‘Ik rijd al 57 jaar rond met de Volvo Amazon 122 S’

Het Zweedse icoon staat prominent op de oprit. De kilometerteller met vijf digits staat op 86.457, maar volgens Van de Velde is de werkelijke stand 1.686.457. Toch stond Volvo in 1966 niet bovenaan het lievelingslijstje van zijn eigenaar. ‘In juli 1966 was er een vrachtwagen op mijn Kever ingereden’, begint hij zijn verhaal. ‘Vervolgens wilde ik een Mercedes 190 bestellen. Ik had de kleur al gekozen toen de verkoper vroeg wanneer ik hem wilde hebben. ‘Gisteren’, antwoordde ik.’ In werkelijkheid kon de Mercedes pas in april van het volgende jaar worden geleverd. Waarop Van de Velde vriendelijk bedankte en naar een Volvo-garage stapte. ‘Daar stond deze auto als enige in de toonzaal. Ik heb meteen betaald en kon hem enkele dagen later afhalen.’

‘Aanvankelijk voelde hij nogal stug aan’, herinnert hij zich. ‘Na een halfjaar werd rijden plezanter. Een jaar of drie later lachten sommigen dat ik stilaan naar een andere mocht uitkijken – ook mijn eerste Kever was in een ‘perte totale’ geëindigd. Met deze auto heb ik één ongeval gehad. Toen is de koetswerkplaat rechts vooraan vervangen. Ook het radiatorrooster werd eens gestolen. Net als de benzine, waarna ik een dop met een slot liet monteren. Hij verbruikt 9,2 liter. Valt goed mee, hè?’

De carrosserie van de Amazon bleef vele jaren goed, maar na ruim 500.000 kilometer stelde de garage wel een ruilmotor voor. ‘Die kostte 60.000 frank (1.500 euro, n.v.d.r.). Die motor doet het nog steeds. Mijn auto was een werkpaard. In mijn recordjaar reed ik 82.000 kilometer. Eerst was ik vertegenwoordiger, later medezaakvoerder van Elimas, dat actief was in de maritieme sector, waardoor ik vaak naar Zeebrugge en Eindhoven moest.’

Het jaar waarin de motor werd vervangen, herinnert hij zich niet meer. ‘Jaren geleden heb ik al mijn archiefmappen weggegooid. Mijn vrouw leefde toen nog en vroeg altijd wanneer ik mijn bureau eens zou opruimen. Na afloop was ik wel opgelucht, maar de historiek van mijn auto had ik beter bewaard.’

De Volvo draagt de nummerplaat die ook op zijn eerste Kever zat. ‘Een O-plaat biedt weinig voordeel: de rijbelasting gaat bij een oude auto vanzelf omlaag, alleen de verzekering zou goedkoper zijn. Ik ga ook jaarlijks naar de keuring – kijk, het blanco keuringsbewijs. Om toegang te krijgen tot de Antwerpse LEZ, betaal ik 180 euro per jaar.’

Aan de binnenzijde van het portier herkennen we Sint-Christoffel. Op het dashboard monteerde hij decennia geleden een lamp om kaarten te lezen. ‘Ook het klokje heb ik zelf gemonteerd. De zetels zijn origineel. Ze vertonen enkele scheurtjes.’

‘Ik heb geluk gehad, zeker?’, zegt hij. Al geeft Van de Velde ook wel toe dat hij goed zorg heeft gedragen voor zijn Volvo Amazon. ‘Ik denk niet dat mijn auto tien nachten buiten heeft gestaan. Maar ik ben een administratieve mens, geen sleutelaar. Ik weet waar de contactsleutel in moet en dat ik de choke zo min mogelijk moet gebruiken. Ik houd het koelwater en de olie in het oog. Voorts blijf ik overal af. Ik ga ook regelmatig op onderhoud en laat dan doen wat moet.’

Dertien jaar geleden werden het koetswerk en de ophanging gerestaureerd. Ook de lak werd vernieuwd, en de auto kreeg een antiroest­behandeling. ‘Wat voor mij telt, is dat ik ‘s morgens kan vertrekken en ‘s avonds weer thuis raak. Met de Amazon heb ik nooit pech gehad. Daardoor heb ik er ook nooit aan gedacht om een andere kopen. Als ik vijftien jaar jonger was, zou ik het misschien nog overwegen, maar ik zal wellicht geen vijf of tien jaar meer autorijden. Nu doe ik hooguit nog zesduizend kilometer per jaar. En wie mijn auto zal overnemen als ik er niet meer ben? Geen flauw idee.’