versie van pasta carbonara. Ook een croissant met nori is een beetje bizar, net als een nochtans mooie cilinder van warmoes, gevuld met crème van walnoot. Een ‘flan karamel’ van asperge (een extra gerecht, 15 euro) is spannender, al brengt een zuinige quenelle kaviaar weinig bij.

Daar komt eindelijk het hoofdgerecht. Een grietfilet ligt onder een friszure saus van onrijpe aardbei. Daarnaast is een zachte crème van groene look gedrapeerd en een nog krokante, licht gerookte stengel puntarelle – familie van de cichorei. Een lekker gerecht met interessante accenten. Maar zo klein! Zou dit vijftig gram vis zijn? De portie is al even krap als de rest van de minimaaltijd. Een stukje brood dan maar? Dat hebben we helaas niet, zegt de ober.

Om de honger te stillen zou je bereid zijn nog een croissant met nori te eten, maar er volgen nog twee desserts, klein uiteraard. Na ijs van gebrande citroen met bijenwas (interessant) is er een prachtige combinatie van ijs van kombu met crème van aardappel. We verlaten het restaurant hongerig en licht verward: talent genoeg, maar als gast heb je het gevoel te betalen voor een zuinig experiment.