© Alexander d'Hiet

‘Ik denk er niet meer aan zelf een auto te kopen’

Zes jaar geleden ruilde Geert Dekleermaeker zijn Audi Q7 voor een Renault Zoe ZE40 van het deelplatform Partago. Hij mist zijn vroegere mastodont niet.

In ‘Batterijders’ vraagt Sabato overtuigde petrolheads om hun diesel of benzine even in te ruilen voor een nieuw elektrisch exemplaar. Na een week gaan we langs met de vraag of elektrisch rijden hen heeft kunnen overtuigen.

De automerken stellen voor deze rubriek een wagen en laadkaart ter beschikking maar zijn niet betrokken bij de redactionele uitwerking van het artikel.

We zijn er nog maar pas of een bewaker jaagt ons al van het dak van de door leegstand geplaagde parkeertoren in Ledeberg. We blijken niet over de vereiste toestemming te beschikken om foto’s te maken, en die verkrijgen kan enkele dagen duren. Geert Dekleermaeker rolt met de ogen, want het regent pijpenstelen en hij is ook nog eens snipverkouden. Het was nochtans een mooie locatie die hij had uitgekozen, vlakbij de plek waar hij zopas zijn elektrische deelwagen heeft opgehaald. 'Ik had er geen gereserveerd', zegt hij, 'en de auto die ik wilde nemen, was bezet. Maar Partago heeft hier in Gent een dertigtal deelauto's - in heel Vlaanderen zijn het er meer dan honderd, dus ik heb iets verderop een andere genomen. Easy.'

Advertentie
Advertentie

Hij toont de app, waarmee je ook bestelwagens kan huren. 'Voor als ik naar het containerpark of Ikea moet', zegt hij lachend. 'In de app zie je ook hoeveel elke auto opgeladen is. 'Als de batterij nadat je de auto hebt gebruikt minder dan 70 procent geladen is, ben je verplicht bij te laden. Dat gaat vlot. Er zijn Partago-parkeerplaatsen met eigen laadpalen.'

Getest: Lotus Eletre | ‘Je kan niet rekenen op aangegeven autonomie’

Autobiografie | Geert Dekleermaeker (52), oprichter en zaakvoerder van Smartship.

  • Daily: geen.
  • Eerste: Mini Classic
  • Beste: Audi Q7
  • Slechtste: Mini Classic. 'Gekocht voor een prikje, maar ik had me laten vangen. Hij was versleten en ging maar een jaar mee.'
  • Met spijt verkocht: geen.

Rijden per kilometer

Advertentie
© Alexander d'Hiet

17 jaar was Dekleermaeker algemeen directeur en bestuurder bij het bekistingsbedrijf Peri. 'In die jaren reed ik in X5's, Q7's en XC90's', afhankelijk van de leasingafspraken', zegt hij. 'Ik reed 100.000 kilometer per jaar. Elk anderhalf jaar kreeg ik een nieuwe auto. Mijn auto was mijn bureau. Dat was tof, maar het blijven vier wielen. En maar verbruiken!'

In 2016 verliet hij het bedrijf om Smartship, een bedrijf dat elektrische vaartuigen bouwt, op te richten. Hij leverde zijn Q7 in en werd lid van Partago. ‘Voor 250 euro word je coöperant. Sindsdien heb ik geen eigen auto meer gehad.'

Advertentie
Advertentie

Partago zegt dat een deelauto voordelig is voor wie minder dan 10.000 kilometer per jaar rijdt. Het biedt een formule aan met een prepaid rijbudget en een Coop-formule. In het eerste geval betaal je 3,49 euro per uur voor de eerste acht van 24 uren en 0,37 euro per kilometer. Voor de tweede formule, gericht op wie meerdere ritten per week boekt, betaal je 75 euro per maand. Er is dan geen uurtarief. De kilometervergoeding bedraagt 0,33 euro per kilometer.

'Ik gebruik een viertal keer per maand een Zoe en betaal nooit meer dan 100 euro.'

