De zaterdag van kunstenares Delphine van Saksen-Coburg: American pancakes met omelet, een spelletje Cluedo en vooral: níét shoppen.
‘Op zaterdag maak ik tijd voor persoonlijke gesprekken met de kinderen.’ Vorige maand waren Delphine van Saksen-Coburg (53) en haar man Jim O’Hare voor het eerst aanwezig op het eerbetoon aan de overleden leden van de koninklijke familie in de Onze-Lieve-Vrouwekerk te Laken. Met de erkenning als dochter van Albert II veranderde vorig jaar haar naam. In de tentoonstelling ‘Attitude’ bij Guy Pieters Gallery vorige zomer in Knokke gingen zo’n vijftig werken over de lange strijd om erkenning.
‘Nu ben ik de zwart-witfoto’s in een nieuw boek van Henk van Cauwenbergh over Vincent van Gogh aan het versieren. Het thema is: never give up. Doe niet aan zelfdestructie, maar probeer jezelf te reconstrueren. Tegelijk blijf ik eigen werk maken, vaak op commissie. Veel mensen houden van mijn liefdesthema. Ze kiezen de grootte van het doek, maar voorts moeten ze me vrij laten.’
9 AM - ‘In het weekend slapen we wat langer. Tijdens de week staan we rond 6.30 uur op. Zelfs nu Joséphine (17) en Oscar (12) thuis les volgen, blijft onze wekker op dat vroege uur staan. Ik haat vroeg opstaan. Op zaterdag nemen we een langgerekt ontbijt. Ik maak onder meer American pancakes en omelet.’
10.30 AM - ‘Jim en ik werken samen, ook op zaterdag. Jim doet het kantoorwerk. Het weekend verschilt op dat vlak niet echt van de week. Mijn studio is thuis, het werk loslaten is lastig.’
‘Meer dan door wat dan ook is mijn leven door covid veranderd. We nemen de maatregelen zeer ernstig. Behalve als het echt nodig is voor het werk zien we niemand. Nu, voor ons was dat niet zo’n shock als voor de kinderen, we hebben altijd thuisgewerkt.’
Wat me echt gelukkig maakt: Een wandeling op het strand, op een winderige winterdag, met mijn man en kinderen.Delphine van Saksen-Coburg
1 PM - ‘Het ontbijt was zó uitgebreid dat we de lunch overslaan en gewoon voortwerken. Ik leid geen routinematig 9-tot-5-leven, maar ben wel goed georganiseerd. Niet het cliché van de chaotische artiest, dus. Ik probeer ook vooruit te werken. Toch is mijn studio op z’n Delphines geordend: de ruimte staat tjokvol. Ik werk aan meerdere dingen tegelijk. Een kat vindt er haar jongen niet in terug, ik wel.’
4 PM - ‘Ik ga joggen. Doorgaans met een van de kinderen, soms met allebei. Wat op zaterdag steevast terugkeert, zijn de persoonlijke gesprekken met hen. Soms ook tijdens het joggen. We wonen vlak bij twee parken. Ik ben opgegroeid in Londen en hou daar dus van.’
‘Wat ik nooit doe op zaterdag is winkelen of shoppen. Niet omdat ik niet herkend wil worden, maar omdat ik een gloeiende hekel heb aan wachtrijen. Als zelfstandige kan ik ze gemakkelijk vermijden – dat is een luxe. Overigens, in Engeland schuiven de mensen gedisciplineerd en beleefd aan, hier in België staan ze voortdurend in je rug te duwen.’
5 PM – ‘Ik ben geen groot lezer, maar ben wel een fan van luisterboeken. Recent heb ik erg genoten van ‘Walk through walls’, de autobiografie van de Servische performancekunstenares Marina Abramovic. In mijn studio luister ik ook graag naar podcasts.’
7 PM - ‘‘s Avonds kook ik zelden. Meestal doen we een beroep op takeaway. Het liefst iets speciaals. De kinderen zijn bijvoorbeeld gek op Umamido, bijzonder Japans fastfood.’
9 PM - ‘Ook in normale tijden gaan we op zaterdag of zondag zelden uit. Dat doen we veeleer tijdens de week. In het weekend maken we tijd voor de kinderen. We spelen dolgraag Cluedo, een spelletje dat geschikt is voor alle leeftijden. Daarna kijken we naar een film.’
0.30 AM - ‘Jim en ik eindigen de avond met een hapje aan het haardvuur. Van chocolade heb ik nooit gehouden, maar ik ben wel gek op kazen, het liefst met een glas goede rode natuurwijn. Peperdure flessen zijn niet aan mij besteed. Zowel de kaas als de wijn halen we bij Sequoia, de keten voor bio- en natuurproducten hier in Brussel.’