Influencer An-Katrien Casselman | ‘Mijn Porsche Taycan is de beste marketingtool die ik heb’

Casselman heeft 202.000 volgers op Instagram en 147.000 op TikTok. Twaalf jaar geleden was ze een van de pioniers onder de influencers, de zogenoemde ‘OG’s’ of ‘originals’. ‘Ik was toen leerkracht in het derde leerjaar. Dat deed ik supergraag, maar ik studeerde er eventmanagement bij en begon daarna een master technische en economische wetenschappen (TEW) en cultuurmanagement. Dat laatste vond ik heel saai. Daardoor ben ik beginnen te bloggen. Influencers bestonden nog niet, maar ik deelde mijn blog wel op sociale media. Algauw realiseerde ik me dat bijna niemand nog een blog las. Het moest sneller. Foto’s werden video’s. Maar ook die mochten niet te lang zijn. Anders werd ook dat saai.’

‘Voor samenwerking met merken werd in Europa niet betaald’, zegt ze. ‘Het was niet mijn intentie om er een job van te maken. Ik deelde gewoon mijn outfits, gecombineerd met mijn favoriete beauty- en make-upproducten. Vriendinnen vonden dat ik daar meer mee moest doen. Ik kreeg steeds meer volgers en pr-bureaus en marketingafdelingen van bedrijven vroegen of ze eens iets mochten opsturen. Ik bekeek YouTube-video’s van Amerikaanse en Nederlandse influencers die praatten over vergoedingen. Dat bracht mij op het idee om zelf ook een prijslijst op te stellen. Plots constateerde ik: hey, ik ben aan het werken. Een viertal jaar later werd het een bijberoep.’

Kort daarna kocht ze een Volkswagen Beetle (2016), die ze liet wrappen met afbeeldingen van theekopjes – de branding van haar toenmalige kledinglijn. ‘Toen ik vijf jaar geleden onze dochter Myla kreeg, was die auto niet zo handig meer. Ik kocht een jonge tweedehandse Porsche Cayenne S E-Hybrid Platinum Edition (2016). Ook die liet ik wrappen, zij het nog zonder tekeningen: stralend geel, oranje, roze, blauw en paars. Dat werd zowat mijn persoonlijke branding. Gewoon een effen kleur past niet bij me. (lacht)’ In 2017 werd Casselman fulltime influencer. ‘Ik deel mijn leven en alles wat erbij hoort: mijn gezin, welk eten ik klaarmaak, mijn diabetes... Dingen die ik niet leuk of niet goed vind, komen niet op mijn socialemediakanalen. Ik weiger dus ook weleens samenwerkingen. Ik ben te oprecht van inborst, denk ik. En wie wil zijn volgers in de zak zetten om geld te verdienen? Ik wil betrouwbare informatie en ervaringen delen. Dat waarderen mijn volgers.’

Een korte video in haar story’s kost al snel vijfhonderd euro, een video in de Instagram-feed of op TikTok bijna tweeduizend euro. Dat levert na verloop van tijd een Taycan op, en niet in de goedkoopste uitvoering. De Turbo-badge vinden veel autoliefhebbers nogal ridicuul, want een elektromotor heeft geen turbine en geen compressor. Casselman stoort er zich niet aan. ‘Het betekent gewoon dat het een snelle versie is’, zegt ze lachend. ‘Ik ben altijd een Porsche-fan geweest. Als kind was een 911 mijn droom. Jawel, een Turbo! Die heeft iets extra’s, een zekere glamour. Een Boxster spreekt me niet aan. Die is te gewoontjes. Toen ik de Taycan testte, was ik meteen verkocht.’

‘Mijn eerste kennismaking met elektrisch rijden was een testrit met een Tesla. Eigenlijk had mijn man die rit moeten maken, maar hij was zijn rijbewijs vergeten. ‘Trap het pedaal maar eens in’, zei de verkoper. Wow! Het bleek een compleet andere manier van rijden. Maar ook die auto spreekt me niet echt aan. Ik was wel gek van de Mercedes G-Klasse. Ik heb ook een G500 getest, een benzinewagen. Dat was een teleurstelling. Hij rijdt als een tractor en de uitstoot is niet meer verantwoord. Al blijf ik het een prachtwagen vinden. Er komt een elektrische variant van, maar het valt nog te af te wachten hoe die rijdt. De G500 ging hard en hij maakte een mooi geluid, maar het voelde hakkerig, hobbelig, schurdig, zoals we in West-Vlaanderen zeggen. Ik ben gewend aan vlot en smooth, want mijn Cayenne had luchtvering. Die van mijn schoonmoeder heeft dat niet, dat is een wereld van verschil, merk ik.’

