‘Qua tech komt mijn Porsche niet in de buurt van mijn Tesla’

Hij houdt wel van mooie coupés, zo blijkt uit zijn autobiografie (zie verder). Maar in 2015 was hij een van de eersten met een Tesla Model S. ‘Toen had ik een budget van 50.000 euro. Eigenlijk wilde ik daarvoor een Audi A5 Coupé. Maar hoewel ik die wondermooi vond, was de Tesla Model S toch een makkelijke keuze. Die kostte 90.000 euro, maar was 120 procent aftrekbaar, er vielen duizenden euro’s aan BIV en jaarlijkse vaste kosten weg. Ik was toen net aan het bouwen. Ik installeerde een driefasig stopcontact en legde 45 zonnepanelen. Daardoor bleken de Tesla en de Audi qua kostprijs overeen te komen.’

‘Ik was toen ook nog maar 29 jaar’, vervolgt hij. ‘Ik had al tien jaar een eigen zaak die hard was gegroeid, maar zeker toen kende onze sector een imagoprobleem. En hoewel de Tesla een pak duurder was, was hij makkelijker uit te leggen. Je krijgt gauw te horen: “Weer een jonge gast met een dikke bak.” Dat ik 80 uur per week werk, vergeten de mensen. Maar goed, ik heb mezelf altijd verzet tegen mensen die hun job niet goed doen, maar wel met een dikke auto rijden. Ook in mijn eigen bedrijf.’

Twee jaar geleden permitteerde hij het zich toch om te gaan rondrijden met een Porsche Taycan 4S. De auto staat ondergronds geparkeerd. Hij is niet gepoetst en de enorme velgen zijn flink beschadigd. ‘Het zijn brede auto’s en parkeergarages zijn een probleem. Het is niet zo dat ik voortdurend krassen maak, maar het zijn geen blauwe plekken die weer verdwijnen’, lacht Krijgsman. Achteraan ontwaren we twee kinderzitjes. ‘Hij is relatief praktisch, ja. Maar de koffer van de Tesla was veel ruimer, onder meer doordat de glazen achterklep mee omhooggaat. Bij de Model 3 is dat niet zo.’

‘Mijn boekhouder was al twee jaar aan het zeuren, want na vier jaar was de Tesla afgeschreven’, lacht hij. ‘Over zo’n Taycan had ik altijd gezegd: “Dat kan ik niet maken.” Maar door de groei van ERA Belgium kwam ik in een fase dat ik bijna geen particuliere klanten meer bezocht. Ik kom wel in onze eigen kantoren en bij projectontwikkelaars – en bij die laatsten heb ik nog altijd de meest bescheiden auto.’

‘Eigenlijk had ik een Audi e-tron besteld, een jaar voor die op de markt kwam. Maar de lancering bleef maar vertraging oplopen. Zo kwam ik bij de zwarte Porsche Taycan. Die vond ik heel mooi, maar ik had altijd gezegd: zoveel betaal ik niet voor een stoeme auto. Nieuw kostte hij 115.000 euro, ik kocht hem met 7.000 kilometer op de teller voor ongeveer 90.000 euro van een van onze kantoorhouders, voor wie het elektrisch rijden niet werkte. Die man poetste de wagen met de hand. Ik beloofde mijn best te doen om er ook zo goed voor te zorgen, maar wist meteen dat dat moeilijk zou worden. Ik werk, leef en eet in mijn auto.’ ‘Hou het bij bellen’, suggereerde hij.

‘Dat was destijds misschien nog de belangrijkste reden om over te schakelen op elektrisch rijden. Ik doe het wel handsfree, maar je moet je toch altijd concentreren. En in een elektrische auto is dat gewoon makkelijker. Zeker bij Tesla, waar de autopilot al vergevorderd is. Er speelde toen ook wel een stuk duurzaamheid mee. Ik ben daar niet extreem in, maar als ik iets kan doen wat een positieve impact heeft, dan doe ik het. In de provincie Oost-Vlaanderen bouwde ik als een van de eersten een huis met energiepeil E30 – dat is bijna energieneutraal. Ik doe dat niet omdat iedereen het roept, maar omdat ik het wil. Met die Tesla was dat ook zo.’

