Château YouTube: hoe je met een YouTube-kanaal een kasteel kan renoveren

Na die met sarcasme doorspekte intro gaan Mayrhofer en zijn partner Anna Bewley aan de slag. Ze polijsten een antiek bad, stofferen het hoofdeinde van een bed en tussendoor onderhouden ze ook nog de gigantische tuin van hun achttiende-eeuws kasteel. De YouTube-video in kwestie heet toepasselijk en in lijn met hun karakteristieke gevoel voor humor: ‘How to burn out in 370 easy steps’. Of ze hun strakke deadline halen, ontdek je pas in de volgende video. Die heet gelukkig ‘We finally made it!’.

Dat hoge DIY-gehalte is typisch voor het kanaal ‘How to renovate a chateau (without killing your partner)’. ‘Dat was nochtans niet echt ons plan’, zegt Mayrhofer. ‘Toen we van onze woning in Parijs naar dit achttiende-eeuws kasteel verhuisden, wisten we dat we zelf een beetje de handen uit de mouwen zouden moeten steken, maar we hadden genoeg budget voorzien om een aannemer aan te werven.’

Jammer genoeg verliep niet alles volgens plan. ‘We kregen van de bank uiteindelijk een kleinere lening dan verwacht én we moesten een hoger bod doen om het kasteel te kopen. Het was een enorm stresserende periode. We dachten dat we het niet zouden halen. Maar uiteindelijk konden we Château Le Fleur toch kopen, mét alle bijgebouwen’, vertelt Mayrhofer.

Dus moesten de twee noodgedwongen een hele rist nieuwe skills aanleren. Van sanitair tot elektriciteit over interieur, het hele kasteel moest een 21ste-eeuwse update krijgen. Mayr­hofer was voordien documentairemaker en regisseur, zijn kortfilm ‘Königsberg’ werd zelfs geselecteerd voor het Filmfestival van Cannes. Maar hij moest zich omscholen tot elektricien en loodgieter (of ‘waste pipe-manager’ zoals hij zichzelf graag omschrijft) en legde zelf alle afvoerleidingen aan.

‘Ik vond renoveren altijd al leuk’, vertelt hij. ‘Maar door mijn drukke job bleef dat een zijproject. Mijn eerste appartement in Parijs lapte ik helemaal zelf op. Daarna renoveerde ik met Anna nog twee andere woningen. Voor die twee laatste kregen we wel hulp van een aannemer.’

Bewley, die in Parijs als textielontwerpster bij Balmain werkte, ontpopte zich in Château Le Fleur ook als manusje-van-alles. ‘Ik had nooit verwacht dat ik hier zo creatief zou kunnen zijn. Dat was een fijne verrassing’, vertelt ze in een video. Je kunt in de video ‘Make your own luxury wallpaper’ volgen hoe ze ook haar eigen behangpapier ontwerpt met linoleumsnede. Met engelengeduld kerft ze een delicaat bloemenpatroon uit, dat ze daarna op rollen behangpapier drukt. Evengoed beschildert ze tegels, maakt ze fresco’s en herstoffeert ze vintage zetels.

‘Tijdens de pandemie zijn we onze renovaties beginnen te filmen’, vertelt Mayrhofer over de start van hun YouTube-kanaal. ‘Ik was geïnspireerd door mensen die zeilboten renoveerden. Het fenomeen ‘Château YouTube’ bestond toen nog niet. We zagen de video’s puur als reclame. We hoopten dat mensen onze video’s zouden bekijken en dan na de lockdown bij ons zouden komen logeren. Dat is gelukt, tachtig procent van onze logees zijn viewers.’

Intussen halen ze uit hun YouTube-avontuur zelfs extra inkomsten, dankzij het crowdfundingplatform Patreon. ‘Dat hadden we totaal niet verwacht’, zegt Mayrhofer. ‘Mensen kunnen zich abonneren op ons Patreon-profiel voor een maandelijks bedrag tussen 5 en 95 euro. In ruil daarvoor krijgen ze toegang tot exclusieve content. Intussen hebben ze al zo’n 1.400 sponsors.’