Omdat Partago ook na acht jaar niet rendabel blijkt, keurde het eerder dit jaar een herstelplan en nieuwe statuten goed. Dat herstelplan leidde tot een bijkomende formule, waarbij je kilometerpakketten kunt kopen. Dekleermaeker, die de prepaid-formule gebruikt, klikt weer op zijn app. 'Vorige keer gebruikte ik de auto vijf uur en reed ik 40 kilometer', zegt hij. ‘Dat kostte me 39 euro. Maar dat is vrij uitzonderlijk, want ik werk bijna altijd in Gent, waar ik woon. Ik gebruik een viertal keer per maand een Zoe en betaal nooit meer dan 100 euro. Als ik naar Brussel of Antwerpen moet, neem ik de trein.'

Optimistische actieradius

© Alexander d'Hiet

'Ik rijd heel graag’, zegt Dekleermaeker. ‘Ook met een Zoe, ja. Dat je alleen wat gezoem hoort, vind ik fijn. Met een volle batterij kan je naar Parijs rijden, ze daar weer laden en terugkeren. Ik ben zo met mijn drie kinderen op weekend geweest.'

Als we instappen lijkt zo’n reis toch optimistisch ingeschat. De batterij is 100 procent opgeladen, maar de aangegeven autonomie bedraagt, in de huidige winterse temperaturen, amper 214 kilometer. 'Akkoord, de actieradius is een nadeel', zegt Dekleermaeker. 'Maar als ik materiaal moet ophalen in Rotterdam huur ik een Mercedes-bestelwagen van Caruur, met een benzinemotor. En ja, ook de laadtijd is een nadeel. We zijn een nieuw samengesteld gezin met zes kinderen. Voor een gezinsreis met vier kinderen en dagtrips van telkens 500 kilometer in Zwitserland, Italië en Frankrijk huurden we een minibusje met een verbrandingsmotor.'

'Maar elektrische auto's zullen performanter worden', zegt hij. 'Over tien jaar hebben ze een actieradius van 1.000 kilometer of meer, maar eigenlijk is 300 kilometer genoeg voor het gros van onze verplaatsingen. Ik denk er niet meer aan zelf een auto te kopen.'

'Mijn boot raakte sneller in de stad dan een vrachtwagen. Veel steden zijn gebouwd rond water, maar maken er weinig gebruik van.'

Maar een autohater is hij niet, zegt Dekleermaeker. 'Ik verwacht dat de nostalgie naar oldtimers na 2035 zal toenemen. Ik heb zelf geen klassieker, maar soms denk ik aan een 2PK'tje. Mensen die hun oude auto soigneren en maar een paar duizend kilometer per jaar rijden daarmee doen ophouden, gaat het verschil niet maken. We hoeven niet heiliger te worden dan de paus.'

Scandinavisch voorbeeld

© Alexander d'Hiet

De Renault Zoe blijkt - Dekleermaeker kent de prijs niet - nieuw minstens 38.125 euro te kosten. Dat is niet min. 'Ook de betaalbaarheid komt goed', zegt hij. 'Na 2035 mogen in de EU geen nieuwe auto's met verbrandingsmotor meer worden verkocht. Op dat moment zal de markt exploderen en moeten goedkope varianten beschikbaar zijn. Nu al koop je een Dacia Spring vanaf 20.990 euro.'

Hij blijft autodelen verdedigen. 'In veel Scandinavische steden worden deelauto’s massaal gebruikt. Je ziet er daardoor minder auto's in de straten. Voor een heterogene groep van tien gezinnen kan één auto volstaan. Als dat een homogene groep is van ouders met jonge kinderen lukt het niet. Dan heeft iedereen elke woensdagnamiddag een auto nodig. Maar zelfs één auto per zes gezinnen betekent vijf auto’s minder. Er is veel onderzoek naar gedaan. Het is echt zo eenvoudig, hoor. Maar als iedereen elke dag met de auto naar het werk wil, lukt het niet meer, natuurlijk.'

'Je kunt ook een auto delen onder vrienden', zegt hij. 'Of via een platform zoals BattMobility. Dat biedt een formule aan waarin je je eigen auto leaset en eraan verdient door hem te delen. Je verhuurt hem zo weinig of zo veel als je wilt. Dat is een zinvolle win-win. Ik verwacht dat ook traditionele leasingbedrijven deelauto's gaan aanbieden. Het is een niet te onderschatten markt, zoals die van het step- en fietsdelen. Grote bedrijven willen erin investeren.'