‘Ik droomde ervan om eens op een circuit te rijden’, zegt ze. ‘Dat heb ik enkele keren kunnen doen. Naar verluidt ben ik een natuurtalent. Porsche heeft me een keer uitgenodigd op het Circuit Zolder, en op Mettet mocht ik een keer met oude Kevers rijden. Mettet (ten zuidoosten van Charleroi, red.) is een tof, technisch circuit, maar ik had geen ervaring met schakelen. Dat was een ander paar mouwen.’

Voor de wrap van haar nieuwe Taycan organiseerde ze een ontwerpwedstrijd onder haar volgers. ‘Daar kwamen drie finalisten uit naar voren. Een van hen wilde de auto vol droedels schilderen en een meisje maakte een kunstwerk met droogbloemen, maar de winnaar werd Quinten Smits, een student productontwikkeling. Hij hield rekening met de vormen en de volumes van het koetswerk. De figuurtjes zijn elementen uit mijn leven. De perfecte 2.0-versie dus, na mijn Cayenne.’

We zien een hamburger en frietjes, luidsprekers, muzieknoten en een pianoklavier, de namen van haar man en dochter, het achterste en de kop van haar hond, en een vinger waaruit een hartje bloed wordt geprikt, verwijzend naar haar diabetes. En ook: haar voormalige Cayenne, met vleugels.

Zo’n auto wordt meteen herkend. ‘Veel van mijn TikTok-volgers willen dat hun ouders hun auto ook zo laten wrappen’, zegt ze lachend. ‘Ook mensen die me niet kennen spreken me aan. Onlangs zelfs een bejaard koppel. Ze vonden het heel tof. Anderen vinden het artwork afschuwelijk. Dat krijg je als je eens iets anders doet. Maar mooi of lelijk: je kijkt ernaar. Het is de beste marketingtool die ik heb. Toen ik afgelopen zomer in Frankrijk was, kreeg ik er massaal Franse volgers bij. Ik merk dat ook als ik met mijn auto getagd wordt. Trouwe volgers weten waar ik ben geweest. Met die auto moet ik niet proberen om vreemd te gaan.’ (lacht)

Casselmans man, Dries Van Heurck (35), de CEO van het gelijknamige familiebedrijf in beschermende werkkledij, noemt haar auto een stort, maar dat valt best mee. Als we instappen zien we mooie, zwarte alcantarabekleding aan de binnenzijde van de raamstijlen. Zodra ze het pedaal induwt, is het artificiële motorgeluid dat uit de luidsprekers komt het eerste dat opvalt. ‘Vind ik wel tof, en het is veiliger’, zegt ze. ‘Want ik heb al meegemaakt dat ik in de stad een elektrische auto niet hoor aankomen. Je kan het systeem uitschakelen. Die functie heb ik toegewezen aan de snelknop.’

‘Van een jeepachtige naar een lage auto was wennen’, zegt ze. ‘Maar de Taycan leunt dichter aan bij de sportwagen waar ik van droomde. Hij ligt erg goed op de weg. Het voelt alsof je over het asfalt glijdt. Zeker als ik eens in de 911 van Dries stap, valt dat op. Dan is het: hobbeldebobbel. Dit is een supercomfortabele sportwagen. Dries probeert hem soms een dag af te snoepen. Hij heeft een zwarte 911 GT3 RS besteld, maar er komt een limoengroene wrap overheen. Als daily heeft hij een Cayenne S E-Hybrid.’

Ook Casselmans Cayenne was een plug-inhybride. ‘Ik kon er amper twintig tot dertig kilometer elektrisch mee rijden. Dat is niet verder dan eens naar de supermarkt. Maar ik laadde hem wel altijd op. Dat kon ook al rijdend. Eigenlijk vond ik de overstap naar full electric niet zo’n aanpassing. Aanvankelijk plugde ik thuis consequent in. Ik wilde vanuit een zekere ongerustheid altijd dat de batterij voor honderd procent geladen was. Nu we zonnepanelen hebben laad ik zo vaak mogelijk wanneer de zon schijnt. Een paar keer moest ik echt dringend aan de lader. Spannend, want als de batterij leeg is, kan je een elektrische auto niet laten slepen. Bij een vriendin moest er wegens een platte batterij zelfs eens een kraan aan te pas komen.’

