De wereld van de collectioneurs is er een van dromen, bezitten en (ja, af en toe ook) bezeten zijn. In deze aflevering: de verzameling oldtimers van Ludo Dierckx.
Autobiografie
Ludo Dierckx (67)
Oprichter van LD Tuindesign, dat tuinen, zwembaden en poolhouses ontwerpt.
| Eerste | Mini Cooper 850 (1967). ‘Na twee weken total loss.’
| Daily | Range Rover (2015) en Land Rover Defender (2021).
| Beste | Porsche 911 Carrera 2 Cabriolet (1994).
| Droom | Alfa Romeo Montreal en Alfa Romeo 1900 Cabriolet.
Voordat tuindesigner Ludo Dierckx (67) ons meeneemt naar zijn ‘autohal’, toont hij een van de meest charmante auto’s die we ooit zagen. Zijn Porsche 911 Carrera 2 Cabriolet (1994), de laatste luchtgekoelde uitvoering, heeft ruim 250.000 kilometer op de teller – vrijwel allemaal reiskilometers. ‘Er ontbreken er 15.000, want de teller was tijdelijk stuk’, zegt hij. Op het koetswerk werden talloze routes uitgetekend. ‘Ik heb er heel Europa mee doorkruist en ben er vanhieruit mee naar Peking gereden. Vorig jaar cruiseten mijn vrouw en ik door Argentinië tot Patagonië, daarna door Chili en terug naar Mendoza, en vervolgens door Peru, Ecuador en Colombia. Goed voor 52 dagen en 14.500 kilometer. Straks gaat de auto op de boot naar Panama. Vandaaruit rijden we langs Costa Rica, Nicaragua, Honduras, Guatemala en Mexico tot Miami. Opnieuw 11.500 kilometer.’
‘Toen ik de auto nieuw kocht, was het niet de bedoeling om ermee te reizen’, vertelt hij. ‘We zijn er toen wel mee naar Zuid-Frankrijk geweest, een van mijn allereerste vakanties – tot mijn 35ste heb ik vrijwel alleen gewerkt. Mijn toenmalige echtgenote durfde er niet mee aan de schoolpoort te verschijnen. De eerste maand ging ze met de fiets. Schoorvoetend begon ze er toch mee te rijden. Gedurende enkele jaren was het de tweede auto, totdat de kinderen te groot werden. Maar hij is altijd gebleven.’
Rond de moskee
‘Het echte reizen begon dus later. Soms lieten we de auto naar een startpunt brengen, onder meer in Turkije en Roemenië. Mijn dochter bracht hem ooit naar Thessaloniki, dwars door Albanië. Ze vroeg of dat wel veilig was. “Ja”, zei ik, “als je nergens stopt.” In het fantastische Iran reed ik met een bende kinderen wel vijftig keer rond een moskee. Plots kwam er een agent aan. Die vroeg of zijn kinderen ook eens mochten. Behalve de eerste nacht boeken we nooit iets vooraf. “Geld in de zak, kleren in de bak” is onze leuze. Soms vertrekken we heel impulsief. Dat doe ik ook in het dagelijks verkeer. Plots denk ik: hier ga ik eens naar rechts.’ (lacht)
‘De Porsche is de beste koop van mijn leven. Nooit heb ik pech. De onderhoudskosten vallen goed mee, en nu is hij meer waard dan toen ik hem nieuw kocht.’ Dierckx heeft ook een 911 4S Targa (2020). ‘Die heeft amper 14.000 kilometer op de teller. Fantastische auto, maar ik rij er zelden mee. En met de Morgan Plus 8 (1994) nóg minder. Die brachten we vorige zomer naar Tenerife, waar ik ook vastgoed en een zaak heb.’
De echte verzameling staat mooi op een rij achter glas: negen Alfa Romeo’s, onder evenveel afdekzeilen. We zien een Giulietta Spider (1957) en een Giulia Spider (1963). ‘Met die laatste heb ik de Tour Amical gereden’, lacht hij. ‘De 2000 Touring (1962) is heerlijk om te cruisen. En de GTC Spider (1966) heeft een bijzondere historiek. Die auto was van John Cave Abbott, een Engelsman die in Italië woonde en wetenschappelijke werken over voeding schreef. Ik heb me al afgevraagd wat zo’n wetenschapper bezielde om de playboy uit te hangen met deze auto.’
Hij haalt een boekje met takszegels tevoorschijn. ‘Toen ik de auto zeven jaar geleden wilde inschrijven, moest ik het oude inschrijvingsbewijs opsturen. Ik wilde het graag terug, maar dat kon niet: het werd zogezegd vernietigd. Maar een kennis met een groot hart en dito netwerk wist het uit de kelders in Brussel te halen.’
Dat kontje!
Verder in de rij staan nog vier Spiders: een Duetto (1976) (‘de allermooiste – dat kontje!’), een Coda Tronca (1976), een Ducktail (1987) en een 1.6 (1992) met amper 40.000 kilometer op de teller. De allerlaatste auto is een merkwaardig specimen: ‘Van de Quattroruote (1968) werden bij koetswerkbouwer Zagato slechts 92 exemplaren gebouwd’, vertelt Dierckx. ‘Het was toen al een retro-auto, als ode aan de roemruchte 6C 1750 uit de jaren 30, maar met een moderne aandrijflijn. Na een tip van een vriend ben ik hem in Zaragoza, Spanje, gaan halen. Eerder had hij in een museum gestaan. Deze auto is de duurste in mijn verzameling. Hij rijdt erg goed.’
‘Dit zijn auto’s uit de gloriedagen van Alfa Romeo, toen het merk volop wedstrijden won’, zegt hij. ‘Later is Alfa veel van zijn pluimen verloren. Als je nog verder in de tijd teruggaat, beginnen ze écht geld te kosten, zoals de 1900 uit de jaren 50. Mijn auto’s zijn gerestaureerd, maar geen prijswinnaars op concours. Ze dienen om te rijden.’
Koen Vanmechelen
Dierckx verzamelt ook postzegels, erotische boeken en kunst. Op zijn domein staan tal van monumentale werken, onder meer van Jean-Michel Folon, Koen Vanmechelen en Jan Fabre, in een schitterend decor. ‘Het was omstreeks 2012 dat ik echt auto’s begon te verzamelen – ook voor onze vijf kleinzonen. Eerst dacht ik aan Porsches, tot ik las over een achttienjarige die erin was verongelukt. Waardoor ik iets zocht met minder krachtige motoren. Alfa Romeo vond ik heel mooi. Het zijn geen investeringen, maar je vermogen spreiden is altijd slim. En iets wat het oog streelt, is zoveel spannender dan geld op je rekening. Hun waarde behouden ze min of meer, het rijplezier krijg je erbovenop.’
