Welkom in de woning van Bert Vandenberghe, verzamelaar van 'Muscle Cars'.
Welkom in de woning van Bert Vandenberghe, verzamelaar van 'Muscle Cars'.
© Tim Van de Velde

Binnenkijken in een modernistische villa vol technische snufjes

De Fallingwater-villa van Frank Lloyd Wright en het Amerikaanse modernisme van Richard Neutra, dat was de inspiratie voor deze L-woning. Naast het gezin van ICT-ingenieur Bert Vandenberghe wonen er vijf robots en een heleboel verborgen gadgets.

Met welke briefing stapten jullie naar de architecten?

BERT VANDENBERGHE. ‘We wilden vooral een iconisch huis dat, net als de Fallingwater-villa van Frank Lloyd Wright, zo zuiver en tijdloos mogelijk is. Liever geen woning die uitschreeuwt in welke periode ze gebouwd is. Govaert & Vanhoutte Architects tekenden een langwerpige L-vormige woning, die gesloten is aan de straatkant, maar volledig transparant is richting zuidgerichte tuin. Ja, er is veel glas, maar luifels en vloerkoeling creëren ’s zomers een aangenaam binnenklimaat.'

Advertentie
Advertentie

'Twee patio’s trekken mooi noorderlicht binnen in onze woon- en slaapkamer, zonder dat we privacy kwijt zijn. Toen we hier vorige winter voor het eerst Kerstmis vierden, stond in de ene patio een kerstboom met zesduizend lampjes in. Binnenkort komt er een sculptuur, geïnspireerd op onze Dalmatiër. Hij is allergisch voor menselijke huidschilfers, daarom blijft hij het liefst buiten.'

‘We hebben een robotstofzuiger, dweilrobot, glasrobot, zwembadrobot en grasmaairobot.’
Bert Vandenberghe

'Zelfs daar hebben de architecten aan gedacht: zijn hondenhok en voederbak zijn weggewerkt achter een houten buitendeur. Govaert & Vanhoutte haalden voor deze woning ook inspiratie uit het Californische modernisme, meer bepaald het Kaufmann House van Richard Neutra. Dat strookt perfect met mijn passie voor Amerikaanse ‘muscle cars’: ik heb een Chevrolet Corvette uit 1969 en een Dodge Challenger.’

© Tim Van de Velde

Was bouwen met Govaert & Vanhoutte een beproefde formule?

‘We woonden vijftien jaar in Rumbeke in een herenhuis uit de jaren dertig dat eerder als juwelierszaak en bankkantoor had dienstgedaan. Er zat zelfs nog een balie met gewapend glas in. Eigenlijk wilden we niet verhuizen. Maar we droomden wel stiekem van wonen op een rustiger plek. Toen we in 2015 met ons softwarebedrijf Skyline Communications al voor de tweede maal een kantoor bouwden met Govaert & Vanhoutte, begon het te kriebelen om ook met hen te werken voor onze privéwoning.'

© Tim Van de Velde
Advertentie
Advertentie
© Tim Van de Velde

'Toen we toevallig een mooi stuk grond te koop vonden in een rustige wijk besloten we hun de opdracht te geven. Het vrijstaande landhuis dat hier stond, was zo verouderd dat we het niet wilden verbouwen. Een onderhoudsvriendelijk huis met hoge plafonds dat praktisch ingericht is: dat waren onze belangrijkste vereisten.'

'En hoe cru het klinkt, alles moest al rekening houden met onze oude dag: de masterbedroom bevindt zich beneden en de deuropeningen zijn overal breed genoeg voor een rolstoel. De kinderen slapen wel boven in een houten box op het dak. Die vleugel is afsluitbaar met een veiligheidsdeur. Net zoals bij de juwelier waar we vroeger woonden.’

De architecten hielden hun materialenpalet bewust beperkt.
De architecten hielden hun materialenpalet bewust beperkt.
© Tim Van de Velde

Je bent een ICT-ingenieur die software ontwikkelt. Is jullie huis een testcase voor technologische snufjes?

