Serial entrepreneur Christophe Glorieux, die in Knokke het Evenementenstrand uitbaat, over het leven op het puntje van zijn stoel.
Christophe Glorieux
- Galerie Renú Design.
- Organiseert deze zomer onder andere de festivals Paradisco en Down by the Sea.
Wat is de stoel van je leven?
‘Mogen het er twee van het duo Charles en Ray Eames zijn? Hun ‘Lounge Chair’ belichaamt mijn zondagochtendritueel: met een koffie in de hand de weekendkranten doornemen. Ook al houd ik die stoel altijd in onze familie, toch gaf hij me de vonk om mijn galerie Rénu Design te openen bij mij thuis in Drongen.’
‘Mijn andere Eames is de ‘EA 208 Soft Pad’. Naast een fantastisch comfortabele bureaustoel is dat ook een erfstuk van mijn grootvader, bij wie ik talloze weekends en zomers in Knokke spendeerde. Ik bouwde er een sociaal leven uit en die contacten leidden uiteindelijk tot verscheidene zakelijke initiatieven.’
Wat houdt je op het puntje van je stoel?
‘Een wedstrijd bijwonen van mijn favoriete voetbalteams KV Kortrijk en Royale Union Saint-Gilloise. In Kortrijk zat ik een tijdlang in de raad van bestuur, naar Union ga ik al van toen ze nog in tweede klasse speelden. Die gezellige sfeer in het stadion, dat diverse publiek, dat respect voor de tegenstander: ik weet dat te smaken. Ook al is voetbal synoniem met spanning en emotie, toch ontspant het me. Het zet mijn gedachtestroom stop.’
‘Ook trek ik me op aan gesprekken met gepassioneerde, startende ondernemers. Ze hoeven lang niet altijd businesses te runnen met een schaalbaar model. Ik heb evenveel respect voor kleine artisanale ondernemingen als voor multinationals. Ik hou ervan om successen, uitdagingen en ervaringen te delen. Falen hoort daarbij. Als je serial entrepreneurs hoort zeggen dat al hun probeersels op successen zijn uitgedraaid, dan moet je ze niet geloven. Leergeld is essentieel om beter te ondernemen.’
Kun je goed stilzitten?
‘Helemaal niet. Ik ben daar blij mee, want het geeft me de energie om mijn tanden in verschillende projecten tegelijk te zetten. Toch zou ik het leuk vinden om af en toe eens rust te vinden, in plaats van altijd maar bezig te zijn met nieuwe opportuniteiten of projecten. Deze zomer organiseren we op het Evenementenstrand in Knokke onder meer yoga- en pilatessessies. De ene keer dat ik een yogales meedeed, leidde dat tot hilariteit. Ook al was ik vroeger best sportief, nu ben ik zo stijf als een hark.’
Voor wie houd je een stoel vrij tijdens je droomdiner?
‘Voor Morgan Freeman, met stip mijn favoriete acteur. Wat een innemende figuur, wat een diverse rollen die hij met verve vertolkte. Ook zijn documentairereeks ‘The Story of God’ voor National Geographic vind ik goed. Wat ik voor hem zou klaarmaken? Als apero mijn ‘befaamde’ witte pens met honing, een referentie aan Freemans ranch in Mississippi die hij ombouwde tot bijenparadijs. Als voorgerecht maak ik een groentecurry en als hoofdgerecht een varkenshaasje à l’échalotte met prinsessenboontjes en kroketjes, mijn klassieker. Afsluiten doen we met zelfgemaakte tarte tatin met peer en frangipane.’
Op wiens stoel zou je graag voor één dag zitten?
‘Op die van Donald Trump. Begrijp me goed, ik heb het absoluut niet voor hem. Dat hij veroordeeld is, misschien wel naar de gevangenis moet, maar toch veel kans maakt om opnieuw president te worden, is hallucinant. En tegelijk zo typisch voor Amerika. Ik zou wel eens willen meemaken hoe het er echt aan toe gaat in zijn leven, los van de leugens en fake news-beweringen waarmee hij alles weglacht.’
Waarvan viel je recent van je stoel?
‘Hoe in België aan politiek wordt gedaan. Soms lijkt het wel een poppenkast, desastreus voor het imago van ons land. Maar wat me echt bezighoudt, is de manier waarop wordt omgegaan met overheidsgeld. Met de miljoenenbestellingen van mondmaskers aan spookbedrijven als toppunt. En ik vrees dat dat slechts het topje van de ijsberg is.’
Wie verdient een leerstoel?
‘Mijn overleden grootvader. Maar ook Dominique Desimpel, bekend van zijn Knokse tegelzaak. Hij en zijn partner zijn goeie vrienden geworden. Ik kan eindeloos genieten van diners en diepgaande gesprekken bij hen thuis. Hun woning in Damme is een plek om bij weg te dromen. Dominique is een goed klankbord voor mijn ideeën. Tegelijk brengt hij vaak nieuwe inzichten aan door me uit mijn comfortzone te trekken. Zonder blad voor de mond geeft hij visie of raad. Dat apprecieer ik enorm. Hij leerde me om een deur achter me dicht te trekken, zodat er andere automatisch opengaan.’
Bio van een stoel
Lounge Chair
De Lounge Chair & Ottoman van Charles & Ray Eames is ontworpen in 1956.
Producent Vitra maakte intussen de zetel iets groter, om te voldoen aan de huidige mensenmaten. Maar de initiële verhoudingen zijn gebleven.
Playboy Magazine was laaiend enthousiast bij de lancering. ‘Eames’ new design sank the sitter into a voluptuous luxury that few mortals since Nero have known.’
Dit is een van de weinige designiconen waarover een heel boek én een rondreizende tentoonstelling is gemaakt. Dat gebeurde in 2006, bij de vijftigste verjaardag.