Baudouin Schreinemacher | ‘Welkom in mijn speelhol’

Onder de motorkap ligt de originele, gereviseerde 3.0 B-dieselmotor, gekoppeld aan een vierversnellingsbak. ‘Ik stond versteld van de mechanische kwaliteit van deze Japanner. Hij had jaren in een loods gestaan waar het binnenregende, maar nadat ik de motor van de ruitenwissers had schoongemaakt, werkte hij weer. De elektrische bedrading blijft eeuwig goed.’

‘We kochten voor zo’n 36.000 euro aan onderdelen. Nu is de auto getaxeerd op 45.000 euro. Op een beurs zag ik er een voor 70.000 euro, maar daar heb ik mijn bedenkingen bij. Ik doe hem hoe dan ook niet weg. Uiteraard zal ik hem gebruiken. Ik zie mijn auto’s niet als belegging. Ze zijn er voor de sfeer en het plezier.’

Dat plezier begon rond 1995 met een Triumph TR6. ‘Een van dé auto’s toen ik
16 was’, lacht Schreinemacher. ‘Ik was pas gescheiden en de restauratie werkte therapeutisch. Acht jaar later kwam deze MG B GT (1971) als tweede restauratie. De kleur heet ‘black tulip’. Het is een Belgisch exemplaar. Mechanisch is hij pico bello. De witte Triumph TR3 A (1960) kocht ik tien jaar geleden: cosmetisch niet top, mechanisch wel.’

‘Met de drie samen rijd ik zowat 7000 kilometer per jaar. Ik leen ze graag uit aan vrienden en aan de kinderen. De jeugd moet ervan kunnen proeven. Met hun vrienden zitten ze hier ook in de bar.’  Vanuit de oude lederen sofa zien we rum, cognac en whisky in de barkast staan. Aan de muren hangt een pastische van het bekende beeld van Brigitte Bardot bij een Renault Caravelle waarop Schreinemachers vrouw en hun hond poseren bij de TR3. Op een andere foto staat zijn vader van 96 te sleutelen. ‘Deze ruimte kon ik een jaar geleden kopen. Uren kan ik hier zitten te prutsen.’

Er staan ook auto’s van vrienden waaraan ze samen sleutelen. Een Alfa Romeo Giulia 1600 Super (1973) en GT Junior (1973), een Austin-Healey 100/4 BN1 (1954), een Porsche 911 SC (1982), een Land Rover Series III (1978), een gedemonteerde Citroën Méhari. ‘Het nieuwe chassis staat klaar. Voor 3000 euro heb je een nieuwe kas. En wat een fun, die auto!’

‘Een ex-vriendje van mijn dochter schreef de BReine Rally App. Ik koos de naam, als hommage aan mijn formidabele vrouw Reine, die me de tijd gunt om hier te komen spelen. Ik stippel er rally’s mee uit vanuit mijn zetel. Ik wilde ze toegankelijker maken, en beperken tot kleine groepen. Mijn allereerste rally reed ik met de TR6, samen met twee Fiat 500’s, een Michelin-kaart in de hand. In Excel schreef ik een roadbook voor het jaar erna. De uitdaging: van Mortsel naar Stavelot zonder verkeerslichten. Toen waren we al met acht auto’s. We doopten hem de Undefined Piston Rally. Na een paar jaar waren we met 25 auto’s en werd het de AOD-rally, wat stond voor Art of Driving. Altijd van die ronkende namen, ja.’

‘Zopas organiseerden en reden we met 24 auto’s de Salvage Car Trophy: een week door Ierland. Het bijzondere daaraan is dat auto’s minstens 25 jaar oud moeten zijn en maximaal 5000 euro mogen kosten. Auto’s die meer dan 30 jaar oud zijn en maximaal 1500 euro hebben gekost, krijgen 150 bonuspunten. Zo kom je bij een Ford Escort cabriolet, een Audi 80, een Volvo 240, een Saab 99. We zoeken telkens desolate landen. De landelijke Ierse wegen zijn prachtig. Onderweg waren er ook opdrachten. Zoals: in Limerick een limerick declareren. Nogal studentikoos, ja.’