'Het huis perfect met mijn passie voor Amerikaanse ‘muscle cars’: ik heb een Chevrolet Corvette uit 1969 en een Dodge Challenger.’
Bert Vandenberghe

‘Er is wel een en ander ingewerkt, ja. Zoals Google Home, een Sonos-geluidssysteem, een Ubiquiti-netwerk met acht camera’s voor bewaking boven op het alarmsysteem en KNX-gekoppelde domotica. Bovendien hebben we vijf robots die helpen in het huishouden: een robotstofzuiger, dweilrobot, glasrobot, zwembadrobot en grasmaaierrobot. Alles is geconnecteerd en mobiel vanaf afstand te besturen.'

© Tim Van de Velde

'Omdat de architecten zo weinig mogelijk lelijke sensoren of detectoren in het zicht wilden, kozen zij mee de minst opvallende modellen. Als ingenieur hou ik van techniek en wiskunde. De manier waarop de architecten alle details tot op de millimeter deden kloppen, zodat de lijnen en zichtassen perfect doorlopen: dat vind ik fenomenaal. Ze tekenden alles zo detaillistisch uit dat de aannemers geen ruimte hadden om te improviseren.'

© Tim Van de Velde

'Kasten en bergruimtes zijn overal weggewerkt in vlakke wanden, zodat ons huis een loepzuivere sculptuur is van volumes en vlakken. De architecten hielden hun materialenpalet daarom ook bewust beperkt. Een witte gietvloer in polyurethaan, aluminium ramen, zichtbeton, parket en maatwerk in eik, buitenschrijnwerk in afrormosia en een keuken in dekton: meer is het niet. En opdat zelfs het losse meubilair hier zou passen, ontwierpen Govaert & Vanhoutte ook onze keuken- en bureautafels. Zo past alles in het plaatje.’

De eettafel is het kloppende hart van de gezinswoning. Je hebt er uitzicht op de keuken, de zithoek en het zwembad.
De eettafel is het kloppende hart van de gezinswoning. Je hebt er uitzicht op de keuken, de zithoek en het zwembad.
© Tim Van de Velde

Wat is jullie lievelingsplek?

'Tijdens de lockdown waren we blij dat we een huis hadden waarvan je zo’n vakantiegevoel krijgt.’
Bert Vandenberghe

‘Het eerste idee was om het zwembad buiten aan te leggen. Maar met ons klimaat kun je daar te weinig optimaal van genieten. Dus schoven Govaert & Vanhoutte een zwembadvolume onder de leefvleugel. Het eerste wat ik ’s morgens doe rond 5.45 uur is tien minuten baantjes trekken. Dat is mijn dagelijks ochtendritueel vóór ik naar kantoor ga. Het zwembad heeft een spanplafond, zodat de akoestiek er aangenaam is. De speakers zitten er netjes achter verstopt.'

© Tim Van de Velde

'Architecturaal is het zwembad een beauty. Ik kan echt genieten van de manier waarop het water naadloos overloopt in de vloer. En hoe de witte steunpilaren perfect uitgelijnd zijn met het bassin en de zwarte raamprofielen. Natuurlijk is een zwembad geen basisbehoefte. Maar tijdens de lockdown waren we toch blij dat we een huis hadden waarvan je zo’n vakantiegevoel krijgt.’

 Het zwembad heeft een spanplafond, zodat de akoestiek er aangenaam is.
Het zwembad heeft een spanplafond, zodat de akoestiek er aangenaam is.
© Tim Van de Velde

Jullie wonen hier een jaar. Wat zou je nu anders doen?

  ‘Eerlijk gezegd: niets. Het huis is ruim, maar je loopt hier toch niet verloren. Het is op mensenmaat ontworpen. De eettafel is het kloppende hart van onze woning. Je hebt er uitzicht op de keuken, de zithoek en het zwembad. Aan een kant zitten we te eten, aan de andere kant maken de kinderen hun knutsel- of huiswerk. En ik zit er ’s avonds vaak nog wat mails te beantwoorden.’

Advertentie