'De groen-witte Honda Amigo (1976) is van bomma aan vaderskant', vertelt Tijs Michiels. 'Een tip van bompa toen ze iets aan haar knie had en fietsen moeilijk werd. Maar het was geen voltreffer: toen ze vier jaar geleden naar een tehuis ging, stond het brommertje in de garage met minder dan 300 kilometer op de teller. Intussen zijn het er 1.450: ik rij ermee naar de bakker en zo. Wat zo mooi is, is de volledigheid van deze Honda. Het gelijkvormigheidsattest, de bel, de snelbinder, de twee sleuteltjes van het stuurslot, het taksplaatje: ik heb het allemaal gehouden. Kijk, zelfs het originele vliegroest hangt er nog aan.' (lacht)
'Mijn grootvader aan moederskant had een zwarte 'Ovaalkever' die bewaard was gebleven. Ooit begon ik aan de restauratie, maar hij is nooit af geraakt: geen tijd, geen plaats, geen kennis. Het chassis en het koetswerk heb ik verkocht, de andere onderdelen liggen op zolder. Voor 'mijn' Kever (1955). Ik wilde er per se zo een in mijn leven, en in 2011 vond ik bij een liefhebber in Luik een identiek exemplaar, vier maanden vóór de auto van mijn grootvader in Vorst geassembleerd. Ik stapte in en herkende de geur. Mijn moeder huilde toen ik hem kocht.'
'Ik geloof dat ik de derde eigenaar ben. Uiterlijk was hij gerestaureerd, motorisch heb ik hem zelf tiptop gebracht. Er staat slechts 98.000 kilometer op de teller, en als ik het ongerestaureerde interieur zie, vermoed ik dat dat klopt.' Ook de Kever heeft allerlei details die het karakter van zijn berijder verraden: het oude type banden; een dakrek uit de jaren vijftig; een skirek met antieke ski's. 'Hij ligt ook vol spulletjes van grootvader die ik thuis in lades vond. Net als talloze autosleutels - onder meer van een Volkswagen-busje.'
Grootvader verzamelde auto's. We zijn getuige van een emotioneel moment dat zich deze zaterdagochtend afspeelt op een stuk familiale grond. 'Zijn DKW (1938) staat hier al meer dan 60 jaar stil', vertelt Michiels. 'Hier had hij een tegelfabriek. De auto stond in een belendende schuur, wellicht al sinds de jaren veertig. In ons huis hier om de hoek hebben de Duitse bezetters een tijdlang verbleven. We vermoeden dat zij hem achterlieten. Of mijn grootvader er zelf ooit mee heeft gereden, weten we niet.'
TIJS MICHIELS (34)
Communicatiemanager bij De Warande
Eerste: Mercedes 190D (1992)
Daily: Volkswagen Passat Variant TDI Blue Motion (2014)
Beste: Audi A3 Sportback (2006)
Slechtste: Mercedes A-klasse MkI (1998)
Droom: de gerestaureerde DKW
'Nadat opa stierf, werd de vervallen schuur in november 1978 afgebroken. Er kwam een garagebox, waar de auto in werd geduwd. Pas tien jaar geleden hebben we de box weer geopend. En vier jaar geleden nog eens. Toen werd duidelijk: het is iets speciaals. DKW was het kleine broertje van de vier merken onder de noemer Auto Union - het oorspronkelijke merk met de vier ringen. Maar deze F7 Front Luxus Cabriolet was wel het topmodel. Er werden slechts iets meer dan 2.200 exemplaren gebouwd. En hoeveel zouden er nog overblijven? Ze werden door de Wehrmacht gebruikt.'
'Heeft iemand tweetakt bij?', grapt Michiels, en hij pulkt wat aan het koetswerk. 'Dat onder de afschilferende groene verf het oorspronkelijke blauw zat, wist ik al. Maar kijk: er was ook een deel zwart. Die kleuren krijgt hij straks opnieuw.' Er volgt nog een kritiek moment: het familiestuk met een lier traag op een trailer trekken. 'Behalve het stalen chassis en de buitenschil van het koetswerk is hij compleet van hout', legt Michiels uit, terwijl moeder op afstand toekijkt, een bange blik in de ogen. 'Hij heeft ook weinig roest. Gaten zijn er niet. Het plaatwerk lijkt nog grotendeels bruikbaar.' Wanneer hij de restauratie aanvat? 'Nu! Het wordt een hele klus. Maar kijk: er staan nog dozen met onderdelen.'