Het platform is vergelijkbaar met het bekendere OnlyFans, waarop je vooral ‘not safe for work’-content terugvindt. Maar in plaats van pikante foto’s krijgen de Patreon-abonnees van ‘How to renovate a chateau’ toegang tot extra video’s, gesigneerde vintage postkaarten van het kasteel of samples van Bewleys zelfontworpen behangpapier.

‘Dankzij YouTube kunnen we nu niet alleen onze gastenkamers renoveren, maar ook de bijgebouwen rond het château’, vertelt Mayr­hofer. In enkele video’s kun je al een kijkje nemen in de oude calvadosdistilleerderij en de voormalige schuren en stallen, die er nog erbarmelijk bij liggen. Ze plannen volgend jaar grootschalige renovaties. Waarin Bewley en Mayrhofer al die vervallen gebouwen zullen transformeren, zullen we ontdekken in toekomstige YouTube-video’s.

‘Een markies, nog een markies, nog een markies en… Carla Bruni?’ Ian Figueira kijkt verbaasd op als hij op een beeld van het Franse supermodel botst tussen de portretten van de voormalige eigenaars van het kasteel. ‘Ze was goed bevriend met mijn oom’, weet zijn partner Daphné Reckert, ‘en kwam hier vroeger vaak op bezoek. Later werd ze de first lady van Frankrijk, dus ze past toch een beetje in het rijtje.’

Reckert en Figueira houden een grote schoonmaak op de eerste verdieping van hun château. Talloze glas-in-loodramen die Reckerts grootvader verzamelde, oude kandelaars en antieke meubels die al dan niet uit elkaar vallen, vliegen de kamer uit om plaats te maken voor hun toekomstige kantoren. ‘We zouden op het plafond misschien een mooi wolkenfresco kunnen maken, zoals in het kasteel van Fontainebleau?’ vraagt Reckert met grote ogen aan Figueira. De Amerikaanse ex-militair is behalve videomaker en hogedrukreinigerexpert blijkbaar ook een begiftigd schilder. ‘Ik kan proberen’, glimlacht hij.

Het Château de Lésigny, op een halfuurtje van Parijs, heeft een rijke geschiedenis. De renaissanceparel werd gebouwd in 1508 op de ruïnes van een middeleeuws fort. Door de eeuwen heen verbleven er nobele figuren als Leo­nardo da Vinci, Catharina en Maria de’ Medici, Lodewijk XIII en Anna van Oostenrijk. Nu is het de beurt aan Reckert en Figueira. Via hun YouTube-kanaal ‘The Beau Chateau’ gunnen ze ook de rest van de wereld een kijkje in het kasteel.

‘Ik erfde het Château de Lésigny in 2020 van mijn grootvader’, vertelt Reckert. ‘Hij was een selfmade man, die fortuin had gemaakt in de reisindustrie. Toen hij met pensioen ging, in 1981, kocht hij het kasteel. Hij begreep echter snel dat het niet betaalbaar was om erin te wonen. Dus nam hij zijn intrek in een van de bijgebouwen en begon het kasteel te verhuren aan filmstudio’s en voor privé-evenementen.’

Reckert vreesde dat ze de erfbelasting voor het kasteel nooit zou kunnen betalen. ‘Ik was ervan overtuigd dat ik het kasteel zou verliezen’, vertelt ze. ‘2020 was voor ons een desastreus jaar, maar in 2021 konden we met heel veel voorzorgsmaatregelen toch veel uitgestelde trouwfeesten laten plaatsvinden. Vaak en petit comité en buiten. Maar zo waren we toch het hele jaar volgeboekt.’

‘Door covid kon ik niemand in dienst nemen, dus moest ik het alleen zien te rooien. Ik was marketingdirecteur, eventmanager, overzag alle sales, en moest ook nog eens de gebroken ramen herstellen en de gigantische tuin onderhouden.’

Het koppel verhuurt het kasteel vooral voor trouwfeesten en evenementen. ‘Maar hier worden ook veel films, videoclips en documentaires gedraaid’, vertelt Reckert. ‘Onder meer de reeks ‘Versailles’ van Canal+ en de BBC. ‘Eigenlijk zijn de meeste series en documentaires over Versailles bij ons gefilmd, door de grote gelijkenissen tussen de twee kastelen. Binnenkort verschijnt een nieuwe reeks ‘Marie-Antoinette’. De eerste aflevering daarvan is helemaal bij ons gefilmd.’

