De Belgische ex-vastgoedontwikkelaar Peter Galliaert kocht het afgelopen anderhalf jaar niet één, maar twee bijzondere modernistische woningen: eentje van Paul Rudolph bij Sotheby's en een ander van Richard Neutra in Los Angeles. Een rondleiding.
Frank Sinatra zong niet alleen ‘New York, New York’. In ‘L.A. is my lady’ croont hij ‘I brought her my wildest of dreams and she came up with the answer.’ Het is het lijflied van Peter Galliaert, de ex-projectontwikkelaar van Vooruitzicht. ‘Los Angeles is my city of lights and angels’, zegt hij. Tweeëntwintig jaar lang woonde Galliaert in The Standard Hotel West Hollywood. Kamer 322 was zijn thuishonk, met uitzicht op Los Angeles en Sunset Boulevard.
‘Helaas is dat sprookje definitief voorbij. Het tofste hotel ter wereld, het geesteskind van de Amerikaanse zakenman en hotelier André Balazs, is niet meer’, zegt hij. Officieel is The Standard gesloten door covid, officieus omdat de nieuwe Spaanse eigenaars de huur niet langer konden betalen. ‘Ik zal de fantastische service, de coole poolparty’s en de woensdagse ‘Desert Nights’ met livemuziek enorm missen’, zegt hij via Zoom. ‘Dit was geen vijfsterrenhotel, maar een flagrant coole plek met een fantastische vibe.’
Paul Rudolph
Galliaert staat gelukkig niet op straat. Alsof hij de bui zag hangen, kocht hij het afgelopen anderhalf jaar niet één, maar twee bijzondere modernistische woningen. En hij wil er - op zijn manier - een vibe à la The Standard rond creëren. ‘In december 2019 kocht ik bij Sotheby’s het Walker Guest House van architect Paul Rudolph (1918-1997).
Het 'Walker Guest House' van Paul Rudolph
Ik beschouw het als een sculptuur en modernistisch pied-à-terre tegelijk. Het vakantiehuis stond in Florida, maar daar wil ik niet wonen. Dus is het houten paviljoen ter plekke in twee stukken gezaagd, in vijf vrachtwagens vervoerd en in een depot in Palm Springs opgeslagen. In afwachting van een nieuwe bestemming, waar ik het opnieuw wil opbouwen.’
Mijn boon voor Los Angeles heeft me veel gekost in mijn leven, onder meer een paar relaties.Peter Galliaert
Intussen kwam onverwachts nog een ander architectuuricoon op zijn pad. Ik kocht in september een modernistisch huis van Richard Neutra in Crestwood Hills. Vlak bij het Getty Museum en op 10 minuten van het Eames House. Mijn woning ligt boven op de heuvel, maar Venice Beach en Beverly Hills liggen maar op 20 minuten rijden. Zal ik je even een rondleiding geven?’
Richard Neutra
Via Zoom wandelen we in en rond de Sale Residence, gebouwd voor Elsa en Robert Sale in 1960. Het is een van de minder bekende woningen van Richard Neutra (1892-1970): de Oostenrijkse architect die in 1923 naar de VS emigreerde om er modernistische pareltjes te bouwen aan de westkust. Het uitzicht op Sunset Boulevard mag Galliaert dan kwijt zijn, hier, boven op de heuvel zijn zijn ‘sunsets’ minstens even spectaculair.
‘Ik heb het laatste huis in de rij. Van hieruit zie ik tegelijk de bergen en de oceaan in Malibu. Zelfs vanuit mijn bed heb ik dat uitzicht: Neutra voorzag spiegels op de perfecte plek. Toen ik hier voor het eerst binnenstapte in september 2020, leek het alsof het huis voor mij gebouwd was. Ik voelde meteen de goeie vibes en de spirit errond.’
‘In de hellende tuin komen nog sculpturen van Richard Long, Bernd Lohaus, Aaron Curry, Tatiana Trouvé, Franz West, Kathryn Andrews en Lawrence Weiner’, vertelt hij vanaf zijn terras, waar hij – na covid – yogalessen wil organiseren. ‘Ik heb recent een Airstream-caravan gekocht die ik graag beneden in de tuin zou plaatsen. Niet om te verhuren op Airbnb, maar voor vrienden op bezoek. Ik zal ook een kampeerunit van kunstenares Andrea Zittel installeren.'