Parijs en Barcelona hebben deelsteps en -fietsen inmiddels evenwel verboden, omdat de steps ongevallen veroorzaakten en mensen ze overal lieten rondslingeren. 'Ik denk niet dat het met deelauto's die weg opgaat', zegt Dekleermaeker lachend. 'Deelsteps worden na enkele maanden al vervangen. Ze zijn dan ruim terugverdiend. Ik ben ervan overtuigd dat de jeugd meer aan autodelen zal doen. Vroeger wilde ik dat zelf niet. De klik kwam er met het bewustzijn dat het niet de goede kant opgaat met onze wereld. Dat ik zelf duurzame vaartuigen begon te bouwen, speelde daarin natuurlijk ook mee.'

Getest: Ford Mustang Mach-E | ‘Parijs zonder laden was koopargument’

Catamaran in de stad

© Alexander d'Hiet

Varen is zijn echte passie. Dekleermaeker zeilde op hoog niveau. 'Toen ik 17 was, werd ik geselecteerd voor de Whitbread Round the World Race vanuit Zuid-Afrika', zegt hij. 'Maar ik mocht niet deelnemen van mijn ouders. Ik moest studeren. Nu vaar ik veel te weinig. Af en toe huur ik een boot om te zeilen op het IJsselmeer, in Kroatië of in Italië. Ik heb ook veel vrienden met zeilboten die me uitnodigen (lacht).'

Vandaag bezit hij met Smartship een van de weinige scheepsbouwbedrijven in België. Sinds 2016 bouwt hij elektrische vaartuigen, gevoed door zonnepanelen. Ze worden onder andere gebruikt voor het dochterbedrijf VlotGent, dat toeristen rondvaart in de stad en haar omgeving. 'Ze zijn gebouwd volgens het catamaranprincipe. Twee rompen zorgen voor stabiliteit zonder veel diepgang en waterweerstand, waardoor je volledig elektrisch kunt varen met een relatief lichte motor. Doordat we op het dek of op het dak direct zonne-energie produceren is in vergelijking met een klassieke elektrische boot maar een tiende van het gewicht aan batterijen nodig. Het is een gepatenteerd concept. We hebben er ruim twintig gebouwd. 16 daarvan zijn in Gent actief. Nu worden ze vooral voor recreatie ingezet, maar we mikken ook op vrachtvervoer.'

'Vroeger kreeg ik elk anderhalf jaar een nieuwe auto. Mijn auto was mijn bureau. Dat was tof, maar het blijven vier wielen.'

Eén vaartuig verkocht hij aan de bioboerderij De Goedinge in Afsnee. 'Die boot vaart elke week twaalf kilometer tot aan de Krook in Gent om groentepakketten op te halen, en dan twaalf kilometer terug. Zo'n boot kost 30.000 tot 35.000 euro. Het is het equivalent van een elektrische camionette, zonder de energiekosten. Hij vaart constant 10 tot 15 kilometer per uur. In de stad is dat sneller dan een bestelwagen. En na minder dan drie jaar heb je een ton CO2 bespaard. In 2021 hebben we de test gedaan. De vzw Planché organiseerde een feest aan de Krook. Het materiaal werd deels met mijn boot geleverd, deels met de vrachtwagen. We vertrokken hier samen. Met 9 kilometer per uur was de boot sneller ter plaatse. Veel steden zijn gebouwd rond water, maar maken er weinig gebruik van. Parijs is geïnteresseerd om volgend jaar tijdens de Olympische Spelen recreatieve vaartuigen te gebruiken voor personenvervoer.'

Vlakbij het bedrijventerrein Eiland Zwijnaarde, een knooppunt met de Schelde en autosnelwegen, stappen we uit de kleine Zoe. Mist hij zijn ruime Q7 niet? 'Ik zal er misschien ooit eens een huren voor de fun, al voel ik de behoefte niet opkomen’, zegt hij. ‘Een Zoe rijdt ook goed. Het is anders, dat is waar, en kleiner, maar ik weet waarom ik het doe. Het is absoluut nodig dat we de stap naar elektrisch rijden zetten. Als de temperatuur in dezelfde mate blijft stijgen, worden onze kinderen de eerste generatie die het minder goed heeft dan de vorige. Alleen al uit bezorgdheid voor hen zou ik geen ‘tank’ met een enorm krachtige motor meer kopen.'

Advertentie