‘We waren vastgeroest in onze woning in Brasschaat’, klinkt het bij Axel Van den Bossche, CEO en oprichter van het Belgische designlabel Serax. De nieuwe loft in een Berchems kasteeltje betekent niet alleen een blank canvas voor de stukken van Serax, Valerie Objects en het persoonlijke werk van zijn vrouw Marie Michielssen. Het is ook de start van een nieuw leven. ‘Ik beleef hier een tweede jeugd.’
Hoewel het voor een ontwerpster als Marie Michielssen en een interieur-CEO als Axel Van den Bossche een absolute droom is om een nieuwe woning volledig naar hun hand te zetten, willen ze toch niet met alle pluimen van deze loft gaan lopen. De donkere kleur van de hal, de keuken in roestvrij staal en de tegeltjes in de veranda zijn het werk van de vorige eigenaar, die duidelijk kaas heeft gegeten van renovatie.
Het is nu ongeveer een jaar geleden dat Van den Bossche en zijn vrouw deze prachtige loft kochten. ‘Vroeger dan verwacht, we waren niet actief op zoek naar iets anders’, legt Van den Bossche uit.
‘Omdat de kinderen stilaan uit huis gingen, hadden we ons ingeschreven bij een aantal vastgoedkantoren. Een beetje met het idee: we zien wel, we hebben tijd. Tot we in april vorig jaar een telefoontje kregen van een vastgoedmakelaar met de boodschap: Axel, ik denk dat ik iets voor jou heb.’ Het was liefde op het eerste gezicht, zowel voor Van den Bossche als voor Michielssen. ‘Ik beleef diezelfde coup de foudre hier nog elke dag’, zegt ze.
Hippe Harmoniewijk
Het pand in kwestie, in Berchem bij Antwerpen, staat in de erfgoedarchieven omschreven als het ‘kasteel de Bergeyck’. Het werd in zijn huidige vorm grotendeels verbouwd door baron Amédée Pierre Marie de Caters (1839-1899), voorzitter van de handelsrechtbank van Antwerpen en beheerder van het Suezkanaal. De Caters zorgde er onder meer voor dat het kasteel aan de straatkant een eerder gesloten karakter kreeg met weinig raampartijen, terwijl het aan de achterkant net heel open is en verbonden met de tuin - of noem het gerust park. Een visionaire manier van bouwen die vandaag bijna vanzelfsprekend lijkt.
Het kasteel kwam later in het bezit van de graven De Bergeyck, die het gebouw in 1996 lieten verbouwen tot appartementen. Een van de grotere flats wordt nu dus bewoond door de Van den Bossches. Het park achter het kasteel is gemeenschappelijk, behalve het perceel dat rechtstreeks verbonden is met de houten veranda. ‘Hier ontbijten we tijdens het weekend’, vertelt Michielssen, die er enthousiast aan toevoegt dat ze in tegenstelling tot vroeger de auto niet meer hoeft te nemen om verse pistolets op tafel te krijgen.
‘De Harmoniewijk weet ons danig te verwennen, met goede slagers en bakkers, de kaasaffineurs van Van Tricht en tal van restaurants op wandelafstand.’ Ook aan Van den Bossche heeft de locatie, dichter bij de stad, een opmerkelijke boost gegeven. ‘In Brasschaat waren we een beetje vastgeroest in ons huis. Ik zat ofwel thuis, ofwel op het werk.
De eerste dagen hier voelde het alsof ik in New York was. We komen veel meer buiten en maken maximaal gebruik van de buurt. Ik neem opnieuw de tram naar de stad, ik ben echt een soort tweede jeugd aan het beleven. Die trams nam ik ook toen ik opgroeide in Edegem.’
Sinds zijn jeugdjaren heeft Van den Bossche enorm veel gereisd en de hele wereld gezien. Toch bestond er geen greintje twijfel over de stad waar zijn nieuwe woonst zou liggen. ‘Ik kom enorm graag in steden als New York en Parijs, maar ik ben echt verknocht aan Antwerpen. In de eerste plaats omdat mijn bedrijf hier ligt. Dat kan melig klinken, maar ik ga echt elke dag opnieuw heel graag naar het Serax-hoofdkwartier. Op zakenreis kan ik mijn bedrijf enorm missen.’
Creatieve piek
In zijn thuisomgeving heeft de CEO zich dan ook omringd met ‘eigen’ werk: de sofa van Bea Mombaers in de ruime woonkamer, heel wat stukken van Muller Van Severen voor Valerie Objects - het luxelabel uit de Serax-stal. ‘Wij gebruiken ons huis geregeld als een soort testcase. We plaatsen items in ons interieur om te kijken welk gevoel ze geven of welk gevoel wij erbij krijgen. Of er iets ontbreekt, of veranderd moet worden. Door het product in je huis te plaatsen krijg je er echt voeling mee. Soms bepaalt dat wel of een object al dan niet in productie gaat.’
Wat gelukkig in productie ging, is de hippe cactusvaas, ontworpen door Marie Michielssen. ‘Ik vul vaak de gaten op in het assortiment van Serax. Zitten er nog geen betonnen bloempotten in het gamma? Dan ontwerp ik betonnen bloempotten. (lacht) Ik vind dat enorm fijn om te doen, maar met het ouder worden wil ik mijn behendigheid verfijnen en omzetten in grotere stuks’, aldus Michielssen. Een van die grotere stuks is de ronde, massief houten eettafel. ‘Daar heb ik bijna vijf maanden aan gewerkt. Ik wilde een statement maken.’
