Architect Tomaso Buzzi begon eind jaren 50 op zijn landgoed in Umbrië, in het hart van Italië, een ‘stad’ te bouwen vol mythologische verwijzingen. Welkom in La Scarzuola.
Je ziet er tempels, theaters, doolhoven, vijvers, piramides en een enorme vrouwenbuste. Maar ook een Parthenon, een Toren van Babel én een Colosseum. En de wijzers van alle klokken staan er altijd op 7 uur. La Scarzuola in Montegabbione, Umbrië, is de stenen droom van architect Tomaso Buzzi (1900-1981). Ver van de echte wereld bouwde de avant-gardearchitect er vanaf 1958 zijn esoterische levenswerk. Een jaar daarvoor had hij het kloosterdomein Monte Giove gekocht, op de plek waar volgens de overlevering 840 jaar eerder de heilige Franciscus van Assisi had gewoond, in een soort hut van moerasplanten.
Labyrinten en symbolen
Buzzi, opgegroeid in een rijke Lombardische familie, kon toen al terugblikken op een goedgevulde carrière als architect, interieurarchitect en designer. Zijn klanten kwamen vooral uit de hoge middenklasse van Milaan.
Zijn carrière was hij begonnen in de nasleep van het fascisme in Italië. Maar het was toch vooral tijdens de naoorlogse economische boom dat Buzzi een hele rist vorstelijke panden mocht creëren in zijn typische stijl.
Op zijn kloosterdomein wilde Buzzi evenwel niets wat verwees naar de ‘wereld die wordt geregeerd door economische wetten of de smaak van het moment’. Hier wilde hij een introspectief en spiritueel leven omarmen. Deze keer was hij immers zijn eigen architect, waardoor hij de avant-gardistische esthetiek helemaal kon laten varen. In plaats daarvan creëerde hij een plek vol alchemie, labyrinten en symbolen. Een spiegel van zijn eigen verbeelding.
Tempel van Eros
Buzzi stelde een architecturale bloemlezing samen in zeven theaters, gevuld met occultistische motieven en verwijzingen naar gebouwen uit het verleden. In La Scarzuola zie je onder meer verwijzingen naar de Villa Adriana, gebouwd in de tweede eeuw in de buurt van Rome, maar ook naar de nabijgelegen Villa d’Este, een meesterwerk uit de Italiaanse ‘seicento’-periode.
Naast een theater in antieke stijl trok Buzzi ook een denkbeeldige Akropolis op, waar plaats en tijd uit het verleden in elkaar lijken te vloeien. Een Parthenon staat er naast een Colosseum én een Pantheon, en ze worden alle drie gedomineerd door het silhouet van een Italiaanse klokkentoren.
De enige menselijke vorm die opduikt in het labyrint is ‘La Gigantessa’, een monumentaal beeld van een naakte vrouw met weelderige borsten, die op de plek staat die Buzzi uitkoos om zijn ‘Tempel van Eros’ op te richten. Die werd trouwens voltooid door zijn neef en huidige domeineigenaar Marco Solari.
Vierde dimensie
Ietwat verder in de tuin staat de ‘Toren van Meditatie en Eenzaamheid’, een valse ruïne met spiraalvormige openingen. ‘Ik moet die fascinatie van het onvoltooide ervaren, vergelijkbaar met die van ruïnes. Want beide geven de architectuur die vierde dimensie die wij ‘tijd’ noemen’, zo liet Buzzi optekenen.
Hij bleef tot drie jaar voor zijn dood aan zijn ultieme stad bouwen. De architect, die zich liet inspireren door Italiaanse schilders uit de achttiende eeuw, lijkt in de ruïnes het symbool te hebben gezien voor de overgang van de wereld van de levenden naar die van de doden.
Het lichaam van Buzzi ligt niet begraven in La Scarzuola, maar hij liet er wel een mausoleum voor zijn ziel optrekken. Zijn creatie, zo schreef hij, ‘vertegenwoordigt de wereld waarin ik het geluk had om te leven en te werken. Een wereld vol kunst, cultuur, wereldse zaken, elegantie, genoegens, maar ook van ondeugden, rijkdom en macht. Een wereld waarin ik evenzeer ruimte maakte voor contemplatie, studie, werk, muziek en stilte: het koninkrijk van de fantasie, van fabels, mythes, echo’s en reflecties buiten tijd en ruimte. Iedereen kan er echo’s van het verleden én hints van de toekomst vinden.’
La Scarzuola
| Waar | Montegabbione (Umbrië), Italië
| Bezoek | Volgens afspraak
| Website | lascarzuola.com
Copyright: Le Monde