‘En ik tank niet graag’, vult hij nog aan. ‘Het is altijd een slecht moment, en na afloop stinken je handen – enfin, tanken is niet mijn ding. Destijds verklaarde iedereen me gek omdat de laadmogelijkheden nog beperkt waren. Maar het eerste jaar zijn we er met vier voetbalvrienden gratis mee naar Oostenrijk gereden voor een shortski. Dat was niet het plan, maar de een had een te kleine Mini, de ander mocht met zijn bedrijfswagen niet naar het buitenland. Dus werd het toch mijn Tesla. En het was een superzalig ritje. Op de Autobahn reed ik 150 kilometer per uur en we stopten elke tweeënhalf uur voor een koffietje, terwijl de auto oplaadde. Daardoor deden we er twaalf uur over in plaats van negen, maar ik kwam nog nooit zo relaxed op mijn bestemming aan.’

‘Ik ben geen kuddebeest’, zegt Krijgsman. ‘Thuis heb ik geen laadstation van pakweg 3.000 euro geïnstalleerd, wel een driefasig stopcontact. Dat werkt zeer goed. Met een gewoon stopcontact laad je 200 kilometer per nacht, met dat van mij laad je hem bijna vol. Hij laadt tegen zowat 35 tot 40 kilometer per uur. Maar tot vandaag moet ik aan mensen die overschakelen uitleggen dat je over laden niet moet nadenken. Het is gewoon: je auto elke avond inpluggen, net zoals je gsm. Ook als hij nog half opgeladen is, want het kan zijn dat je plots ergens naartoe moet. Toen ik begon met elektrisch rijden, kon je alleen snelladen bij twee of drie Tesla-superchargers. Ik kan niet zeggen dat ik toen stress had, maar op de uitzonderlijke dagen waarop ik meer dan 300 kilometer reed, moest ik wel eens nadenken waar en wanneer ik zou laden. Nu is dat voorbij: er zijn bijna evenveel superchargers als tankstations. Ik rijd 35.000 kilometer per jaar. Het reële rijbereik van de Porsche bedraagt – net als bij de Tesla – zowat 300 kilometer, maar als ik de voorbije twee jaar drie keer aan een supercharger heb gehangen, zal het veel zijn.’

Ook laadfiles kent Krijgsman niet. ‘Want ik laad altijd thuis.’ En reizen met de auto doet hij niet meer. ‘Ik doe het gewoon niet graag. Je moet geconcentreerd zijn. Zelfs als we naar zee gaan, vraag ik soms aan mijn vrouw om te rijden. Ik lees dan de krant of werk op mijn laptop.’

Er zijn uitzonderingen, maar bij ERA Belgium is het niet zo dat medewerkers een budget krijgen en vervolgens een auto kunnen kiezen. ‘Voor hen hebben we zeer bewust gekozen voor de Fiat 500 en een Fiat 500 X als ze kinderen hebben’, vertelt Krijgsman. ‘In plaats van de typische sales-slash-machobakjes à la BMW. Zowel op het vlak van imago als inzake prijs-kwaliteitverhouding zijn de Fiats erg goed. We hebben er zowat 200 rondrijden.’

Een vijftigtal daarvan blijken wel de snelle Abarths te zijn. ‘Voor de salesmensen’, lacht Krijgsman. ‘Toen er onlangs iets scheelde met een band van de Porsche heb ik drie weken lang met zo eentje gereden – ook nadat mijn Porsche was hersteld en ik niet de tijd vond om die auto op te halen. Zalig autootje is dat. Licht en vlot, echt kippenvel.’

‘Voor onze allerbeste verkopers en het management hebben we vorig jaar zowel de Tesla Model 3 als de Polestar 2 getest. Bij Polestar was de service erg goed. Ze kwamen zelfs bij me thuis voor de testrit. Dat de managers finaal voor de Tesla kozen, had te maken met het imago, denk ik. Ikzelf was ook erg tevreden over die van mij. En vandaag zijn de prijzen superscherp. Eerst kocht ik er drie, in september bestelde ik er vijf bij. Ze zouden begin dit jaar geleverd worden. Toen er op 31 december een forse prijsdaling kwam, kreeg ik 6000 euro per auto terug, hoewel ik de bestelbonnen al had getekend. Dat vond ik sterk. Intussen kwam er nóg een prijsdaling. Dat maakt de keuze wel makkelijker. We hebben er nu ongeveer 15. Aanvankelijk was de service bij Tesla heel goed, maar op de levering was het dit keer heel lang wachten. Bij Fiat liep dat perfect, bij Tesla was het een soep. Misschien zijn ze wat dat betreft een beetje het slachtoffer van hun eigen succes.’