En zo werd 2021 een recordjaar: Reckert verdiende genoeg om de erfbelasting te betalen. ‘En toen de coronapandemie wat ging liggen, kon Ian eindelijk van de VS naar Europa komen’, zegt Reckert.

Na hun helse jaar beginnen de twee Californiërs aan de renovatie van het kasteel. Veel grote ruimtes in het château zijn door de jaren al meermaals vernieuwd en nog in goede staat. De grote zaal barst van de renaissancegrandeur. ‘Dit jaar organiseerden we tijdens het trouwseizoen meer dan zeventig feesten’, vertelt Reckert niet zonder trots. Het zijn vooral de kleine hoekjes en ruimtes die een stevige make-over kunnen gebruiken. Ze gaat een stoffige kamer binnen: ‘Hier willen we bijvoorbeeld een soort crèche maken, zodat ouders zich op de evenementen in het kasteel kunnen uitleven zonder zich zorgen te moeten maken over hun kids.’

Dat hele proces leggen ze vast op YouTube. Wie op zoek is naar klassieke kasteelpracht en -praal is hier op de juiste plek. Trage droneshots van het magnifieke renaissancekasteel en de omliggende 54 hectare natuurgebied worden afgewisseld met mooie detailbeelden van het marmer- en houtwerk in het kasteel zelf.

‘Ik dacht dat we met de eerste video in mei zo’n honderd views zouden halen’, zegt Figueira. ‘Na één week hadden we er 10.000. Nu, vijf maanden later, zitten we aan 145.000. Compleet onverwacht.’

‘Van bij het begin vroegen mensen ook of ze ons konden steunen via een Patreon-kanaal’, aldus Reckert. ‘We waren eerst wat terughoudend, maar hebben toch besloten een profiel aan te maken. Intussen hebben we dertig abonnees, die verrassend gul zijn. Velen geven zelfs meer dan honderd euro per maand.’

Overnachten kun je niet in het Château de Lésigny, maar daar willen de twee kasteeleigenaars in de toekomst verandering in brengen. ‘Veel van de bijgebouwen verkeren in verschrikkelijk slechte staat. We zouden ze graag zo snel mogelijk vernieuwen en enkele transformeren tot gasten- of hotelkamers. Dat staat hoog op onze prioriteitenlijst, want we krijgen ontzettend veel aanvragen van vrijwilligers die willen bijspringen. Dat is bijzonder leuk, maar momenteel kunnen we ze nog nergens te slapen leggen.’

Château de Lalande zou de perfecte setting zijn voor een nieuwe verfilming van ‘Les Liai­sons Dangereuses’. Het interieur is kleurrijk en bombastisch en staat tjokvol achttiende- en negentiende-eeuwse meubels. De geheime deuren en gangen in en om de verschillende slaapkamers lenen zich perfect tot romantische escapades.

De avonturen die zich afspelen in het kasteel zijn minder schandalig dan die in de Franse briefroman, maar zeker niet zonder intriges en vuurwerk. De Britse Stephanie Jarvis, die het kasteel in 2004 met haar beste vriend Nic kocht, legt alles vast in haar YouTube-kanaal ‘The Chateau Diaries’.

‘Mijn volgers kijken niet per se voor de renovatie van het kasteel, maar voor de mensen die hier samenleven en voor de community’, vertelt Jarvis. Haar kanaal gaat inderdaad over de mensen die ze rondom zich heeft verzameld: van de tuiniers over de schrijnwerkers tot de chefs én de gasten die komen voor de spetterende diners en feestjes.

Die gasten, die in een van de zeven kamers kunnen verblijven, zijn nu uitsluitend YouTube-fans. ‘We zitten niet meer op booking.com of andere boekingssites’, vertelt Jarvis. Is het niet vreemd dat de gasten haar al zo goed kennen via YouTube? ‘Integendeel, het is heerlijk! Er valt een barrière weg. Mensen zijn veel opener. Alle gasten hebben ook iets gemeenschappelijks, daardoor is het veel gemakkelijker om een band op te bouwen. Na elk weekend hebben alle gasten in het kasteel een WhatsApp-groepje, waardoor ze in contact blijven met elkaar. Dat was vroeger nooit het geval. Toen deden al onze logees gewoon hun eigen ding.’