De accu staat nu op 77 procent. De auto geeft 278 kilometer rijbereik aan. Hij heeft iets meer dan 20.000 kilometer op de teller. ‘We rijden geregeld naar mijn ouders in Damme. Daar kunnen we laden. Anders zou het nipt worden, heen en terug van hieruit plus nog eens naar Brugge of wat rondtoeren aan zee. Bij een volgeladen batterij geeft de auto normaal een actieradius van zowat 430 kilometer aan, ‘s winters is dat in werkelijkheid hooguit 350 kilometer. In de zomer geeft de meter 460 kilometer aan, wat neerkomt op hoogstens 420 kilometer. Maar dat is prima, intussen weet ik de laadpalen staan.’

‘Vorige zomer zijn we ermee naar Frankrijk en Italië gereden, met Myla erbij’, zegt Casselman. ‘Vooraf was ik megagestrest, maar het is zotgoed meegevallen. Er bleek overal een snellader ter beschikking, en plaats. Als Myla even naar het toilet moest, laadden we in een wip zestig procent bij. Tijdens een lunchpauze laadt de accu volledig op. Het vergt wat nadenken, maar laden wordt een gewoonte. Met de 800V-architectuur gaat het supersnel. Ook handig is dat de auto zelf de route berekent, met de batterijstand op elk punt en hoeveel minuten je daar moet laden. Hij geeft ook aan hoeveel laders er vrij zijn.’

Casselman houdt haar kosten goed bij. Voor de Cayenne van ruim een jaar oud betaalde ze destijds 119.000 euro. Vijf jaar later had de auto 230.000 kilometer en kreeg ze er 40.000 euro voor terug. De basis-Taycan is er vanaf 97.433 euro. Inclusief de vele opties kostte haar exemplaar bijna het dubbele: 190.810,95 euro. ‘Min vijf procent korting’, zegt ze lachend. ‘Deze Cross Turismo vind ik de mooiste Taycan, want – en dat is zeer belangrijk – hij heeft een dakrail. Zonder vind ik hem ronduit lelijk. Net een slak zonder schelp. Maar Dries zegt dat ik overdrijf.’ (lacht)

‘Mijn Cayenne was een full option’, gaat ze verder. ‘Ik zou er anders niet voor gekozen hebben, maar ik leerde zo wel de stoelventilatie kennen. Dat was ook nu een must. Zeker in de zomer is dat heerlijk. Naar verluidt heeft Porsche de strafste variant. Vóél je het? (lacht)’

De zwarte velgen kostten 3.500 euro extra – bij ons bezoek zijn er andere gemonteerd, met winterbanden. Voorts zitten er onder meer het Sport Chrono Package, een panoramisch dak, privacybeglazing, stuurverwarming, ledsfeerverlichting met geprojecteerd Porsche-logo naast de auto, Lane Change Assist en een adaptieve snelheidsregelaar op. ‘Die laatste is de beste ooit’, zegt Casselman. ‘Als ik in de Cayenne van Dries rijd, vergeet ik weleens dat die niet vanzelf accelereert en remt. In mijn auto gebruik dat bijna voortdurend, zeker in de file. Ik vind niet dat dat het rijplezier wegneemt. Op de wegen langs de weilanden in West-Vlaanderen rijden, dat is rijplezier, maar hier in Schoten heb je de ene verkeersdrempel na de andere. Wellicht daardoor waren na 20.000 kilometer mijn banden tot op de draad versleten. Al kan dat deels ook door de Launch Control (een systeem om gecontroleerd snel te accelereren, red.) komen. Onlangs liet ik daarmee een oldtimer Porsche die me uitdaagde achter me. Heel tof, dat systeem. Al gebruik ik het alleen als er weinig verkeer is, of op buitenwegen. ‘Space Mountain!’, roept Myla dan, zoals de attractie in Disneyland (een indoorachtbaan, red.).’

Tegen een maximaal vermogen van 680 pk en een koppel van 850 nm kan een oudje natuurlijk niet op. Of de auto ook gebreken heeft? ‘Het extra scherm voor de passagier vooraan kost meer dan duizend euro maar is vrij nutteloos. Dat zou ik niet meer kiezen. Het is ook al eens uitgevallen. Verder heb ik er nog geen problemen mee gehad. Hout vasthouden wel, want een vriendin heeft het al meegemaakt dat de auto niet startte, en dat alle displays een keer uitvielen, midden op de snelweg.’