'Elders in de tuin komt nog een paviljoen van Jupe, een hightech glampingtent die dit jaar voorgesteld zou worden op Desert X, het kunstenfestival in de Coachella-vallei waarvan ik erg hou. De tuin wordt binnenkort aangepakt door Ivette Soler Gardens, de landschapsarchitecten die ook voor uitgever Benedikt Taschen werkten in Los Angeles. Ze zullen een natuurlijk landschap creëren, geen showtuin met Hollywoodallures.’
Case Study Houses
‘Los Angeles has more horizons than any other place. Look beyond the glitz and glamour of Hollywood and a wild excitement of intense dreams opens up’, zei filmregisseur Werner Herzog. Galliaert kon er inderdaad zijn American dream realiseren. ‘Ik heb altijd in Californië willen wonen’, zegt hij.
‘Op mijn twintigste kwam ik hier studeren. Ik deed een MBA aan de Claremont Colleges in Los Angeles en volgde een opleiding aan de University of California. Mijn boon voor Los Angeles heeft me veel gekost in mijn leven, onder meer een paar relaties. Maar als je één deur sluit, opent er vanzelf een andere. Toen ik in 2003 mijn aandelen bij Vooruitzicht verkocht en uit het bedrijf stapte, kocht ik me eerst een appartement in New York. Maar eigenlijk beviel de levenskwaliteit van Los Angeles me meer.'
'Je hebt hier het rijke culturele leven van een grootstad, maar evengoed de coole vibe van de oceaan. Veel grote artiesten, zoals Sterling Ruby, Ed Ruscha of Paul McCarthy, hebben hier hun studio’s. Het klimaat is zalig en de mid-century architectuur is alomtegenwoordig. Helaas worden veel gebouwen uit die periode met de sloop bedreigd. Ook op Sunset Boulevard.'
'Daarom wil ik me inzetten voor de Save Mid Century en Save The Standard Commissions. Palm Springs, met zijn cluster van ‘desert modernism’, is op twee uur rijden. En dan heb je natuurlijk nog de Case Study Houses, die hier allemaal in de regio opgetrokken zijn.’
Het was precies zo’n Case Study House – nummer 21, Bailey House van Pierre Koenig in Hollywood Hills – waar Peter Galliaert twee jaar geleden zijn zinnen op had gezet. Helaas greep hij net naast de wereldberoemde woning toen ze op de markt kwam. ‘Maar ik hield contact met de makelaar, Crosby & Doe. En toen dit Neutra-huis in september 2020 te koop kwam, heb ik snel beslist.’
Belgisch design
Peter Galliaert is niet de eerste Belg met een woning van Neutra. Ook reder Christian Cigrang kocht er een in Los Angeles en renoveerde ze met hulp van de Brusselse interieurarchitect Thibaut Van Hoorebeke. Galliaert wil samenwerken met Escher GuneWardena, een Californisch architectenbureau dat gespecialiseerd is in mid-century architectuur. ‘Het idee is om het huis te laten beschermen. De restauratie gebeurt volledig in de geest van Neutra, maar wel met hedendaags comfort.’
Wie Peter Galliaert een beetje kent, weet dat de woning een levendige cocktail is van al zijn passies: een extatische mix van hedendaagse kunst, vintage design, mode en fotografie. Met – gezien zijn verleden als ontwikkelaar – ook veel referenties aan de architectuur. Aaron Bobrows monochrome werk is een eerbetoon aan architect Luis Barragán.
In de zithoek staat een kartonnen stoel van architect Frank Gehry. Aan de muur hangt Julius Shulmans foto van het Stahl House. En in de gang valt een jarendertigstoeltje van Rudolf Schindler op, jarenlang de leermeester van Neutra.
Maar zijn huis heeft ook een stevige Belgische knipoog. Eten doet Galliaert aan een tafel van Claire Bataille & Paul Ibens, twee Belgische architecten met wie hij veel werkte en reisde. ‘Het model was een editie van het designmerk Appart, dat ik indertijd met Marij De Brabandere runde.
We produceerden onder meer de banken van Robbrecht & Daem voor het Concertgebouw in Brugge. De brievenbus van Suzon Ingber, die we editeerden, is onderweg naar L.A. Appart was mijn ‘bébé préféré’, ik deed dat liever dan pure projectontwikkeling’, zegt hij.