Nog meer statements prijken aan de muur van diezelfde eetkamer: houten kasten met een front in kleurrijk, in verschillende lagen aangebracht kunsthars. ‘Kleur is mijn dada’, zegt Michielssen. Haar her en der verspreide kunstwerkjes met kalk en papier-maché sluiten mooi aan bij de grote witte Bram Bogart in de hal.
Michielssen zit duidelijk in een bijzonder creatieve periode, ze bulkt van de nieuwe ideeën. ‘We moeten daar niet flauw over doen: het gezinsleven is in al die jaren grotendeels op mijn schouders terechtgekomen. Ik voel mij heel goed in die moederrol en doe dat met heel veel goesting. Ik ben echt een zorgend type. Maar nu de kinderen ouder worden, voel ik wel dat er tijd en ruimte vrijkomt’, vertelt Michielssen.
Tijd die ze graag doorbrengt in Londen en Parijs, én in het gezelschap van vrienden en familie. ‘Ik vind het heerlijk om hier inspirerende mensen te ontvangen om samen te brainstormen. Zo zijn onder anderen Bea Mombaers en Veerle Wenes hier over de vloer geweest toen we er net woonden. Zij hebben ons goede tips gegeven voor de inrichting. Ik wil hier echt een huis van maken waar onze vrienden en collega’s zich welkom voelen.’
Fouten maken
‘De eerste dagen hier voelden alsof ik in New York was. In Brasschaat was ik ofwel thuis, ofwel op het werk. hier komen we veel meer buiten.’
Voor vrienden die te lang blijven plakken, is er ook een logeerkamer, naast de slaapkamer van Jules (15), de jongste zoon van het echtpaar. ‘Ik ben blij dat een van de kinderen hier nog echt mee is komen wonen. De anderen zitten op kot of wonen al elders. Die jeugdige aanwezigheid zou ik wel missen’, moet Michielssen toegeven.
Van den Bossches oudste zoon heeft intussen een agentuur opgericht voor interieurlabels. ‘Ik laat ze allemaal graag eerst hun eigen weg zoeken, hun eigen fouten maken. Ik probeer hun de juiste portie ambitie mee te geven: dat je in datgene wat je doet en wat je graag doet, altijd de allerbeste tracht te zijn. Pas op, ik leer zelf ook nog elke dag bij van mijn kinderen. Ik vind het heerlijk om met hen van gedachten te wisselen’, zegt Van den Bossche.
Dat uitwisselen van ideeën doet hij aan een bureau dat de bekende Brusselse designer Jules Wabbes heeft ontworpen en dat Bulo een tiental jaar geleden opnieuw in productie nam. Daarnaast blijkt uit het boekenrek een duidelijke voorliefde voor fotografie, kunst en design. En voor pennen, een verzamelobject van Van den Bossche. ‘Ik gebruik ze ook echt, ik hou ervan om met een mooie pen te schrijven.’
Wegsmijten
De ruime loft met hoge plafonds en grote open ruimtes leent zich perfect voor het uitstallen van kunst en design. ‘Het was een beetje een proces van trial-and-error om alles de juiste plek te geven’, zegt Van den Bossche. ‘We hebben veel meegenomen uit ons vorige huis, maar hebben de gelegenheid ook aangegrepen om grote schoonmaak te houden. Althans, Marie dan toch. Ik kan moeilijk dingen wegsmijten.’ (lacht)
Wat de zware selectie alvast heeft overleefd, is een gigantische voorraad handdoeken die in de berging ligt opgestapeld. Tientallen, misschien wel honderd handdoeken waar de namen ‘Marie’ en ‘Axel’ met de hand op geborduurd staan. Het is het werk van Van den Bossches moeder, de vrouw die ooit een handeltje begon in bloempotten, dat werd overgenomen door haar zonen Serge en Axel - vandaar de naam Serax.
Serge heeft het bedrijf intussen verlaten en vorig jaar naam de investeringsgroep Buysse & Partners een meerderheidsbelang in Serax. ‘Het is altijd mijn droom geweest om met Serax meer en meer richting interieurobjecten en meubels te gaan’, zegt Van den Bossche. ‘Dat is natuurlijk een heel geleidelijk proces. Beetje bij beetje hebben we daar met het bedrijf bewust naartoe gewerkt.’
Serax is intussen uitgegroeid tot een designplatform dat serviezen, glaswerk, tafeldecoratie, verlichtingsarmaturen en meubels verkoopt. Maar het bedrijf blijft ook een gevestigde waarde in potten en vazen. De collecties worden over de hele wereld ambachtelijk geproduceerd, van Vietnam over Antwerpen tot Portugal.
Vandaag is Serax actief in zo’n zeventig landen. Je treft het label aan in prestigieuze zaken als The Conran Shop in Londen en het gloednieuwe August-hotel in Antwerpen, en het werkte al samen met grote namen als Sergio Herman, Delphine Boël en Paola Navone. ‘Ik ben heel blij met het imago dat Serax vandaag uitstraalt. Dat we design en designers hoog in het vaandel dragen.
De dag dat Vincent Van Duysen vraagt om eens naar zijn servies te kijken, vertrek ik fluitend naar huis.’ (lacht) Vooral wanneer dat dan ook nog eens met de fiets kan.
Dit artikel verschijnt op zaterdag 27 april in ons interieurnummer en maakt deel uit van een driedelige serie 'binnenkijken bij 3 interieurprofessionals'.