Architect Vincent Van Duysen over het leven op het puntje van zijn zeldzame ‘De Lanux’-stoel: gelukkige mensen, twintig minuten meditatie en fotografie als plan B.
Vincent Van Duysen
- Architect en designer.
- Creatief directeur van het Italiaanse Molteni&C.
- Nieuwe monografie.
Wat is de stoel van je leven?
‘Dit paar fauteuils van Elizabeth Eyre de Lanux (1894-1996), een Amerikaanse artieste, schrijfster en designer die in 1919 naar Parijs verhuisde. Hoewel ze vooral bekend is van haar geometrische tapijten, werden haar vooruitstrevende meubels indertijd tentoongesteld naast ontwerpen van Jean-Michel Frank en Eileen Gray. Ik kocht dit zeldzame paar stoelen via Sotheby’s. Ik schuif ze bij in de zithoek, als er plaats te kort is voor mijn gasten. Aan mijn eettafel staan veel minder gesofisticeerde stoelen: simpele boerenkrukjes, zonder rugleuning. Ze verplichten de mensen om recht te zitten. Dat is niet alleen goed voor de core stability, maar ook voor de interactie aan tafel.’
Voor wie houd je je stoel warm?
‘Ik heb het voorrecht om te mogen samenwerken met een fantastisch team, samen met mijn vennoot Kristof Geldmeyer. Dankzij hem is de opvolging verzekerd. Toen Dries Van Noten onlangs op zijn 65ste zijn afscheid van de mode aankondigde, deed me dat toch even stilstaan. Ik ben 62 en 40 jaar actief als architect. Ik ben op een leeftijd gekomen waarop ik het wat rustiger aan zou kunnen doen. Maar we bouwen het kantoor nog volop uit, er werken momenteel veertig mensen. We doen realisaties in alle hoeken van de wereld en die projecten worden almaar complexer en grootschaliger. Ik heb het gevoel dat ik op het toppunt van mijn carrière sta. Al waak ik erover dat de projecten altijd over kwaliteit moeten blijven gaan, niet over kwantiteit. Ik wil met gelukkige mensen werken, zowel mijn klanten als mijn medewerkers.’
Waarvan viel je recent van je stoel?
‘Toen een dierbare vriend veel te jong stierf. Ik was nog bij hem de dag ervoor om afscheid te nemen. Het verlies kwam hard binnen, zeker omdat mijn moeder ook onlangs stierf. Stress kun je kanaliseren door te sporten of je werk beter te delegeren. Maar verdriet kun je niet uitbesteden. Je moet er zelf door.’
Wie verdient een leerstoel?
‘Mijn ouders. Ze hebben mij op een klassieke, conservatieve manier opgevoed, met beide voeten op de grond. Ik koester de waarden die ze mij hebben bijgebracht: respect, dankbaarheid, eerlijkheid. Maar ze brachten mij ook van jongs af in contact met kunst en fotografie. Als ik geen architect was geworden, was ik nu fotograaf.’
Wat doe je als je ergens mee zit?
‘Ik ben positief ingesteld. Ook op moeilijkere momenten probeer ik het positieve terug te vinden. ‘Creativity is my longevity’ is mijn leuze geworden. Ik trek me op aan creativiteit en aan de samenwerking met mijn team. Maar ook aan Jonathan, mijn coach, zowel op fysiek als mentaal vlak.’
Kun je goed stilzitten?
‘Ik was een hyperactief kind. Maar door mijn drukke leven en door ouder te worden, zoek ik meer dan ooit naar rust. Die vind ik door aan introspectie te doen, te mediteren, door creatief te zijn. Ik verplicht mezelf om elke ochtend twintig minuten aan transcendente meditatie te doen, voordat ik aan mijn dag begin. Daarom zijn mijn huizen ook zo belangrijk: het zijn serene plekken waar ik me kan terugtrekken. Huiselijke rust vormt een tegenwicht tegen het hectische leven daarbuiten. Toen ik vroeger in het buitenland opdrachten had, ging ik in mijn vrije tijd galeries aflopen of nieuwe plekken opzoeken. Nu trek ik me liever terug op mijn hotelkamer. In het rood gaan, wil ik niet meer.’
Bio van een stoel
De Lanux
- Elizabeth Eyre de Lanux (1894-1996) is een Amerikaanse designer, die vanaf 1918 in Parijs naam maakte met haar ontwerpen in innovatieve materialen zoals linoleum en glas.
- Dit paar stoelen is ontworpen rond 1930 en uitgevoerd in ebbenhout en gevlochten stro.
- De ontwerpster – haar bijnaam was ‘de amazone van de art deco’ – zat in de entourage van Man Ray, Francis Picabia, Constantin Brânçusi en vele andere modernisten.
Voor wie houd je een stoel vrij tijdens je droomdiner?
‘Voor creatief directeur Beda Achermann en fotograaf François Halard: het duo met wie ik zeer nauw samenwerkte voor mijn nieuwste boek ‘Vincent Van Duysen: Private’. Achermann is ook de artdirector van het boek ‘Molteni Mondo, An Italian Design History’, over het verleden, heden en de toekomst van het Italiaanse designmerk waarvan ik creatief directeur ben.’
‘Achermann maakte van ‘Vincent Van Duysen: Private’ mijn meest introspectieve publicatie ooit, met intimistische beelden van mijn woningen in Antwerpen en Portugal. Fotograaf Halard keek echt binnen in mijn ziel, want het boek typeert me zoals bijna niemand me kent. De meesten categoriseren me als ‘een koele minimalist’, maar eigenlijk ben ik een warm persoon, die houdt van sobere schoonheid. In het boek voel je het menselijke aspect van mijn architectuur meer dan ooit. Ik ben een empathisch, medelevend en genereus persoon. Als architect bouwen we geen plekken voor onszelf, maar voor mensen.’
‘Vincent Van Duysen: Private’ en ‘Molteni Mondo, An Italian Design History’, Rizzoli New York.
