Voor de deur staat al een apart autootje: een Honda Insight (2000). 'De allereerste hybride', zegt Sylvester Marreyt. 'Aangedreven door een 1.000 cc driecilinder-benzinemotor en een batterij. Verbruikt met moeite vier liter, inclusief veel korte afstanden. Ik ben ingenieur en nadat ik de rampenfilm 'The day after tomorrow' had gezien, wilde ik er per se een. Nu ik een bedrijfswagen heb, rijdt mijn vrouw ermee. Een beetje tegen haar zin, wel. Dat ecorijden ligt haar niet zo.'
Marreyts echte liefde ligt bij oude brommers en motoren. 'Ik hou van het vrije gevoel. En een auto is vaak te comfortabel. Ik wil vóélen waar ik rij. Maar een snelheidsduivel ben ik niet.' In de woonkamer staat een knalrode Honda CD50 (1969). 'Hiermee ging ik op mijn zestiende naar school. Vond ik toffer dan de Boosters van mijn vrienden.'
In de tuin trapt hij zijn BSA A10 Road Rocket (1956) in gang. De 650 cc-motor genereert een machtig geluid. 'De metalen koffers zijn erg zeldzaam - doorgaans was dat leder. Deze gaat nooit weg. Ik ben fan van het Noorden en in 2009 ben ik ermee naar de Lofoten-eilandengroep gereden, boven de poolcirkel in Noorwegen. In mijn eentje, met de tent, 4.000 kilometer in drieënhalve week. Zoiets bindt je aan de machine. En al mag ik dat niet zeggen van mijn vrouw: het was de reis van mijn leven.'
In een schuurtje staan een Honda XRV 650 Africa Twin en een Pacific Coast, beide van 1989. 'Niet de mooiste, maar wel iconen', zegt hij. De tweede is eigenlijk voor automobilisten gemaakt. Hij draait en rijdt zijdezacht, is eenvoudig te bedienen en heeft een grote koffer. Ik wil hem verkopen, maar niemand vindt hem mooi en ze halen maar lage prijzen. De Africa Twin maakt Honda nu opnieuw. Met deze twee rij ik meestal naar de avondles Zweeds in Aalst. Mijn echt oude motoren laat ik niet graag achter op straat. In Noorwegen sliep ik ook altijd slecht. Nu heb ik een tent waar de motor mee in kan. Maar ik heb ze nog niet gebruikt.'
We gaan naar de loods van een vriend, waar hij vele dagen doorbrengt. Op de brug staat een BSA 350 (1946). 'De opa van de caféracers: meer basic kan een motor niet zijn', klinkt het. Hij haalt doeken weg. Een na een verschijnen nog 15 parels. 'De Triumph Thunderbird (1951) moet je eens horen draaien! Je kent hem misschien van Marlon Brando in 'The Wild One'. Deze heeft 34 pk.'
De Aprilia 650 die Philippe Starck ontwierp (1997) heeft hij in twee exemplaren. Een staat te koop. 'Hij rijdt erg speciaal, zeer comfortabel. Stuurt ook anders. En je ziet echt niet dat het ontwerp twintig jaar oud is.'
'De Belgische FN Utilitaire (1963) kreeg ik als wrak van mijn pa, voor mijn veertiende verjaardag. Mijn neef had dezelfde. We restaureerden ze samen en trokken vervolgens naar het eeuwfeest van FN. Kijk, het labeltje hangt er nog aan. De FN type XIII (1947) gaat ook nooit weg. Negen jaar geleden heeft de restauratie me bloed, zweet en tranen gekost. Een oude vriend in Dilbeek hielp me.'
AUTOBIOGRAPHIE
Sylvester Marreyt (33), accountmanager bij het powermanagementbedrijf Eaton.
Eerste motor: FN Utilitaire (1963); eerste auto: Renault Estafette (1972)
Daily: Skoda Superb (2015)
Beste motor: BSA A10 Road Rocket (1956); beste auto: Honda Insight (2000)
Met spijt verkocht: Lotus Turbo Esprit (1985)
Droomauto: Jaguar E-Type S1 Coupé; droommotor: Vincent Black Shadow
'Toen ik jong was, kon ik nooit terugkeren van een beurs zonder iets te kopen. Zo bracht ik de rode Honda C310A (1963) mee, als wrak. Afgelopen winter heb ik hem afgewerkt. Dit was het eerste model dat in Aalst werd gebouwd.'
We lopen langs een Engelse AJS (1948), een onaangeroerde Sunbeam S7 (1952) en een al even originele Harley-Davidson Electra Glide FLH 1200 (1973) van de Brusselse politie. 'Die heeft de versnellingen aan de hand en de koppeling aan de voet. Moeilijk! Je moet echt denken tijdens het rijden.'
En voor als er eens iets vervoerd moet worden heeft Marreyt een Renault Estafette (1972). 'Op mijn zeventiende voor een appel en een ei gekocht van de eerste eigenaar, in zijn originele lak. Mijn broer is er pas mee gaan kamperen', lacht hij.