Op Google was 'intermittent fasting' vorig jaar de meest populaire zoekterm. Wat zijn de voordelen en risico's van deze hype?
Dat de katholieke vasten afgelopen woensdag begonnen is, daar zijn maar weinig mensen mee bezig. Waar wel de helft van de bevolking aan verknocht lijkt te zijn, is het zogenaamde ‘intermittent fasting’, een vorm van dagelijks vasten om het gewicht op peil te houden, om het slaapritme te verbeteren en maag- en darmproblemen te beperken.
Vasten is een zaak van alle tijden. Op Google was ‘intermittent fasting’ vorig jaar nog de meest populaire zoekterm. Maar ook in de middeleeuwen werden rijkelijke buffetten al afgewisseld met periodes van vasten. Bij intermittent fasting of IF ga je gedurende de dag een lange periode inlassen waarin je niks eet, afgewisseld met een kortere tijdspanne waarin je mag eten wat je wil.
Betere spijsvertering
Er bestaan twee populaire versies van intermittent fasting: een 18:6- en 16:8-versie.
Vandaag zijn er twee populaire versies: de 18:6- en de 16:8-versie. Het eerste cijfer is het aantal uren dat je vast, het tweede het aantal uren dat je mag eten. Praktisch kan dat dus betekenen dat je in de 18:6-versie niks eet tussen 20 en 14 uur de volgende middag. Bij de ‘light’ versie mag je dan al om 12 uur de volgende middag weer eten.
Maar iedereen is vrij om zelf die uren in te vullen. Past het beter om tussen 17 en 11 uur te vasten? Geen enkel probleem. De populariteit van het periodieke vasten heeft verschillende verklaringen. Ten eerste zijn heel wat mensen het beu om gewezen te worden op wát er op ons bord mag liggen. Je mag geen gluten, geen suiker, geen vlees, geen koolhydraten, geen verzadigde vetten...
Bij IF mag je wél grote hoeveelheden achter de kiezen steken. Op voorwaarde dat het om evenwichtige voedingsstoffen gaat. En dat je lange pauzes inlast tussen de maaltijden. Dat is gemakkelijker te controleren dan verpakkingen te ontcijferen op zoek naar hoeveelheden suiker of vet. Ook de wetenschappelijke bewijzen stapelen zich stilaan op: langere periodes niks eten is een goede zaak voor je spijsverteringsstelsel. Het geeft tijd om te verteren en tot rust te komen.
Risico's
‘Voor mij voelt dit ritme veel natuurlijker aan dan driemaal per dag eten’, aldus Joeri Bogaerts van het communicatiebureau Xian, sinds enkele maanden een IF-fan. ‘Ik voel me ook mentaal veel frisser dan voordien.’ Dat is ook de bevinding van fotograaf Hannes Vandenbroucke: ‘Ik heb veel minder last van maag- en darmproblemen en slaap veel beter dan voordien. Het enige minpuntje is dat het soms moeilijk is op feestjes of diners om je strikt aan die tijdspanne te houden.’
Grootste minpunt volgens dokters en diëtisten: het is een gevaarlijke routine voor wie vatbaar is voor eetstoornissen. Zulke diëters gaan zichzelf uitdagen om almaar langere periodes niks te eten, met dramatische uitkomsten. Kortom: intermittent fasting kan de gezondheid ten goede komen, maar alleen als je volwassen bent, niet zwanger en wanneer je zeker bent niet te gaan doorslaan naar extremere vormen van vasten.