Toptraiteur Jean-Michel Loriers over het leven op het puntje van zijn stoel: Neil Armstrong, een omgevallen es en een diner met zijn moeder.
Wat is de stoel van je leven?
‘In mijn tuin stond een enorme es. Hij was ziek, dus moest ik hem wel laten kappen. De boom was zo zwaar dat we hem niet konden verplaatsen. Dus zaagde ik er samen met een hovenier een kwartier uit, zodat hij een bank werd. Ideaal voor een aperitief in de tuin, met uitzicht op het water.’
Wat houdt je op het puntje van je stoel?
‘Mijn 16 maanden oude dochter. Ik heb al twintigers in huis, maar dat meisje is echt een cadeau. Ze is geboren pal tijdens de covidpandemie, toen mijn vrouw en ik allebei niet konden werken door de horecarestricties. Ik was nog nooit zoveel avonden thuis geweest de voorbije dertig jaar. Het was geweldig om zoveel tijd met de baby te kunnen doorbrengen. Ik besef goed dat mijn andere kinderen groot zijn geworden in een periode dat ik veel vaker afwezig was en werkte als een gek. Ik heb toen ook wel op mijn manier mijn best gedaan voor hen, maar nu beleef ik het toch intenser.’
Waarvan viel je recent van je stoel?
‘Toen ik merkte dat een Vlaams bedrijf van mijn kaliber ongeveer 1 miljoen euro covidsteun kreeg, terwijl ik het, in Nijvel, moest stellen met 52.000 euro. Terwijl we allebei belastingen en btw betalen aan dezelfde staat. Zoiets doet me rebelleren. Ik ben een trotse Belg, maar ik begrijp niet waarom sommige politici onze landsdelen zo uiteendrijven.’
Zit je graag aan tafel?
‘Mensen durven me soms niet uit te nodigen voor een diner, omdat ik traiteur ben. Maar ik heb al elke dag de kans om kreeft en kaviaar te eten op het werk. Dus nuttig ik even graag een spaghetti bolognese of een filet americain. Toch als die met liefde zijn gemaakt.’
Voor wie houd je een stoel vrij tijdens je droomdiner?
‘Voor mijn moeder, die stierf toen ik tien was, intussen vijftig jaar geleden. De herinneringen aan haar zitten ver, het zou een geschenk zijn om nog eens een moment te kunnen delen. Het klinkt misschien klef, maar ik wil er dan ook mijn vrouw en kinderen bij. Hun glimlach zien aan tafel betekent alles voor mij.’
Kun je goed stilzitten?
‘Ik ben normaal altijd in de weer. Maar door de pandemie neem ik nu veel meer tijd voor mezelf en mijn gezin. Ik ben relaxter en delegeer beter. En ik word op events ook niet meer gek als er pakweg een tafelkleed niet perfect ligt. Het is een kwestie van perceptie. Vroeger zagen mensen me alleen als traiteur. Nu zien ze een mens van vlees en bloed, die ook graag in de natuur is of graag thuis zit.’
Op wiens stoel had je graag één dag gezeten?
‘Op die van Neil Armstrong tijdens de Apollo 11-missie naar de maan in 1969. Op reis vertrekken zonder te weten of je er zult raken en hoe het er zal uitzien: dat is de spirit van een echte ontdekkingsreiziger. Spannender kan niet.’
