Straffe madammen, kom uit uw kot en leer van elkaar

Door Elke Jeurissen, mede-oprichter van het consultingbureau Glassroots en oprichter van www.straffemadammen.com. Blogt op www.howtosurviveablendedfamiliy.com

Journalisten die op zoek gaan naar experten om hun artikels of reportages te verrijken, is dagelijkse kost. Maar die experts zijn vandaag geen afspiegeling van de diversiteit in de samenleving. Dat moet anders.

Als het gaat over vrouwen, is bij de tv-zenders één 'sprekend gezicht’ op de drie een vrouw. Het Steunpunt Media becijferde in 2012 dat één op de vier experts die aan bod komen in kranten een vrouw is. Van andere zenders, radio of magazines zijn er geen cijfers bekend maar wellicht liggen ze in dezelfde lijn. Als het gaat over vrouwen op congrespodia is het cijfer nog lager. Ruw geschat is slechts 15% van de sprekers op Belgische congressen en conferenties een vrouw.

Zijn er dan minder getalenteerde vrouwelijke experts? Natuurlijk niet, ze zijn alleen te weinig zichtbaar. En zeggen te vaak neen als ze gevraagd worden, hoor ik van journalisten. Die laatsten mogen dan wel wat meer inspanning leveren om ze te zoeken. Want ze bestaan echt, zo bleek deze week.

Begin januari nam ik concreet actie en lanceerde ik via mijn Straffe Madammen Club in samenwerking met de VRT een oproep voor meer vrouwelijke experts. Bijna 200 vrouwen meldden zich aan in één maand tijd. Experten in alle aspecten van de economie, financiën, allerhande wetenschappen - ook de exacte -, technologie en ga zo maar door. Twintig onder hen maakten deze week ook kennis met de VRT-redactie. Allemaal zijn ze opgenomen in het bestand van experts die vanaf nu gecontacteerd kunnen worden voor nieuws- en andere programma’s op radio en tv. Ze zijn dus zichtbaar. Aan hen om nu ook ja te zeggen als ze worden gevraagd.

U denkt misschien ‘als je expert bent in iets, dan vindt men je vanzelf’. U bent niet de enige met die opvatting, zo ontdekte ik de afgelopen weken. Zo werkt het helaas niet in de media. En zo werkt het ook niet in bedrijven.

Onderzoek van Catalyst naar het carriereverloop van mannen en vrouwen in de VS leert dat wanneer men zich kandidaat stelt voor een promotie, mannen gemiddeld meer worden beoordeeld op hun toekomstig potentieel dan vrouwen, die meer worden geëvalueerd op hun bewezen expertise. Eerlijk is dat niet, maar het is wel een feit. Het is dus essentieel dat je als vrouw zelf zichtbaar maakt waar je goed in bent en wat je hebt gepresteerd. Een beetje stoef mag best, gezien niemand het in jouw plaats zal doen. Onbekend is onbemind.

De kracht van rolmodellen via de media en op congrespodia is onschatbaar. Ik zie het elke maand gebeuren tijdens de netwerklunches van de Straffe Madammen Club, waar ik enkel vrouwelijke sprekers op het podium zet. Niet over hun vrouw-zijn, maar over hun vak. Catherine De Bolle over de hervorming van de federale politie, Sabine de Bethune over de Senaat, Claire Tillekaerts over de internationalisatie van Vlaamse bedrijven, Maggie De Block over de aanpak van de zorg, topmagistrates, kunstenaars, ondernemers en andere talenten. Passie voor het vak, bakken energie, hard werken en je niet laten tegenhouden door barrières: die ingrediënten hoor je altijd weer.

Door het zien van vrouwelijke rolmodellen en door het delen van hun ervaringen geven vrouwen elkaar die duw in de rug die bij velen nodig blijkt om toch maar te gaan voor die promotie, dat interview of die speech. ‘Als zij het kan, kan ik het ook’. Bij deze roep ik alle vrouwen op elkaar wat meer te steunen. Velen hebben dezelfde persoonlijke barrières en ervaren gelijkaardige externe barrières in hun professionele loopbaan. Het is toch absurd dat elk van ons daar in zijn eentje antwoorden op zoekt. Samen zijn we sterker. Niet tegen mannen, maar voor vrouwen.