100 jaar Savonneries Bruxelloises | ‘Zelfs het Château de Versailles bestelt zijn zeep bij ons’

‘Drie maanden voor de coronapandemie namen we Savonneries Bruxelloises over, het oudste zeepatelier van Brussel. Ideaal was de timing niet, ik was twee weken daarvoor vader geworden. Het overnamedossier kwam op ons bord dankzij mijn vennoot, Maxime Pecsteen. We leerden elkaar kennen in 2007 in Shanghai, waar ik op Erasmus was en hij een sabbatjaar nam om Mandarijn te studeren. We werkten nadien samen bij Deloitte en besloten gezamenlijk in Savonneries Bruxelloises te stappen.’

‘Bij mijn eerste bezoek deed ik me voor als een vertegenwoordiger van een energieleverancier, zodat ik de fabriek discreet kon bestuderen zonder het personeel te verontrusten over de nakende verkoop. Zodra ik de deur opende, had ik een coup de coeur: die geur van zeep, die verweerde muren, die oude machines, die combinatie van authenticiteit, savoir-faire en topkwaliteit. En dat allemaal in het hart van Brussel, op vier kilometer fietsen van onze woonplek.’

‘Vorig jaar konden we twee miljoen zepen niet fabriceren. Op een totale productie van acht miljoen is dat veel. We nemen zelfs geen nieuwe klanten meer aan, omdat we anders onze bestaande orders niet op tijd kunnen leveren. Hadden we aandeelhouders, dan zouden die wellicht klagen dat we businessopportuniteiten laten liggen door een capaciteitsprobleem. Maar ik zie het anders: we hebben de luxe om de juiste klanten te kiezen, zowel in business-to-business als in business-to-consumer.’

‘We gaan voor kwaliteit, niet louter voor volume. Als een Italiaanse saffraanboer zeep wil met saffraanextract, dan maken we die. Dit jaar creëerden we een zeep voor de grootste paprikaproducent van Europa. Ook met imkers werken we samen aan zepen op basis van honing of pollen. En gerstemout, een restproduct van het brouwproces van Brussels Beer Project, verwerken we tot zeep en shampoo. Zulke Brusselse collabs maken ons trots.’

‘We hebben een eigen boetiek in de Koninklijke Sint-Hubertusgalerijen in Brussel. We zijn Belgisch hofleverancier. En zelfs het Château de Versailles bestelt zijn stukzeep bij ons. In Frankrijk zijn er natuurlijk ook zeepateliers, maar die kunnen blijkbaar niet tippen aan onze kwaliteit.’

‘Recent vroeg een Japanse klant ons om een beervormige zeep van 250 gram te produceren. Hij had al contact gehad met allerlei producenten in Korea, China en Japan, maar koos toch voor Savonneries Bruxelloises. Onlangs riep het magazine Vogue ons uit tot mooiste stukzeep ter wereld. En als we zeep maken voor derden, vragen ze expliciet om onze naam op de verpakking te mogen vermelden. Ze zijn trots dat hun zeep bij ons wordt gemaakt.’

‘Natuurlijk zijn dat mooie complimenten. Maar het is niet Maxime en ik die de pluimen verdienen. Onze mensen in het atelier doen elke dag alle moeite ter wereld om de beste zeep van Europa te maken.’

‘Of een stedelijke manufactuur zoals de onze in de toekomst nog houdbaar is. De vierkantemeterprijs in Brussel is torenhoog, vergunningen slepen eindeloos aan. Voor een uitbreiding van driehonderd vierkante meter betalen we evenveel als voor tweeduizend vierkante meter in een industriezone in Tubeke. We houden het liefst vast aan onze historische locatie in Laken, maar als de politiek bijvoorbeeld plots beslist om van onze straat een eenrichtingsweg te maken, dan stopt ons verhaal hier. En dat zou jammer zijn.’

‘Steeds meer productiebedrijven willen Brussel verlaten. Je vraagt je af wie de volgende zal zijn. Zijn we de enige zotten die nog in Brussel willen blijven? Als we vandaag van nul moesten beginnen, zouden we ons nooit in Laken vestigen. Ideaal is het hier niet, maar ondanks onze oude gebouwen en machines produceren we nog steeds efficiënter dan de drie zeepfabrieken die we in september vorig jaar in Frankrijk hebben bezocht.’

‘We zijn een lokaal product, zero waste en plasticvrij, gemaakt van de beste natuurlijke ingrediënten. De vraag naar dat soort producten groeit. We maken zeep in een zevental stappen, andere producenten beperken zich tot vier. Dat merk je aan de kwaliteit van het eindproduct. Iedereen in het atelier, van de machineoperatoren tot de verpakkers, is opgeleid om het kleinste productiefoutje op te merken. Iedereen heeft hier hetzelfde oog voor detail.’

‘We zouden onze omzet kunnen verdubbelen als we de B2C-markt meer uitbouwen. De vraag is er, de capaciteit nog niet. Maar daar komt verandering in.’

‘Maxime en ik nemen samen alle zakelijke beslissingen, ook al switchen we jaarlijks onderling de taakverdeling, zodat we van alles iets afweten. We bezitten elk vijftig procent van de aandelen. We zijn geen start-up, op investeerders of aandeelhouders zitten we niet te wachten. Waarom moeten we hen erbij halen als we zelf alles kunnen financieren en organisch groeien?’