Muller Van Severen zal voor deze woning nog een wandkast ontwerpen. Als hedendaags antwoord op Neutra.Peter Galliaert
In de bibliotheek ligt een bont tapijt van Christoph Hefti, een editie van het Brusselse label Maniera. ‘Gekocht op de opening van de Dries Van Noten-flagshipstore, hier in Los Angeles’, zegt Galliaert. ‘Muller Van Severen zal voor deze ruimte nog een wandkast ontwerpen. Als hedendaags antwoord op Neutra.’
Als hij ons de badkamer toont, valt een kunstwerk op van Wim Delvoye: een stukje toiletpapier met de afdruk van een anus in lipstick. ‘In 2000 heb ik de Cloaca-kakmachine van Wim Delvoye gesponsord, toen ze in het Antwerpse MuHKA geëxposeerd werd’, zegt Galliaert. ‘Mijn vader en mijn raad van bestuur verklaarden me gek. Het jaar erna reisde ik met Wim naar New York, waar hij in het New Museum de ‘Cloaca - New and Improved’ toonde. Tot op CNN mocht ik uitleggen waarom ik die kakmachine zo goed vond.’
Architectuurverzamelaar
Nee, het Walker Guest House dat Peter Galliaert in december 2019 bij Sotheby’s kocht, wordt geen tuinpaviljoen bij zijn Neutra-huis. Het perceel bleek te steil en te rotsachtig. Dus zoekt hij nog altijd naarstig naar een bestemming voor Paul Rudolphs zomerhuis.
‘Toen ik het kocht, stond het nog in Florida op de originele plek. Waar ik het zelf wou plaatsen, wist ik niet. Ik heb al gezocht in Malibu, Palm Springs en Big Sur, maar veel gebieden zijn beschermd. En in de woestijn zijn nutsaansluitingen een probleem. In Pioneertown, vlak bij Palm Springs, kon ik bijna gronden aankopen voor het huis.'
Voorlopig blijft het Walker Guest House in storage.Peter Galliaert
'Op zich een ideale plek, want kunstenaar Ed Ruscha woont er in de buurt en verzamelaar Jerry Sohn doet er coole kunst- en architectuurprojecten in de woestijn. De gesprekken zijn nog steeds gaande. Maar voorlopig blijft het Walker Guest House nog even in storage.’
Art lover
Iets kopen op veiling dat meteen in storage verdwijnt: het is een praktijk die we met kunstverzamelaars associëren, niet met liefhebbers van architectenwoningen. Mogen we Peter Galliaert dan officieel ‘architectuurverzamelaar’ noemen in plaats van kunstverzamelaar?
‘Noem me alstublieft geen grote kunstcollectioneur. Zeg maar gewoon ‘art lover’. Mijn oog voor kunst is getraind dankzij verzamelaar Roger Vanthournout, architect Marc Corbiau, galeriehouder Micheline Szwajcer en muze Hilde Bouchez. Schilder Michaël Borremans beschreef me ooit als een ‘artist in living’, een levenskunstenaar’, zegt hij. ‘Ik hou evenveel van kunst als van architectuur. Paul Rudolphs Walker Guest House is niet toevallig bij Sotheby’s op veiling verkocht: ik beschouw het ook effectief als een bewoonbare sculptuur.’
Met dat verschil dat Galliaert er niet in wil wonen. Zijn idee is om Rudolphs architectuuricoon open te stellen voor collabs, fotoshoots, architectuurbezoeken, kunstprojecten en events, samen met de Paul Rudolph Foundation. ‘Het moet een open platform van creativiteit worden: een mix van kunst, architectuur, mode, muziek, fun en wine & dine. Ik wil interessante mensen bijeenbrengen rond het huis. ‘Galli-Arts by Peter’ wil ik het project noemen.’
Van Los Angeles tot Knokke
Die naam doet bij het publiek in Knokke misschien een belletje rinkelen. Vorige zomer had Galliaert op de Zeedijk al samen met architect Kristof Goossens (anversa) en interieurvormgever Frederic Hooft een pop-upprojectspace, die ‘The StandArt by Peter’ heette. Het Paul Rudolph-project is er een overzeese voortzetting van.
Wel, kan het Walker Guest House dan niet gewoon naar Knokke overkomen? ‘Ik speel met het idee om het huis later te dupliceren, maar dan uitgerust met hedendaagse technieken. Ik heb daar de licentie voor.'
'Als limited edition kan het huis dan eens een maandje oppoppen in een Londense kunstgalerie. Of in Sydney, waar mijn zoon woont. Of wie weet, aan de Belgische kust. You ain’t seen nothing yet.’
