Al sinds zijn vijf heeft autoliefhebber Dirk Herremans een zwak voor Volvo. Inmiddels verzamelde hij al 14 exemplaren op zijn erf, met de Amazon uit de jaren '60 als absolute favoriet.
Dirk Herremans (60) Arbeider bij Lu in Herentals
Op straat springt zijn Volvo 144 (1969) van ver in het oog. ‘Hij is net vijftig geworden, en meteen gekeurd voor vijf jaar’, lacht Dirk Herremans. ‘Ik heb hem zo uit een droge schuur in Ieper gehaald, waar hij twintig jaar had stilgestaan. Stof eraf, remmen losgemaakt, benzineleidingen gespoeld, verse benzine en olie erin, en hij deed het weer.’
Enkele meters verderop staat een 740 GL Break (1986). ‘Dat is niet echt een oldtimer’, klinkt het. ‘En de 240 GL (1988) kocht ik onlangs voor mijn vriendin: hij heeft een servostuur en -rem, een elektrisch schuifdakje en een automaat. Ik betaalde 350 euro. Er staat 250.000 kilometer op de teller. Dat is: goed ingereden.’
Volvo Amazon
‘Voor de Amazon (1965) heb ik een zwak sinds ik vijf was. Onze overbuur had er een. Die ging ik altijd wassen - de Simca 1000 van mijn vader liet ik staan. In 1977 kocht ik er ook een. Ik was net 17. Die auto stond eerder op de terreinen van een jeugdbeweging, waar hij helemaal was beklad. Ik schuurde hem af, restaureerde hem en spoot hem groen. Een jaar later reed ik ermee.'
'In 1980 vond ik een Amazon Kombi - de stationwagen - bij een vloerder die hem alleen gebruikte om rommel in op te bergen. Op een autokerkhof kocht ik een bestelwagen voor 500 frank (12,5 euro, nvdr.), die ik vervolgens ruilde voor de Volvo. De man had meer bergruimte, ik een Amazon.'
'Hij had toen al zowat 450.000 kilometer op de teller. Dat kon ik alleen maar afleiden uit de onderhoudsdocumenten: de kilometerteller heeft slechts vijf digits. Met die auto ben ik overal in Europa geweest. Telkens als de teller na 99.999 kilometer oversprong, kleefde ik er een stickertje voor met het honderdduizendtal. Toen ik er in 1996 afscheid van nam, had de auto bijna 1 miljoen kilometer gereden.'
'Mijn huidige exemplaar heb ik sinds 2012. Hij staat goed, maar niet perfect. Dat wil ik ook niet. Van eind maart tot november blijft hij gewoon buiten. En ik rij er minstens 200 kilometer per week mee. ‘s Winters gaat hij in de serre. Daar staan ze warm en droog.’
Chevrolet
We lopen door een tuin vol groenten, kippen en hokken. In die serre staat ook de Amazon Kombi (1967) van dochterlief. ‘Eigenlijk is ze mijn zoon’, lacht hij. ‘Ze is motard bij de politie en rijdt met een dikke Chevy. Toen ik mijn Kombi verkocht, was ze kwaad: ze was ermee opgegroeid. Dus kocht ze er zelf een. Met een getuned blokje. Maar hij staat al acht jaar hier. Als haar verbouwing rond is, zal ze hem wel komen halen.’
Ernaast zien we zijn PV544 - de ‘kattenrug’. ‘Die is van mijn geboortejaar 1960. Het lak is wat bijgewerkt, maar hij werd nooit echt gerestaureerd.’ Achter in de tuin doemt een 480 Turbo (1988) op. Die worden zeldzaam op de weg, maar winnen aan belangstelling. En een Chevrolet Blazer (1979) met een dikke V8 en veel werk. ‘Ik heb ook een Chevrolet G20 (1992) en een Jeep Wrangler (1988)’, zegt Herremans. ‘Niet stuk te krijgen.’
Bij het ontstaan van zijn Volvo-hart speelde een tweede element. ‘De baas van mijn opa had een babyblauwe P1800. Ik zwoer dat ik er later ook een zou hebben. Het stof op mijn exemplaar uit 1968 is tien jaar oud. Vijf jaar geleden heeft hij nog eens gedraaid. Ik kreeg al een bod van 12.000 euro. Gerestaureerd gaan ze vlotjes richting 50.000.'
'Hoewel er weinig roest te bespeuren valt, is er flink wat werk aan - anderhalf jaar, schat ik. Volgend jaar begin ik eraan, samen met mijn broer. Toen we acht waren, sleutelden we al aan brommers. De Sachs en Zündapps lagen gewoon in de sloot: wij maakten ze op en verkochten ze weer. Sleutelen is voor 90 procent durven.’
Volvo Classic Club
‘Volgens mijn vriendin heb ik er ‘ongeveer’ veertien’, lacht Herremans. ‘Ik heb gelukkig een goede overbuur bij wie ik voor een zacht prijsje extra ruimte kan huren.’ Hij neemt ons mee. ‘Hier is de werkplaats - pas op, het is rommelig.’ We zien een Amazon 122S (1967) en een 760 GLE uit het eerste productiejaar 1982.
‘Bijna veertig jaar oud, maar naar roest moet je al ver zoeken. Deze auto rijdt zalig. De 2.8-liter V6-motor verbruikt 14 liter lpg - wat erg goedkoop is. Ook dit project ligt even stil wegens de coronamaatregelen: om het motorblok erin te duwen moeten we met z’n drieën zijn.’
De zeldzame Duett P210 Panel Van (1965) stond op een kruispunt als promowagen. ‘Ik kocht hem in een bevlieging, maar hij is compleet roest. De 145 heb ik in tweevoud: de blauwe (1969) restaureer ik, aan de groene (1969) zal ik niet beginnen. Ik zal eens polsen of er in de club gegadigden zijn. Toen de Volvo Classic Club Belgium in 1983 begon, was ik lid nummer 20. Nu telt die ruim duizend leden.’