In de intussen meer dan 320 vlogs geeft Jarvis haar hart en ziel bloot. Zo praat ze openlijk over het verlies van haar vader enkele jaren geleden en hoe moeilijk dat voor haar was. Maar ze deelt ook mooie momenten. Zo geeft Jarvis in de video ‘My boyfriend revealed’ toe dat ze eerst niet zeker was of ze haar liefdesleven wel wilde delen. Jarvis is immers 21 jaar ouder dan haar vriend Philip Janssen, een theater- en musicalacteur uit Maastricht. ‘Een oudere vrouw die iets begint met een jongere man? Dan beginnen veel mensen algauw hun wenkbrauwen te fronsen. Maar wij zijn heel gelukkig en onze families zijn heel blij voor ons.’

Het levert inderdaad de komisch getitelde video ‘My 80 year old French mother meets my 25 year old boyfriend’ op. ‘Wat vind je van mij en Philip?’, vraagt Jarvis aan haar moeder tijdens het diner. ‘I’m delighted’, antwoordt die tweede heel gewoontjes.

Dankzij het succes van Jarvis’ vlogs kan ze haar kasteel eindelijk renoveren op de schaal die ze wil. ‘Dankzij YouTube kan ik de kasteelvrouw zijn die ik altijd al wilde zijn.’

‘Vooral de financiële steun door het crowdfunding­kanaal Patreon is overweldigend’, aldus Jarvis. Op aanraden van enkele abonnees opende ik vlak voor de lockdown in 2020 een Patreon-account’, zegt ze. ‘Met de bed-and-breakfast kwam ik destijds net rond, maar in maart 2020 zag ik al mijn reservaties, en dus mijn inkomen voor het komende jaar in rook opgaan. De eerste maand zamelde ik via Patreon zo’n 200 euro in. Deze maand haalden we een recordbedrag op van 35.000 euro. Dat gaat allemaal naar een aparte vennootschap en wordt uitsluitend gebruikt voor de renovaties van het kasteel en voor de mensen die hier aan de slag zijn.’

Jarvis kocht het kasteel in 2004, toen ze… amper 29 was. ‘Na mijn studies Engels aan Oxford University en opera aan Trinity College in Londen stond ik voor de keuze: ofwel audities doen in het operacircuit, ofwel me in een château-avontuur smijten. Ik twijfelde geen moment. Ik had net helemaal zelf een appartement in hartje Londen opgeknapt en wilde dat verkopen om aan een nieuw renovatieproject te beginnen. Mijn beste vriend Nic stelde voor om zijn appartement ook van de hand te doen, zodat we samen een groter appartement met terras in Londen konden renoveren.’

‘Toen we beseften dat we voor dezelfde prijs in Frankrijk een kasteel konden kopen, hebben we die sprong gewaagd. Ik droomde al sinds mijn kindertijd van een kasteel en heb die droom nooit losgelaten. Mijn toenmalige vriendje Michael Potts had niet het geld om mee in dit avontuur te investeren. Maar jaren later, toen we al uit elkaar waren, is hij toch mede-eigenaar van het kasteel geworden.’

Het Château de Lalande heeft een hele rist vleugels uit verschillende tijdperken. Over de eeuwen heen hebben zowat alle kasteeleigenaars hun stempel op het eigendom gedrukt. Exact wat Jarvis nu ook doet. Op het binnenplein liet ze bijvoorbeeld een fontein installeren. Een geschenk van haar vader, die tot zijn overlijden ook het kasteel hielp renoveren. ‘Ik durf te beweren dat het binnenplein er in al die eeuwen nooit beter heeft uitgezien’, vertelt ze glimlachend in de vlog ‘16 years in 16 minutes – the renovation of our chateau courtyard.’

‘De volgende grote projecten zijn het renoveren van de oude kapel naast het kasteel en het herstellen van het grote meer dat zich achter het kasteel bevindt, maar intussen droog staat’, zegt Jarvis. ‘De vergunningen daarvoor zijn bijna rond.’

Over tien jaar hoopt Jarvis nog altijd op Lalande te zijn. ‘Een kasteel is nooit af, er zijn altijd nieuwe projecten. We hopen nog meer historische gebouwen uit de omgeving te kunnen restaureren.’