‘De nieuwe Tesla’s hebben een rijbereik van 480 kilometer. Er is ook een Long Range die 700 kilometer ver raakt. En intussen weet ik: een Tesla kan tot min vijftien kilometer. Twee keer ben ik stilgevallen. De teller blijft op nul staan, hoor. De eerste keer reed ik nog twaalf kilometer. Dertien zou ook wel lukken, dacht ik. Op vijftien viel ik stil. Op 500 meter van mijn deur.’ (lacht)

Hoe hij zijn auto’s evalueert? ‘Ikzelf kon als Tesla-pionier levenslang gratis laden. Als ik dat voor 5000 kilometer heb gedaan, zal het veel zijn, maar het was wel een visionaire actie van Elon Musk. Ik kreeg ook acht jaar garantie op het batterijpakket – toen nog zonder kilometerbeperking: heel straf. In die zes jaar is de auto één keer op onderhoud geweest. Mag niet, ik weet het. Bij Tesla betaalde ik voor het klein onderhoud een vaste fee van 550 euro. Maar dat omvat alleen remblokken en banden nakijken. Versleten blokken hoor je, hé: ze beginnen te piepen. Mijn broer heeft een kleine garage en doet niets liever dan aan auto’s prutsen.’

‘Mijn Tesla had wel alle kinderziektes waarover je hoort. De haperende deurgrepen, de hemel die loskwam, het gedoe met de klep om op te laden. Dat zijn schoonheidsfoutjes. En er is hard aan gewerkt. Mijn vrouw had tot voor kort een Fiat 500 Cabriolet. Met kinderen van twee en vijf werd die te klein. Zij heeft nu een Tesla Model 3 en bijna alle problemen zijn eruit – het zou wel erg zijn als dat niet zo was.’

‘Mijn vrouw wil dat ik de Porsche verkoop’, lacht hij. ‘Ze vindt een Tesla veiliger. En dat klopt. De Porsche is 10 procent beter afgewerkt en als rijdersauto is hij misschien 5 procent beter. Maar inzake technologie en autonoom rijden komt hij niet in de buurt van de Tesla. Ik doe het niet, maar in de Tesla kun je echt je krant lezen. Dat moet je in de Porsche niet proberen. De cruisecontrol doet zijn ding, maar op de snelweg rijd ik graag autonoom. Ik hou ook van de nachtelijke updates van Tesla: plots kan hij iets nieuws. Bij Porsche heb ik zoiets nog niet ervaren. En ik mis het grote scherm. Clean en makkelijk. Finaal ben ik blij dat ik geen Audi e-tron heb. Die staat echt vol knopjes.’

Anders dan de Tesla moest de Porsche al meermaals naar de garage. ‘Drie of vier keer blokkeerde alle elektronica. Het is een storing, zoals je ook één keer per jaar met je gsm meemaakt. Zo moet je dat echt bekijken. Intussen ken ik de rebootprocedure. Nu sukkel ik met een ventilator van de batterij die ‘s nachts soms een hels lawaai maakt. Dus moet ik hem weer naar de garage brengen, maar daar heb ik geen tijd voor. Je betaalt er ook absurd veel geld. Economisch gezien hebben ze wellicht gelijk: Porsche-klanten vloeken eens, maar liggen er niet van wakker en komen terug. Zoals een duur restaurant dat drie maanden vooraf volgeboekt zit. Dat is duidelijk niet té duur.’

‘Neen, ik zal hem niet verkopen – het is wel degelijk een goede auto’, klinkt het. ‘Mocht Tesla echt een sportief model maken, dan zou ik misschien terugkeren.’ Het brengt ons terug bij zijn ‘ja en neen’. Tuurlijk houdt hij van auto’s. ‘Ik zie graag een oude Land Rover Defender, een Mercedes G-klasse, een Aston Martin DB9 en een Mercedes 300 SL Gullwing. En als mijn leven verder evolueert zoals het nu doet, zou het me verwonderen als ik over tien jaar geen mooie oldtimer heb. Maar die beslissing zal altijd ondergeschikt zijn aan andere keuzes, zoals iets creëren voor het bedrijf.’