'Alsof je in de Sagrada Familia woont.' Casa Burés, het excentrieke huis in Barcelona, gebouwd door de rechterhand van Gaudi, is helemaal gerenoveerd. Maar wie een gewezen topper van FC Barcelona als buurman wil, zal zich moeten haasten.
De avond gooit een donkere sluier over Barcelona. In de elegante wijk Eixample flitsen felle lichten aan in Casa Burés. Een legertje ambachtslui is er tot een stuk in de nacht aan het werk.
Conservator en restauratrice Gisela Bosom is nog maar pas klaar met de renovatie van het Liceu, het operahuis op La Rambla, maar stopt in een vroegere speelkamer van Casa Burés nu al haar concentratie in de sprookjesachtige muurschilderingen, zoals die scène uit 'Hans en Grietje' rond een grote, gebeeldhouwde stenen haard.
Haar collega, Silvia Llobet, stelt een oude mozaïekvloer opnieuw samen, met veel geduld en één steentje per steentje. Alles bij elkaar zijn er 300.000 tegels in het gebouw, allemaal genummerd en veilig opgeborgen in plastic dozen, klaar om hun definitieve bestemming te vinden. In een ander deel van het Casa Burés staan vaklui op ladders om met grote omzichtigheid de kroonlijsten aan de hoge plafonds opnieuw tot leven te wekken.
Horrorfilms
Nog acht jaar zal het duren voor het meest iconische gebouw van Barcelona, de Sagrada Familia van architect Antoni Gaudí, eindelijk helemaal afgewerkt is. Terwijl de werken al in... 1882 aanvingen. De renovatie van Casa Burés verliep iets sneller.
Over een paar weken nemen de eerste kopers al hun intrek in hun nieuwe appartement in Casa Burés, een veel minder bekend maar bloedmooi voorbeeld van de excentrieke en buitensporige gebouwen die het Catalaanse modernisme op de wip van de 19de naar de 20ste eeuw baarde. Casa Burés werd gebouwd tussen 1900 en 1905 door Francesc Berenguer i Mestres, een medewerker van Gaudí.
De familie Burés, rijk geworden in de textielindustrie, nam er haar intrek in. De kantoren waren op de gelijkvloerse verdieping. Wonen deden ze in twee appartementen van samen duizend vierkante meter, op de eerste verdieping, die meer weg hadden van een paleis.
De appartementen op de hogere verdiepingen, die met elkaar zijn verbonden door - naar verluidt - de oudste lift in Barcelona, werden verhuurd. In die tijd nam de lift trouwens alleen mensen mee naar boven. De nieuwe eigenaars hoeven zich geen zorgen te maken: de gerestaureerde lift neemt straks ook mensen mee naar beneden.
Toen het imperium van de familie Burés in de jaren 90 onderuitging, kwam het gebouw in handen van het Catalaans parlement. Door de economische crisis die de hele wereld trof, werden de plannen om er kantoren van te maken al snel weer werden opgeborgen.
Het gebouw verlepte dan maar, zozeer dat het op een bepaald moment werd gebruikt als set voor horrorfilms. Sommige van de schatten, zoals een straatlamp in de hal die in de klauwen staat van een grote, stenen beer, werden vernield door krakers.
Vuile was
Vandaag is Casa Burés eigendom van Europa Capital, een vastgoedinvesteerder uit Londen, en de Spaanse vastgoedontwikkelaar Bonavista. De eindmeet van de renovatiewerken komt stilaan in zicht. De twee appartementen waarin de familie vroeger woonde, elk goed voor 500 vierkante meter, zijn al verkocht. Net zoals de lofts op de gelijkvloerse verdieping, met die Crittall-ramen in industriële stijl, maar ook veel naakte muren van baksteen en ijzeren zuilen.
Elf appartementen, van 120 vierkante meter met één slaapkamer tot een penthouse van 189 vierkante meter met terras van dertig vierkante meter, zijn nog te koop. Afhankelijk van de grootte schommelt de prijs tussen 1,65 en 3 miljoen euro.
In de maandelijkse algemene kosten, die worden geschat op 588 à 2.500 euro, zit het gebruik van het dakterras met verwarmd zwembad van 18 meter, het binnenzwembad van 24 meter in de kelder en bijbehorende fitnessruimte en wijnkelder.
Er zijn ook een professionele keuken en een eetruimte die de bewoners kunnen gebruiken voor privé-evenementen. Tot slot is er een grote wasruimte, opdat de vuile was niet moet blijven rondslingeren in de appartementen.
Keuken van aluminium
'Casa Burés is een van de mooiste voorbeelden van de modernistische architectuur in Barcelona', zegt Marcus Donaldson, partner bij Bonavista. 'Sinds 1979 is het gebouw gecatalogiseerd als erfgoed. We zijn er ons zeer goed van bewust dat we nooit nog zo een fantastisch gebouw zullen kunnen restaureren. Tenzij iemand beslist om La Pedrera of Casa Batlló te verkopen', zegt Donaldson, verwijzend naar twee wereldberoemde, toeristische trekpleisters op de nabije Paseo de Gracia.
Zoals veel 19de-eeuwse schatten van Barcelona werd veel originele opsmuk uit Casa Burés weggenomen, of in de jaren 60 en 70 gewoonweg... overschilderd. Tijdens de renovatiewerken ontdekten de ambachtslui dan ook verrassende dingen.
Zo zijn de twee vroegere woonvertrekken van de familie Burés een feest voor minnaars van decadent modernistisch design. Er zijn marmeren zuilen met details in bladgoud, maar ook steengravures, sierlijk geschilderde muren en plafonds, gecompliceerd inlegwerk en mozaïekvloeren. Hier en daar is er ook een vleugje moderniteit, zoals een champagnekleurige keuken van Bulthaup, gemaakt van geanodiseerd aluminium, in wat ooit de biljartkamer van de familie Burés was.
Overal in het gebouw staan symbolen van de natuur, zoals in hout en steen gebeeldhouwde, dierlijke waterspuwers. Ook de Catalaanse landschilderingen op de plafonds en de kleurrijke taferelen, geëtst in gebrandschilderd glas zijn betoverend.
Als je langs de koetspoort naar binnenstapt, wordt je blik automatisch naar boven getrokken, naar het caleidoscopische, glazen plafond. 'Dat was het meest gecompliceerde deel van de renovatie. Het glas werd stuk voor stuk weggenomen, hersteld en voorzichtig teruggeplaatst.'
FC Barcelona
Gelukkig voor de nieuwe eigenaars van Casa Burés heeft het geen 144 jaar geduurd om hun woning af te werken.
De nieuwe eigenaars komen uit de States, het Midden-Oosten, Argentinië, Spanje en - jawel - België. Er was ook een Brit geïnteresseerd in het penthouse met cirkelvormige kamers in de toren. Maar een of ander referendum in zijn land deed hem afhaken...
Voetballer Isaac Cuenca - ooit nog bij FC Barcelona aan de slag - neemt straks wél zijn intrek in een penthouse en kocht tegelijk een tweede appartement dat hij wil verhuren. 'Daar moet ik wonen, dacht ik toen ik het gebouw zag', zegt hij. 'Het is als in de Sagrada Familia wonen, maar dan met een luxe-interieur.' En voor de nieuwe eigenaars van Casa Burés heeft het geen 144 jaar geduurd om hun nieuwe woning af te werken.