De Sabato van onderneemster Alizée Alexandre: de vlucht naar buiten, een expo reserveren en koken all’italiana. Ruilde haar vaste job in voor een eigen zaak. Oprichtster notenpastamerk Natural Nut’ly.
‘Zaterdag is vriendendag. Zondag is familiedag.’ Tussen twee coronagolven in besloot Alizée Alexandre (30) midden vorig jaar de notenpasta’s van Natural Nut’ly op de markt te brengen. Met wat geleend geld van haar ouders en een crowdfundingcampagne waarmee ze 18.000 euro bijeensprokkelde, financierde ze haar eerste productie. Delhaize zag er brood in en zette ze meteen in de rekken. Binnenkort volgt ook Carrefour. En na de variaties op amandelpasta komt er in juni ‘peanut butter’ bij, in een smooth en crunchy variant.
9 AM – ‘Ik ben een early morning girl. In de week sta ik om 8 uur op. Ik vind dat vroeg. Op zaterdag blijven we een uurtje langer liggen en genieten we van het moment.’
10 AM – ‘Ik heb geen vaste rituelen. De ochtend is doorgaans: wat chillen. Soms werk ik wat. Dat doe ik liever in het weekend dan op maandag te moeten rushen. Ik probeer het wel tot een minimum te beperken. Ik wil mijn persoonlijke en professionele leven niet compleet vermengen. Maar ik koppel dus ook niet volledig af. Sowieso zit ik tussendoor voortdurend trends en nieuwe start-ups op te snorren.’
‘Ik ben helemaal geen ondernemer van thuis uit. Mijn ouders waren een tikje ongerust toen ik in 2019 mijn job als productmanager bij L’Oréal opzegde om een jaar later mijn eigen zaak op te richten, maar ze stonden er wel voor open en steunden me voluit. Dat mijn bedrijfje van bij het begin winstgevend was, was wel goed voor het vertrouwen.’
11 AM – ‘Op zaterdag blijven we bijna nooit op mijn appartement. Aan thuiszitten heb ik een gloeiende hekel. Ik wil naar buiten, bewegen, iets dóén. Er is bijna altijd een brunch met vrienden. Nu zijn dat er één of twee, in betere tijden meer. En zodra het weer beter wordt, nemen we ons eten mee naar een park, voor een picknick.’
‘Vrienden noemen me “de inspecteur”. Ik ben vreselijk nieuwsgierig. Ik vraag voortdurend door en kan me echt in iets ingraven. Voor ik het idee van de notenpasta’s vond, waren er al tientallen andere de revue gepasseerd.’
2 PM – ‘We gaan wandelen in Brussel. Dat kan zijn om te shoppen, maar vaak bezoeken we een tentoonstelling. Mijn vriend zit in de kunstwereld: hij is accountmanager bij de Spaans-Britse galerie Colnaghi. Die heeft vestigingen in Madrid, Londen en New York. We hebben een tijdlang in Londen gewoond, maar nu werkt hij vanuit Brussel. Vooraf boeken maakt het wel lastig: rondwandelen en spontaan ergens binnenlopen is er niet bij. Recent bezochten we het Hortamuseum. We gaan ook vaak naar de Villa Empain. De tentoonstelling ‘The Light House’, die morgen sluit, vond ik schitterend.’
4.30 PM – ‘Ik ga een tiental kilometer lopen. Dat doe ik bijna altijd in het Zoniënwoud of het Ter Kamerenbos. Ik kruip ook graag op een spinningfiets, maar nu de fitnesscentra gesloten zijn, is dat gaan optie. Tennis doe ik vooral ‘s zomers.’
7 PM – ‘Koken op zaterdag is met vrienden, bij ons thuis of bij hen. Ik hou van de Italiaanse keuken en maak graag zelf pasta’s klaar. Al zijn ze nooit zo lekker als op restaurant. Een van mijn favorieten is all’amatriciana, met gepekelde varkenswang en tomaten.’
11 PM – ‘Ik ben al dertig. Het echte uitgaan is er wat uit. Maar een laat diner op restaurant met vrienden, gevolgd door barbezoekjes, is wel helemaal mijn ding. Dat is dus voor na corona, net als veel verjaardagsfeestjes. Nu liggen we noodgedwongen vroeger in bed. Voor ik in slaap val, lees ik nog wat. De roman ‘Fourrure’ van de Franse journaliste en schrijfster Adélaïde de Clermont-Tonnerre lag al een jaar klaar, en nu ben ik erin begonnen. Hij is beregoed.’
