'Ik vond deze oldtimer bij de buren van Elton John'

De Vespa wekte zijn verzamellust. 'Scooters kocht je vroeger voor 50 frank. Op een bepaald moment had ik er wel zestig. Tot grote ergernis van mijn moeder. Een groot deel heb ik verkocht.' Naast de GL staat wel nog een nagenoeg identieke Vespa SS (1966), die hij wel restaureerde. 'Hiermee rij ik. Hoewel: vorig jaar bleef het bij 30 kilometer.'

'Mijn eerste echte motorfiets was een Sparta 250. Die kocht ik toen ik 14 was, in onderdelen. Elke woensdag reed ik met mijn fiets naar Grote-Brogel, 15 kilometer verderop, tot ik alles thuis had. Waarna ik hem samen met mijn vader in elkaar zette. Toen we hem in het washok startten, zagen we elkaar niet meer staan. Moeder was in alle staten: haar was hing daar te drogen.'

'Op mijn achttiende kocht ik op een beurs een Indian. Daarmee reed ik elke dag. Letterlijk. Ook wanneer het hagelde, móést ik eens rijden. Later kwam er ook een vroege Harley-Davidson. En veel andere motorfietsen. Het ging van kwaad naar erger. Ook die heb ik bijna allemaal verkocht. Behalve mijn topstuk.' Hij toont een Belgische FN M50 (1923) met 750cc-motor. 'De laatste viercilinder die FN bouwde. Het vlaggenschip.'

Met trouwen en kinderen krijgen maakten de motorfietsen plaats voor auto's. De Minerva NN (1919) kocht hij drie jaar geleden. 'De viercilinder-schuivenmotor keert ook terug in de tanks van Minerva. Ik heb er twee jaar aan gewerkt om hem in rijdende staat te krijgen en heb er al 20 kilometer mee afgelegd. Hij heeft nog wat kinderziekten.'

'Van dit type zijn er bij mijn weten wereldwijd nog zes bekend. Dit exemplaar werd nieuw en met een ongelakt aluminium koetswerk uitgevoerd naar Engeland. Ik vond de auto bij de weduwe van een Rolls-Royce-verzamelaar, buren van Elton John. De Minerva had hij voor haar gekocht als verjaardagscadeau: de oude truc. Maar na zijn overlijden verkocht ze hem.'

'Ik ging op zoek naar zijn geschiedenis en zette de auto op een Engels forum. Daar kreeg ik een gouden tip over waar hij had rondgereden. Zo vond ik enkele weken geleden de man terug die hem tot in de jaren 70 in bezit had. Toen emigreerde hij naar Australië, waar hij nog altijd woont. Het gevoel toen die mail binnenkwam, kan ik onmogelijk beschrijven. Feest!

Hij schreef dat zijn moeder de auto in de jaren 50 met een lege benzinetank in een veld had gevonden - wellicht achtergelaten door een dronken boer. Nadat hij enkele weken was blijven staan, hebben ze hem naar huis gesleept. Vanaf zijn achttiende heeft hij er zelf mee gereden. Nu is hij 75. Deze zomer komt hij naar hier, wanneer hij zijn familie in Engeland bezoekt. En de weduwe van wie ik de auto kocht, komt misschien ook.'

'Eerder had ik een Minerva-motorfiets uit 1901. In essentie een fiets met een motortje. Die had ik gerestaureerd, met de bedoeling hem nooit meer weg te doen. Maar op de 'Trektocht der Pioniers', een rally die ik organiseerde, bood iemand zo veel geld dat ik overstag ging. Met de opbrengst heb ik de helft van mijn huis betaald.'

Dat huis koos hij speciaal voor de garage. Dat spreekt. 'De Ford Model A (1930) kocht ik bijna twintig jaar geleden, met 30.000 kilometer op de teller. Nu zijn dat er bijna 100.000.

Deze auto werd nieuw gekocht door een advocaat in Parijs, die na vier jaar de motor van een Model B monteerde. In de jaren 70 werd hij verkocht aan een industrieel uit Kortrijk. Die ging er alleen mee op vakantie naar Monaco, één keer per jaar. Het is een fijn autootje. Ik heb er nooit pech mee gehad. Vorig jaar heb ik de originele 3.2-motor gereviseerd. Er was nog nooit iets aan gedaan.'