Ook wel de index van de con­sump­tie­prij­zen (ICP) ge­noemd. Deze eco­no­mi­sche in­di­ca­tor brengt al sinds 1920 de prij­se­vo­lu­tie van de ge­con­su­meer­de goe­de­ren en dien­sten in kaart. De index be­re­kent met an­de­re woor­den de evo­lu­tie van de le­vens­duur­te. Daar­toe wordt elke maand in 10.000 ver­koop­pun­ten de prijs van meer dan 500 pro­duc­ten ge­no­teerd. Welke pro­duc­ten in de in­dex­korf wor­den op­ge­no­men en welke pro­duc­ten zwaar­der wegen bin­nen de korf, wordt be­paald door de In­dex­com­mis­sie. Die be­staat uit ver­te­gen­woor­di­gers van werk­ge­vers en werk­ne­mers, en­ke­le pro­fes­so­ren en amb­te­na­ren van de be­trok­ken mi­nis­te­ries. Van die index wor­den an­de­re in­dexen, zoals de ge­zond­heids­in­dex, af­ge­leid. De ge­zond­heids­in­dex bevat de­zelf­de goe­de­ren en dien­sten als de index van de con­sump­tie­prij­zen, met uit­zon­de­ring van tabak, al­co­hol, ben­zi­ne en die­sel. De ge­zond­heids­in­dex stijgt min­der snel dan de index van de con­sump­tie­prij­zen en wordt ver­plicht ge­bruikt voor de in­dexe­ring van de lonen en de huur­prij­zen.

Wist u dat?

Tot 1994 wer­den de lonen aan­ge­past op basis van de index, en dus niet van de ge­zond­heids­in­dex. Het hui­di­ge stel­sel is dus iets min­der voor­de­lig. De prijs van brand­stof, die toch een grote hap uit het ge­zins­bud­get neemt, maakt im­mers geen deel uit van de ge­zond­heids­in­dex.