Jan Scheidtweiler aan tafel in het roemruchte restaurant La Villa Lorraine. Hoe goed is Yves Mattagne in de oude Villa?
Ouder worden is niet altijd aangenaam, maar wel interessant: hoe ga je om met het gewicht van de jaren? Voor Serge Litvine, sinds 2010 de eigenaar van La Villa Lorraine, is vernieuwing het antwoord: hij kiest geregeld voor een facelift om zijn Brusselse Villa na zeventig jaar topgastronomie bij de tijd te houden.
Afgelopen zomer pakte Litvine uit met de grootste renovatie die de Villa ooit heeft beleefd sinds ze aan de top van de Belgische gastronomie staat. Het is een spectaculaire make-over geworden.
Wie binnenstapt, weet niet waar eerst kijken, van de somptueuze bar waarin een boom is verwerkt tot de lichte eetzaal vol kunst en design. Een glas-in-loodraam, ingewerkt in het plafond, is de enige overgebleven link met de oude Villa. Op het glas staat de naam van Marcel Kreusch, de horecaondernemer die de Villa in 1972 drie sterren in de Michelingids bezorgde.
De meest opmerkelijke verandering staat in de keuken: met de transfer van Yves Mattagne, de tweesterrenchef van de Sea Grill, gaat Litvine voor de grote gastronomie. Mattagne kookt hier zowel voor het restaurant als voor de lounge naast de bar.
In het gastronomisch restaurant stond het menu van Yves Mattagne nog niet op punt.
Voor het gastronomische deel werkte hij een duur aanbod uit (menu in vijf gangen voor 145 euro, zeven gangen voor 175 euro). Zo haalt de chef zijn beroemde kreeftenpers boven voor een signatuurbereiding van kreeft, zwezerik en bearnaisesaus (110 euro). Een bezoek kort na de opening overtuigde niet helemaal. De bediening zocht nog naar de juiste toon en het menu stond nog niet op punt.
De lounge is daarom voorlopig de beste plek om de Villa 2.0 te leren kennen. Hier eet je vooral gerechten om te delen, van sushi over een hartige Brusselse wafel tot Mattagnes bekende tonijntartaar met frieten.
In de Brusselse wafel (14 euro) zijn algen verwerkt. Gehakte oester met zure room en citroen vormt een goed gedoseerde begeleiding. Ook bij dimsum van foie gras en langoustines (24 euro voor vier stuks) zitten de smaken goed. Een diepe bouillon op basis van gelakte eend geeft zin om het kommetje tot de laatste druppel uit te likken.
Al staat nog niet alles in de lounge op dat hoge niveau: bij het delicaat gerijpte wagyurundvlees op een bed van crispy rijst overheerst de mayonaise (22 euro voor vier stuks). Mattagne heeft nog wel wat schaafwerk.
